شورای امنیت، یک نوع وحشت را در بین اعضای سازمان ملل حاکم کند، تا سایر قدرتها خودشان بعنوان میانجی، داستان را به گونه ای فیصله بدهند.... و شاید هم همراهان ایران همانند روسیه و چین را مقابل ایران قرار دهند.... 🔹پنجم) داستان این روزهای شورای امنیت صرفا به مساله برجام و ایران محدود نمیشود، شاید بهانه ایست برای تعیین تکلیف ساختار جدیدی که کاخ سفید دنبال آن است. ♦️بنابراین روزهای آینده، روزهای حساسی برای آمریکا، ایران، چین و روسیه، اتحادیه اروپا و شاید کل جهان باشد، وضعیت جدیدی پیش آمده که بی سابقه است. سر زلف اوضاع جدید و شکل گیری وضعیت جدید یا ادامه وضع فعلی در ساختار نظام بین الملل به زلف برجام و ایران گره خورده است. جا دارد با حساسیت ویژه اتفاقات را دنبال کرد و تلاش کرد به نوعی، گزندی به ایران عزیز وارد نشود. تصمیمات مسوولان باید با دقت و ظرافت باشد، علاوه بر این، علیرغم اشکالات و انتقادات داخلی، اما، اتحاد و همدلی مردم، بیش از هر زمان دیگری در این برهه احساس می شود اینها مهمترین احتمالاتی بود که می شود در موضوع پیگیری مکانیسم ماشه توسط آمریکا اشاره نمود. 🆔 @eisavim

