. 💠 پاداش گذشته از آن كه در شخص پاداش گيرنده اثر مى‏گذارد، در اشخاص ديگر هم مؤثر است، عده‏اى را تحريك مى‏كند و جلو مى‏آورد و عده‏اى را تنبيه مى‏كند و توبيخ مى‏نمايد و در پيش نقل كرديم كه در كلمات امام امير المؤمنين (ع) آمده است: «بدكار را با پاداش نيكوكار توبيخ كن!» 📚 کتاب تربیت کودک صفحه ۷۰، اثر استاد علی صفایی حائری 🔅#روش_تشویق 📜 #احادیث_تربیت ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری تربیت ریشه ای فرزند

🟣👈 جمع‌بندی رمضانی 🎤👈 استاد علی صفایی رحمة الله علیه 🔷 من عادت کرده‌ام همیشه در اوایل ماه رمضان یک جمع‌بندی از دلم داشته باشم، ببینم بغض‌ها، کینه‌ها و خستگی‌هایم از چیست؟ به چی دل خوش کرده‌ام؟ 🔷 بنابراین کسی که می‌خواهد از ماه رمضان بهره‌ای بگیرد، باید در اوّل ماه بنشیند و این دل و تَهِ کیسه را بتکاند، تا اگر رنجی از برادری، از دوستی، از کسی دارد، به یک حسابی آن را بتکاند و خالی کند و ببیند که در آن چیست؟ 🔷 به خدا قسم! وقتی که آدم به دلش سرکشی می‌کند، دل او از انبار جحودها، از انبار یهودی‌ها، از انبارهایی که گاهی چهل یا پنجاه سال نمی‌دانند چه چیزی در آنهاست، از همه اینها پست تر است. این دل آدمی، رنج و ملالش، شادی و شَعَفش، از چیزهایی است که بیا و ببین‼️ 📚 فوز سالک، ص ۲۰۵ استاد علی صفایی(عین صاد)

. ✍استاد علی صفایی حائری(ره) 💠 برای تربیت انسان، باید در او عشقی آفرید که از تمام غریزه ها نیرومندتر باشد و در او نیرویی گذاشت که تمام زنجیرها را با خود بردارد. مادامی که این عشق عظیم و نیروی بزرگ در انسان پا نگیرد، برای او حرکتی نخواهد بود و از بند اسارت ها نجاتی نخواهد یافت. 🌾 قرآن مى ‏گويد: «وَ الَّذينَ آمَنُوا اشَدُّ حُبّاً للَّهِ»؛ آن‏ها كه به سوى حق گرويده ‏اند و به سوى «اللَّه» آمده‏ اند، از عشق، از محبت شديدترى نسبت به حق برخوردارند. 💠 ما از محبوب های خود به خاطر چیزی که محبوب تر است، چشم می پوشیم و خوب را فدایی خوب تر می‌کنیم تا آنچه با اهمیت تر است انتخاب کنیم. عشق شدیدتر و حب «الله» مارا از اسارت غرائز و حب نفس و حب دنیا آزاد می کند. 🌾 چگونه مى ‏توان اين عشق را در نهاد انسان بر افروخت؟... 💠 جواب اين سؤال خیلی ساده است. ما چه وقت عاشق يك پارچه، يك ماشين و يا عاشق ثروت و قدرت مى ‏شويم؟ هنگامى كه آن را مى ‏شناسيم و ارزش آن را مى‏ يابيم، همان وقت به سوى او مى‏ شتابيم... 🌾 شناخت خوبى‏ ها در انسان عشق را زنده مى ‏كند و شناخت بدى‏ ها نفرت را و اين عشق و نفرت انسان را به حركت مى‏ اندازند، جلو مى‏ آورند و يا فرارى مى‏ دهند. ☀️#تربیت_در_قرآن ✍#استاد_صفایی_حائری 📚#مسئولیت_و_سازندگی | صفحه ۶۷ و ۶۸ استاد علی صفایی(عین صاد)

✅👈 خانه تکانی دل 🔶 این شب‌ها، شب‌های بررسی و محاسبه است و این ماه، ماهی است که آدمی باید به حسّ‌اش، به چشمش، به دستش، به پایش، و به موجودی‌اش نگاهی بکند. واقع قضیه این است که ما اصلاً اینها را جزء موجودی خودمان نمی‌دانیم. 🔶 ما گاه گاهی سال به سال که می‌شود، یک خانه تکانی‌ای می‌کنیم، پرده ها را بر می داریم و می‌شوییم، چرک‌هایش را پاک می‌کنیم. فرش، گلیم، زیر و زبر، همه را شست و شو می دهیم. واقع قضیه این است که ما خودمان را جزء موجودی ها نمی‌دانیم. 🔶 یک پارچه و گلیم پاره‌ای را مواظبیم، به یک فرش دقت داریم ولی خود ما پر از کدورت و رنج‌ایم و پر از ضعف‌ایم. این ضعف‌ها چه بسا هزار بحران در ما ایجاد کنند، هزار درگیری بیاورند و با خدا درگیر شویم اما بی‌خیالیم. 🔶 دل‌هایمان پر از کینه و سوءظن نسبت به یکدیگر شده است. آیا حسادت ها در ما نیست؟ یعنی ما نعمت‌ها را ملاک ارزش نمی‌دانیم؟ 🔶 اینکه او از من زیباتر است، رنج نمی‌برم؟ اینکه او از من امکانات، ارتباطات و شرایطش بیشتر و بهتر است مرا نمی‌سوزاند؟ یعنی ته دلم بحرانی ندارم؟ 📚 بهار رویش، ص ۳۳ استاد علی صفایی(عین صاد)

