✅ درک ضرورت قرآن
🔶استاد علی صفایی حائری:
شرط اول،براى برخورد با قرآن همين احساس،همين دركِ ضرورت است.
بدون اين احساس،برخورد با قرآن به صورت سرگرمى و بازى در مىآيد.و ازآنجاكه با عادت و جو حاكم در ما رخنه كرده،بىبار و نفرتزا مىگردد.و يا به غرور و خودنمايى دست مىدهد.
كسى كه ضرورت و نياز به قرآن را تا اين سطح احساس كرده باشد، ديگر در شكستها و پيروزىهاى آينده،پيشرفتها و بنبستهاى كارش،از قرآن منحرف نمىشود و برآن جلو نمىافتد.همانطور كه آن را رها نمىكند.
📚 تطهیر با جاری قرآن، صفحه 16
🌿 @einsad
کاشکی_1396-3-1-8-36.mp3
1.04M
✅حسرتهای هنگام مرگ
🎤 : استادعلی صفائی حائری(عین.صاد)
🌿 @einsad
✅ #انتظار
🔶استاد علی صفایی حائری:
در راه هدفهاى بزرگ، درگيرىهاى بزرگ و تنهايىها و غربتهاى وهمآلودِ وحشتناك هست و در اين هنگامۀ وحشت و غربت و تنهايى، انسان، كه مىگويند از انس ريشه گرفته، دلگرمى و پناه و نجوا و گفتوگو مىخواهد. و آنها كه از همۀ تعلقها گسستهاند و يا مىخواهند بگسلند چگونه انس بگيرند و با چه دلگرم شوند؟ انس آنها در وحشت و نور آنها در سياهى و ظلمت و تكيهگاه آنها در زير بار مصيبت، چه مىتواند باشد؟ چه تشويقى، چه درجهاى، چه پُستى، چه نامى و چه نشانى مىتواند به اين دلهاى فارغ و سرهاى بلند، گرمى و شور بدهد؟
آنهايى كه مىخواهند تا دستهاى ولىّ، خونها را از چشمهاشان پاك كند، جواب اين سؤال را دادهاند، كه براى آنها جز ديدار محبوب خواستهاى نيست و جز همين خواسته براى اين دلهاى فارغ، چشم اندازى نيست.
📚 تو مي آيي (ويرايش جديد)، صفحه 23
🌿 @einsad
✅ ضرورت مذهب
🔸استادعلی صفائی حائری(عین.صاد)
انسان خودآگاه است. نمی تواند از بودن و هستی خود چشم بپوشد. نمی تواند از هدف و زندگی و برای چه بودن خود تحقیق نکند. نمی تواند چگونه بودن خود را با تلقین و تقلید باور کند و این بود که نیاز به بینشی که بودن و برای چه بودن و چگونه بودن انسان را توضیح بدهد، روی نشان داد و ضرورت مذهب این گونه مطرح شد
📚 ذهنیت و زاویه دید،ص٩٨
🌿 @einsad
4_6012724261850972945.mp3
642.6K
✅بانعمتهاچه کرده ای؟
🎤 : استادعلی صفائی حائری(عین.صاد)
🌿 @einsad
✅ راه بهبود وضعیت مسلمین در صدر اسلام
🔸 استاد علی صفایی حائری
هنگامی که مسلمین در صدر اسلام ″هیچ″ نداشتند و آه در بساطشان نبود، با همین «ایثار و انفاق و عهده داری و تعاون و تکافل» یکدیگر را نگه داشتند و لااقل انیس و غمخوار یکدیگر بودند و نیروی روحی و پشتوانه ی روانی برای هم. در نتیجه از ″هیچ″ به ″همه چیز″ رسیدند.
و در آن هنگام، همین که تعاون ها و تکافل ها و عهده داری ها از میان رفت، همه ی چیزها به هیچ رسید و همه ی اجتماع ها پراکنده شد و هَبَاءً مَنثُوراً[همچون ذرات غبار پراکنده] گردید.
در امروز باید از همان تعاون و تکافل و عهده داری استفاده کرد و مسائل تأمیناتی؛ مسکن و خوراک و پوشاک و ازدواج را جوابگو شد و حل کرد. اگر هر کس گرفتاری های [شخص]دیگری را در نظر داشته باشد آخر سر، شخص گرفتاری نمی ماند.
امروز انفاق مردم در حدّ وسیع و گسترده ای است. اما از این همه انفاق استفاده نمی شود و از این همه ذخیره بهره برداری نمی شود. آن کس که در فکر تکافل و تعاون و سعی در حوائج است، با ذخیره هایی مرتبط می شود و یا ذخیره هایی تهیه می کند و یا ذخیره های موجود را می سازد و قابل بهره برداری می نماید.
📚 روحانیت و حوزه، ص ۱۸۸
🌿 @einsad
4_5902158450598609314.mp3
6.13M
🔸تفاوت هایی از تفاسیر استاد صفایی با سایر مفسران
🎤: حجت الاسلام رنجبر
🌿 @einsad
✅ #عرفات
🔶استاد علی صفایی حائری:
اينجا اين سؤال مطرح مىشود كه چرا ابتدا بايد عرفات باشد و بعد مشعر و بعد منى؟ آيا شعور بعد از معرفت است؟
عرفات سرزمينى كه در آنجا آدم و حوّا همديگر را ديدهاند و شناختهاند.
جايى كه معرفت، كامل مىشود و توجّهاتى براى انسان مىآيد. دعاى عرفهى حضرت ابا عبداللّه خيلى حرفها را نزديك مىكند. ١
در عرفه و در آن فضا بايد به چند چيز توجه بشود: يكى به نعمتها و امكاناتى كه حق داده است.
و يكى كارهايى كه انسان انجام داده و ببيند كه او با انسان چه كرده و انسان با او چه كرده است.
همين نكته است كه حضرت ابا عبدالله در چند فراز، ستايش انعام و عنايتهاى حق را دارد و بعد متوجّه به خود انسان مىشود و به آنچه كه بايد انجام مىداده و كارى كه بايد مىكرده؛ يعنى تو هم خودت را ديدهاى و هم پروردگارت را و هم تقصير خودت را در برابر او ديدهاى. وقتى اين معارف و آگاهى حاصل شد باعث مى شود كه تو براى حق حريم قائل شوى و در نتيجه به حرمات شعور پيدا كنى.
📚 حقیقت حج، صفحه 20
🌿 @einsad
4_454890886946357352.MP3
776.1K
🔶استاد علی صفایی حائری
خدایا! آن هایی که مانند حسین علیه السلام جز تو همه را از دلشان بیرون ریختند، آخر به تو مستغیث هستند و از تو استمداد می طلبند، ما که همه را جز تو جمع کردیم چه کنیم؟؟؟😔
@einsad