⚫️ شب عاشورا ◾️ «مکن ای صبح طلوع» ♦️ارکستر لوریس چکناواریان 🆔 @eisavim

⚫️ لطفا هر دو یادداشت زیر را بخوانید. 👇

⚫️ یادداشت اول 📝📝📝 اسلام اموی چگونه اسلامی‌ست؟ ‍ ✍️ رسول جعفریان ✅ امسال هزار و چهارصدمین سال تأسیس دولت اموی است. ✅ ابن عبدالبر در کتاب استیعاب می‌گوید: در جمادی الاولی سال ۴۱ بود که حسن بن علی (ع) حکومت را تسلیم معاویه کرد، و آن وقت ۶۶ ساله دو ماه کمتر داشت. ✅ معاویه تا رجب سال ۶۰ حکومت کرد، و پس از دولت یزید و پسرش معاویه دوم، دولت اموی، در شاخه مروانی تا سال ۱۳۲ جمعا ۹۰ سال حکومت کرد. از تاریخ تأسیس آن تاکنون که سال ۱۴۴۱ است، دقیقا ۱۴۰۰ سال گذشته است. ✅ اسلام عثمانی یا اموی، در مقابل اسلام علوی شکل گرفت، و توانست در یک دوره حساس نود ساله، با کنار زدن علویان و دیگر رقیبان، نه تنها یک امپراتوری عربی در پهنه وسیعی از ربع مسکون وقت ایجاد کند بلکه تلقی و تفسیر خاصی از اسلام را هم در عمق ذهن امت اسلامی استقرار بخشد. ✅ دوره اموی، از این جهت که نخستین قرن شکل گیری فرهنگ اسلامی است، بسیار مهم است و دیدگاه‌های امویان سخت در آن نفوذ دارد. البته همان زمان، جناح‌های مخالف دیگری هم به جز علویان بودند که در باره اسلام عثمانی، تأمل داشته و آن را نمی‌پذیرفتند. خوارج، جناحی از قریش از پیروان خاص شیخین، مانند جریان ابن زبیر، و نیز جریانی وابسته به معتزله و مرجئه با رهبری ابوحنیفه که مخالف امویان بودند، اما جریان غالب و اسلام فراگیر متعلق به امویان بود. ✅ اساس این دولت، غلبه دادن نگرش عربی و قبیله‌ای و حاکم کردن عنصر عرب بر اسلام بود. آنها تلاش کردند دین را تفسیر عربی کنند و در این کار موفق بودند. ✅ یک تجربه مهم در این دولت، غلبه دادن عنصر «فتح» و «جنگ» و خشونت بود که در اسلام اموی سخت غالب شد، خشونتی از نوع حجاج و یا حتی خود عبدالملک و فرزندانش مثل هشام، رنگی بود که اسلام اموی را پوشش می‌داد و وجود کسانی مثل عمربن‌عبدالعزیز که تلاش کرد در این زمینه متفاوت عمل کند، اثری نگذاشت و از آن تنها یک خاطره باقی ماند. ✅ در نگرش سیاسی اسلام اموی، هر نوع شورش و مخالفتی برای اصلاح، نوعی فرقه گرایی است، و جماعت و طاعت در زمره مفاهیم اصلی هستند. در این نگاه، امام حسین یک تفرقه افکن است که می‌کوشد الفت و محبت میان امت را از بین ببرد. ✅ اسلام اموی، در این نود سال، برای اصل دین ارزش قائل نبود و از آن فقط به عنوان یک ابزار استفاده می‌کرد. لذا چندان به آموزش دین در میان مردم بها نمی‌داد، اما تسلط سیاسی را اصل می‌دانست. ✅ اسلام اموی، برای فتوحات و توسعه جغرافیایی ارزش زیادی قائل است و یک‌سره کوشش می‌کرد تا بتواند سرزمین‌های بیشتری را در اختیار داشته باشد، اما در تعمیق اسلام در جامعه کاری نمی‌کرد. شواهد تاریخی از دوره امام سجاد (ع) که در همین عصر می‌زیست داریم که مردم با ساده‌ترین احکام شرعی خود آشنا نبودند، اما دامنه فتوحات تا اندلس کشیده شد، و ده‌ها هزار اسیر و برده و کنیز و در واقع دخترکان زیبا و ماه روی اندلسی و غیره، سوار بر ده‌ها کشتی، به شام و حجاز آورده شدند تا در کار عیش و زندگی روزمره سران عرب خدمت کنند. ✅ راستش، بردگی ک‌ اسلام کوشید آن را کم‌رنگ کند و حضرت رسول (ص) خودش یک بار هم اسیری را برده نکرد، در عصر اول فتوحات و سپس در دوره اموی به صورت یک اصل درآمد و برای همیشه در فقه منتسب به اسلام، استوار شد. ✅ اسلام اموی بود که صدها هزار برده ایرانی را به میان اعراب برد و برای آن قاعده و قانون نوشت. در این اسلام، رفتار عرب فاتح با ایرانی و بربر و رومی، هیچ تفاوتی با مغولان نداشت و مثل هر فاتح دیگری رفتار می‌شد. تلاش بعدی مسلمانان در پیراستن چهره اسلام از آنچه امویان کردند، چه اندازه مؤثر بود، نمی‌دانم. ✅ این یادداشت را نوشتم تا عرض کنم، ما در شناخت اسلام اموی و عثمانی، در شناخت رنگی و لعابی که امویان بر اسلام زدند و آثارش در عمق فکر و فقه اسلامی باقی ماند، هنوز کار جدی نکرده‌ایم. این تاریخ، بهانه‌ای شد تا یادآور شوم که لازم است در این باره تحقیقات جدی‌تری صورت گیرد. ✍ رسول جعفریان به نقل از کانال مصطفی تاجزاده 🆔 @eisavim