✅شور و شعور چه احساس‌ها و روح‌های پاکی که اسیر یک شبهه شده‌اند و واژگون گشته و زیر و رو شده‌اند! و چه اندیشه‌هایی که با استدلال و دلیل فلسفی، خدا را اثبات کرده‌اند و بهشت و جهنم را اثبات کرده‌اند، اما در عمل پیشرفتی نداشته‌اند و حرکتی و شوری نداشته‌اند! ✍عین.صاد استاد علی صفایی(عین صاد)

✅👈 بازی با فرصت‌ها 💠 بعضى وقت‏ها ابرى مى ‏آيد، امّا نمى‏بارد. برق مى‌زند، امّا نمى‏بارد. فرصت‏ها را مى دهند، امّا ما بهره نمى‏گيريم. رمضان‏ها آمده و رفته، اما جز خيس خوردن چرك‏ها چيزى برايمان باقى نمانده است. 💠 در همين شب‏هاى ماه رمضان، كه ما دور هم مى‏نشينيم و مى‏گوييم ماه رمضان جديد آمد. بايد مواظب باشيم و به خودمان فكر كنيم، ولى مانند كسى هستيم كه به حمام آمده است، ولى نه براى تطهير، كه براى بازى. 💠 وقتى بچه بوديم، نزديك عيد كه مى‏شد، ما را به حمام مى‏فرستادند. چند تا بچه بوديم، بدجنس و بازى ‏گوش. گاهى سه ساعت در حمام مى مانديم؛ آن هم حمام‏هاى قديمى كه خزينه داشت. 💠 همديگر را مى زديم و پوست همديگر را مى‏كنديم و صاحب حمامى چقدر ما را دعوا مى كرد! بعضى وقت‏ها هم بيرونمان مى‏كرد. 💠 ولى وقتى مى آمديم خانه، پشت گوش‏ها و پاهامان همه كثيف مانده بود. مادر ما هم كه خيلى دقيق بود، پشت گوش‏ها و آرنج‏هاى ما را نگاه مى‏ كرد و مى‏پرسيد: اينها چيه؟! ما را تنبيه مى‏كرد و گريه مى‏كرديم. 💠 ما حمّام رفته بوديم، اما بازى كرده بوديم. در مقام تطهير نبوديم. رمضان‏ها آمده و رفته، امّا ما لَعْبِ به رمضان داشته ‏ايم و جدّى نبوده ايم. 💠 ماه رمضان كه شهر طهور، شهر تمحيص، ماه طهارت، ماه شستشو است، اما ماه شستشوى ما نبوده است. پس اين شما و اين هم امكانى كه فراهم شده است: ماه پاكى و طهارت، ماه تمحيص و آزمايش. 💠 اگر در اين حمام رفتيد، ديگر بازى ها را كنار بگذاريد، كه يك عمر بازى كرده‏ايم! بايد اين چركى كه روى تنمان است، قبل از اينكه شپش شود، قبل از اينكه تيفوس شود و ما را بسوزاند، پاكش كنيم. 📚 اخبات، ص ۳۰ استاد علی صفایی(عین صاد)

🎞 ما و رنج‌های ما ✍🏻 عین‌صاد ❞ ما كه بعضى از دارايى‌هامان را در متن قرار مى‌دهيم، آن چيزى را در متن قرار بدهيم كه جبران كند. آن چيزى را در متن قرار بدهيم كه ظرفيّت بدهد. آن چيزى را در متن قرار بدهيم كه اگر برايش باختيم، ما را نقد كند. ذلّت و مرگ و درد و رنج ما را عهده‌دار باشد. ...شما اين را يافته‌ايد كه در هر موقعيّتى مى‌توان موضع‌گيرى مناسب را داشت و بهره‌بردارى كرد. از درد مى‌توان آموخت و از رنج مى‌توان بهره گرفت. با وجود ضربه‌ها و شكست‌ها هم مى‌توان راه رفت؛ يعنى ضربه‌ها و بلاها و گرفتارى‌ها مى‌تواند مركب سلوك آدمى باشد. 📚 #فوز_سالک | ص ۲۴۱ استاد علی صفایی(عین صاد)