مےگویند درد ... انــســانـها را به یـڪدیـگـر نـزدیــڪ مـیـڪـنــد ڪــدام یــڪ از مــا شــادیــم ڪه اینقدر از هم دور مانده‌ایم☝️💔 @eitaa_stk

‏یه لحظه به خودم اومدم دیدم! چقدر خودمو حیف کردم، چقدر ادمای مفت برام گرون تموم شدن.. 😔💔 @eitaa_stk

آدمهــا برای هم سنگ تمام میگذارند.. امــا نه زمانی که در میانشان هستی نــه...!! آنجا که در میان خاک خوابیده ای سنگ تمام را میگذارند و می روند...💔😔 @eitaa_stk

مگر ما چقدر مبهم بودیم که کسی ما رو نفهمید:)😔💔 ‌💔‌💔 @eitaa_stk

.دوباره بارون💔 توی خیابون ✌️ من هنوز خاطرات تورو دارم😔 تو که آرومی توکه با اونی😔💔 #دپ @eitaa_stk

بو قالا داشلی قالا #اهنگ #ترکی @eitaa_stk

#آهنگ #ترکی @eitaa_stk

📚داستان کوتاه در گذشته، پیرمردی بود ڪه از راه ڪفاشی گذر عمر می ڪرد ... او همیشه شادمانه آواز می خواند، ڪفش وصله می زد و هر شب با عشق و امید نزد خانواده خویش باز می گشت. و امّا در نزدیڪی بساط ڪفاش، حجره تاجری ثروتمند و بدعنق بود؛ تاجر تنبل و پولدار ڪه بیشتر اوقات در دڪان خویش چرت می زد و شاگردانش برایش ڪار می ڪردند، ڪم ڪم از آوازه خوانی های ڪفاش خسته و ڪلافه شد ... یڪ روز از ڪفاش پرسید درآمد تو چقدر است؟ ڪفاش گفت روزی سه درهم تاجر یڪ ڪیسه زر به سمت ڪفاش انداخت و گفت: بیا این از درآمد همه ی عمر ڪار ڪردنت هم بیشتر است! برو خانه و راحت زندگی ڪن و بگذار من هم ڪمی چرت بزنم؛ آواز خواندنت مرا ڪلافه ڪرده ... ڪفاش شوڪه شده بود، سر در گم و حیران ڪیسه را برداشت و دوان دوان نزد همسرش رفت. آن دو تا روز ها متحیر بودند ڪه با آن پول چه ڪنند ...! از ترس دزد شبها خواب نداشتند، از فڪر اینڪه مبادا آن پول را از دست بدهند آرامش نداشتند، خلاصه تمام فڪر و ذڪرشان شده بود مواظبت از آن ڪیسه ی زر ... تا اینڪه پس از مدتی ڪفاش ڪیسه ی زر را برداشت و به نزد تاجر رفت، ڪیسه ی زر را به تاجر داد و گفت: بیا ! سڪه هایت را بگیر و آرامشم را پس بده. "خوشبختی چیزی جز آرامش نیست" @eitaa_stk

#حسین_رضااسدی 🎶هنارس

شد شد؛ نشد از کنارت رد میشوم و لبخند میزنم... @eitaa_stk