⚫️ یادداشت دوم نقد یادداشت آقای جعفریان ✍ محمد علی رامین ♦️تأملی بر نوع نگاه جناب آقای رسول جعفریان در تحلیل تاریخ اسلام::: 🔹 ایشان به تمرکز امویان بر عنصر «رجحان عرب بر غیرعرب» تأکید دارد، در حالی که همه مدعیان اسلام در قرن اول هجری (بنی هاشم، کل قریش، اوس و خزرج، بنی امیه، بنی مروان، بنی عباس...)، تماما «عرب» بودند؛ ♦️مگر اهل بیت پیامبر علیهم السلام، همه عرب قریشی هاشمی نبودند!؟! ◾️چرا ایشان مفهوم «خاندان‌سالاری» را که واقعیت آن روزگار و مشکل این روزگار ماست، مورد غفلت قرار می‌دهد؟ ♦️شاید به این دلیل باشد که ممکن است «تفکر خاندان سالاری» هاشمی رفسنجانی را در اذهان تداعی کند! و ایشان از ایجاد چنین ذهنیتی بشدت پرهیز دارد. ♦️چرا جناب جعفریان، از مفهوم «قبیله‌گرایی»، که واقعیت آن زمان و مصیبت زمانه ماست، چه قبیله‌گرایی سیاسی، چه صنفی و چه طبقاتی، استفاده نمی‌کند!؟! اگر این تعابیر را بکار گیرد، آن وقت امثال مصطفی تاج‌زاده، نمی تواند از آن سوءاستفاده کند. ◾️آقای رسول جعفریان، چه سودی برای مخاطب خود از تحریک متقابل او علیه عنصر عربی در روابط میان مسلمانان، انتظار دارد؟ ایشان در همین یادداشت خود می نویسد: ✅ یک تجربه مهم در این دولت(اموی)، غلبه دادن عنصر «فتح» و «جنگ» و خشونت بود که در اسلام اموی سخت غالب شد... ♦️ بسیار خوب! فرض کنیم آقای جعفریان نمی‌خواهد اتهام مسیحیت قرون وسطایی را علیه اسلام تأیید کند؛ بفرماید که خاصیت این نوع تحلیل که قطعا ترویج همان «اسلام رحمانی» آقایان روحانی و خاتمی و هاشمی (دنیای گفتمان، بدون موشک) است، نصیب چه کسانی می شود؟ آیا استکبار صهیونی و ارتجاع عربی و ناسیونالیسم پارسی، چیز دیگری مطالبه می‌کنند!؟! چرا جبهه مقاومت را با تعابیر «فتح و جنگ و خشونت»، هدف می‌گیرد؟ جناب آقای جعفریان می نویسد: ✅ در نگرش سیاسی اسلام اموی، هر نوع شورش و مخالفتی برای اصلاح، نوعی فرقه گرایی است، و جماعت و طاعت در زمره مفاهیم اصلی هستند. در این نگاه، امام حسین یک تفرقه افکن است که می‌کوشد الفت و محبت میان امت را از بین ببرد... ◾️ آیا «امت خداجوی آقای میرحسین موسوی» در فتنه ۸۸ و مدعیان اصلاح طلبی که مدام مردم را علیه نظام به شورش و قیام فرا می خوانند، از نظر شما همان «حسینیان زمان علیه یزیدیان و اسلام اموی» هستند؟!؟ منظور وی از مخالفت با دو مفهوم «جماعت و طاعت» چیست؟ آیا اگر وحدت ملی حول اطاعت از رهبری متلاشی شد، آنگاه «اسلام علوی جایگزین این «اسلام اموی» خواهد شد؟!؟ لطفاً بفرماید: «چگونه»؟ ♦️این شارح تاریخ اسلام، معتقد است که: ✅ اسلام اموی، در این نود سال (قرن اول)، برای اصل دین ارزش قائل نبود و از آن فقط به عنوان یک ابزار استفاده می‌کرد. لذا چندان به آموزش دین در میان مردم بها نمی‌داد، اما تسلط سیاسی را اصل می‌دانست. ♦️ این سخن که علیه سیاست اسلامی و حکومت جمهوری اسلامی نیست؟ سوال اساسی از ایشان این است که 🔹یک- آیا خودشان همراه با حوزه های علمیه چه کاری برای ترویج اصل دین و معارف اسلامی انجام داده است؟ 🔹دو- کدام حمایت های لازم را حاکم اسلامی (امام خامنه‌ای) که برای ترویج فرهنگ اسلامی لازم بوده، انجام نداده اند؟!؟ استاد رسول جعفریان، تاریخ اسلام را برای تفهیم مخاطبان خودش، چنین تحلیل می‌کند: ✅ اسلام اموی، برای فتوحات و توسعه جغرافیایی ارزش زیادی قائل است و یک‌سره کوشش می‌کرد تا بتواند سرزمین‌های بیشتری را در اختیار داشته باشد، اما در تعمیق اسلام در جامعه کاری نمی‌کرد. شواهد تاریخی از دوره امام سجاد (ع) که در همین عصر می‌زیست داریم که مردم با ساده‌ترین احکام شرعی خود آشنا نبودند، اما دامنه فتوحات تا اندلس کشیده شد... ♦️ کاش این نویسنده محترم، جواب می‌داد: 🔹آیا نفوذ معنوی شخص ولی فقیه از سواحل اقیانوس هند تا دریای مدیترانه و صحاری نیجریه و کوهپایه های هیمالیا، برای حمایت مظلومان شیعه و مسلمانان ستم‌دیده، از نظر اسلام ایشان چه اشکالی دارد؟ 🔹 آیا برای فتح قلوب مستضعفان، حتی اعلام همبستگی با آنها و ابراز برائت از مستکبران، اشکال دارد؟ 🔸 آیا حضور مستشاری جمهوری اسلامی برای حفظ تمامیت ارضی مسلمانان و مقابله با اشرار وهابی صهیونی در عراق و سوریه، مانع آموزش احکام و معارف اسلامی به مردم ایران توسط روحانیون محترم است؟ آقای جعفریان اصرار دارد که کینه ایرانیان را علیه اعراب تحریک کند؛ لذا می نویسد: ✅ اسلام اموی بود که صدها هزار برده ایرانی را به میان اعراب برد و برای آن قاعده و قانون نوشت... ◾️ ممکن است کسی بگوید: «نقد بنده به یادداشت آقای رسول جعفریان، بدبینانه است»... ♦️پاسخ من این است: اگر سابقه نگرش ایشان را لحاظ نکنیم و اگر ایشان به سفارش آقای مصطفی تاج‌زاده و بهره برداری جریان افسادطلب نگارش نمی کرد و تاج‌زاده، ذوق‌زده آن را منتشر نمی‌کرد، حق با خوش‌بینان بود... 🆔 @eisavim

⚫️ سنّی که بر حسین علیه السلام گریه نکند سنّی نیست. ♦️سخنان بی نظیر دکتر طاهر القادری عالم بزرگ اهل تسنن پاکستان درمورد اشک برامام حسین ((ع)) «کسی که برای حسین(ع) اشک نریزد به خدا قسم اهل سنت نیست...» 🆔 @eisavim

⚫️ عاشق تر از هر سال ما بی ولا و کربلا بی سرپرستیم ما بی تو حتی از نفس محجور هستیم مثل نسیمی آمدی بر دل نشستی یک عمر گفتیم از غمت هر جا نشستیم هر جا که گفتی گریه آرام کردیم بغض گلو را هر کجا گفتی شکستیم شکر خدا در هر طلوع و هر غروبی زوار تو با یک سلام از دور دستیم یک دِین از رگهای تو بر گردن ماست هر بند از شیطان که از گردن گسستیم توحید ما مدیون تکثیر غم توست از برکت خون تو ما یکتا پرستیم حتی بدون اجتماع و دور از هم هستیم محکم بر سر عهدی که بستیم امسال ما هر خانه را هم تکیه کردیم هر جا بتابد ماه تو ما اخترستیم امسال شکل روضه ها تغییر کرده اما در این شکل غمت هم غرق و مستیم این روزها هم دوست هم دشمن بداند امسال ما عاشق تر از هر سال هستیم 🆔 @eisavim

🔴‏مرحوم حسینیان و یک دروغ ماندگار از روزنامه صبح امروز حجاریان در دوران دوم خرداد اصلاح طلبان ♦️ماجرای این تیتر دروغ سال ۷۸ این است که مرحوم حسینیان گفته بود ما «قاضی بودیم»، ولی صبح‌امروز تیتر زد «قاتل بودیم». شانزده سال بعد خبرنگار صبح امروز در فیسبوکش همین ماجرا را نوشت. ♦️قیامت سختی دارد حجاریان حداقل برای همین تیتر دروغِ ماندگار 💬 amin faraji 🆔 @eisavim

🔴 کارشناس صهیونیست: ایرانی ها شطرنج باز و آمریکایی ها پوکر بازند...! 🔻شطرنج راهبرد و آینده نگری است و پوکر بلوف و دروغ است! 🔻باید ببینیم کشتن قاسم سليمانی توسط آمریکا یک حرکت در بازی پوکر بود یا یک حرکت شطرنج در درازمدت؟! 🆔 @eisavim

⚫️ اشعار شیوای اقبال لاهوری در تبیین قیام حضرت سیدالشهداء (ع) آن شنیدستی که هنگام نبرد عشق با عقل هوس پرور چه کرد؟! آن امام عاشقان پور بتول سروِ آزادی ز بستان رسول الله الله بای بسم الله پدر معنی ذبح عظیم آمد پسر بهر آن شهزاده خیر الملل دوش ختم المرسلین نعم الجمل سرخ رو عشق غیور از خون او شوخی این مصرع از مضمون او در میان امّت، آن کیوان جناب همچو حرفِ قل هو الله در کتاب چون خلافت رشته از قرآن گسیخت حرّیت را زهر اندر کام ریخت خاست آن سر جلوه خیرالامم چون سحاب قبله باران در قدم بر زمین کربلا بارید و رفت لاله در ویرانه ها کارید و رفت تا قیامت قطع استبداد کرد موج خون او چمن ایجاد کرد بهر حق در خاک و خون غلطیده است پس بنای لااله گردیده است مدّعایش سلطنت بودی اگر خود نکردی با چنین سامان سفر دشمنان چون ریگ صحرا لاتعد دوستان او به یزدان هم عدد سرّ ابراهیم و اسمعیل بود یعنی آن اجمال را تفصیل بود عزم او چون کوهساران، استوار پایدار و تند سیر و کامگار تیغ بهر عزّت دین است و بس مقصد او حفظ آئین است و بس ماسوی الله را مسلمان بنده نیست پیش فرعونی سرش افکنده نیست خون او تفسیر این اسرار کرد ملّت خوابیده را بیدار کرد تیغ لا چون از میان بیرون کشید از رگ ارباب باطل خون کشید نقش الا الله بر صحرا نوشت سطر عنوان نجات ما نوشت رمز قرآن از حسین آموختیم ز آتش او شعله ها اندوختیم شوکت شام و فر بغداد رفت سطوت غرناطه هم از یاد رفت تار ما از زخمه اش لرزان هنوز تازه از تکبیر او ایمان هنوز ای صبا ای پیک دور افتادگان! اشک ما بر خاک پاک او رسان 🆔 @eisavim

⚫️ آیا شمر جانباز جنگ صفین و از دوستداران علی علیه السلام بود؟ 🔷🔹بحث جانبازی شمر! در صفین خبر عجیبی است که این روزها می شنویم! بحثی که به دنبال خود این هشدار را هم دارد که"آنچه شمر را شمر کرد اخلاقش بود و بپرهیزید ای شیعیان که مبادا شما هم شمر بشوید!" برخی روایتی را گواه می آورند که شمر در جنگ صفین ضربه ای به صورتش خورده است و جانباز! شده است. ◀️ پاسخ： 1⃣ به صورت جزم عنوان مقدس جانبازی از شمر منتفی است. البته مشارکت او در جنگ صفین قابل کتمان نیست و همچنین سرگذشت شمر پس از جنگ صفین تا پایان عمرش روشن و خالی از ابهام است و کسی در دشمنی او با خدا و اهل بیت تردیدی ندارد. 2⃣ سرگذشت شمر از ابتدای ولادت تا قبل از جنگ صفین نیز روشن است. اینکه او از قبیله هوازن بود که پدرش و قبیله اش تا به جنگ با مسلمانان و تحمل شکست در آن نرسیدند مسلمان نشدند. نسب او و حرام زادگی اش هم که در تاریخ و در کلام امام حسین آمده است. 3⃣ قطعا او در جنگ صفین حضور داشته است‌. همراه با قبیله اش هوازن و تیره اش بنی ضباب. اما مورخین علت حضورش را نه نصرت امام که پیروی از سنت قبیله گرایی دانسته اند. چرا که او در آن هنگام از بزرگان قبیله نبوده و تاریخ می گوید وی به دنبال تصمیم بزرگان قبیله مبنی بر حضور در جنگ صفین، مانند سایر مردان قبیله این کار را و لو قلبا دوست نمی داشت، پذیرفت. 🔸البته از کلام خود شمر و عملکردش بعد از عاشورا نیز می توان فهمید حضورش در صفین از باب قاعده " الأمر لمن غلب" (پیروی از پیروز جنگ ها) بوده است که اتفاقا قاعده ایست اموی. 🔸شمر در توجیه کشتن امام حسین علیه السلام می گوید: " طاعت امیر بر ما واجب است و اگر اطاعت نمی کردیم از شتر آب کش پست تر بودیم." 🔸شاهد دیگر اعتقاد وی به قاعده الأمر لمن غلب، نامه ایست که وی پس از حاکمیت بنی زبیر به مصعب بن زبیر می نویسد که در آن خطاب نامه را به امیر مصعب بن زبیر قرار می دهد و مفادش آمادگی برای خدمت در رکاب امیر است. 🔸هم چنین شاهد دیگر، بیعت وی پس از جنگ صفین با معاویه است. حال آنکه سپاه مولا بعد از صفین دو گروه شدند گروهی وفادار به مولا و گروهی خوارج که هم زمان به مولا و معاویه معترض بودند؛ اما شمر راه سومی را در پیش گرفت و با معاویه بیعت کرد و همواره هم به این بیعت با " امیر غالب " باقی ماند. تا جایی که وقتی زیاد بن ابیه از جانب معاویه مامور شد تا شیعیان مولا را بکشد شمر در کوفه علیه شیعیان استشهاد جمع می کرد و برای وی می فرستاد. (از جمله استشهادی علیه "حجر بن عدی" از شیعیان امیرالمومنین) 🔸پس وی در زمره امویان کوفه است و روشن است که امویان از لحاظ اعتقادی عثمانی بوده اند و عثمانی ها نه تنها اعتقادی به ولایت مولا ندارند بلکه مولا را مسلمان نیز نمی دانستند. 4⃣ اما روایت طبری و نصر بن مزاحم از شمشیر خوردن صورت شمر در جنگ صفین نیز قابل استناد نیست. زیرا اولا روایت طبری مستقل نیست و همان روایت نصر بن مزاحم است و حتی خود او به نقل از کتاب وقعه صفین گزارش کرده است. 🔸تنها خبر نصر بن مزاحم در وقعه صفین می ماند که "خبر واحد" است. می دانیم که خبر واحد برای آنکه حجت باشد باید از طریق شخص "ثقه" نقل شده باشد. 🔸در حالی که دو خبر واحد نصر بن مزاحم یکی از طریق عمر سعد نقل شده است! و دیگری از طریق شخصی به نام صلت بن زهیر . 🔸صلت بن زهیر دو مشکل دارد؛ ۱-اینکه حتی در نام او میان علمای رجالی اهل سنت مثل ذهبی اختلاف است که آیا صلت بن زهیر است یا عمر بن صلت. ۲-از او تنها دو روایت نقل شده است؛ یکی حدیث جانبازی شمر و دیگری حدیثی از عمربن خطاب درباب شرایط قاضی! هم چنین درشرح حال او آمده است که شاگرد یکی از غلامان خانه زاد عمر بن خطاب بوده است! 🔸وه که راوی خبر واحد جانبازی شمر اشخاصی هستند که یکی در کارنامه اش نوکری یزید را کرده است و دیگری نوکری خاندان عمر را. 🔸با این وجود اولا حدیث نصر بن مزاحم در باب جانبازی شمر نمی تواند حجت باشد. ثانیا به فرض در باب عمل به خبر واحد آنقدر اغماض کنیم که حتی به وثاقت فرد هم اصرار نداشته باشیم حضور شمر در صفین و حتی شمشیر خوردنش نه از باب علی دوستی که از باب اطاعت امیر غالب و اطاعت فرمان رییس قبیله بوده است. به علاوه از کجای آنچه گذشت دلدادگی شمر به مولا برداشت می شود؟ 🔶🔸آنچه شمر را شمر کرد، اخلاق شمر نبود، کینه و عداوتش با اهل بیت بود. اینکه جاهلانه ادعا شود که گناه شمر را شیعیان بزرگ کرده اند تا گناه خود را بپوشانند ، ظلمی است آشکار! 🔹اینکه با بی دانشی ادعا شود لعنت بر شمر در زیارت عاشورا یعنی لعنت بر اخلاق شمر! هم از آن ادعاهای بی پایه است. به راستی آیا مشکل شمر در اخلاقش بود یا در عداوت با خدا و "امام ناشناسی" او!؟ و آیا اهل بیت نمی توانستند به جای لعن او اخلاق او را لعن کنند!؟ چه اصراری است بر اثبات دوستی پیشین دشمنان اهل بیت با ایشان!؟ ✍🏼 حجت الاسلام معماریان 🆔 @eisavim

⚫️ چهارپایه خوانی شَریعه شاعر: سید حمیدرضا برقعی 🆔 @eisavim