Yeah , I’m constantly

Tryna fight somethin’ that my eyes can’t see

‏دلم برای خوابیدن بدون فکر و خیال تنگ شده است با این فکر و خیال مدام ، با این غصه‌های سیاه منتشر ، دنیا دیگر هیچ زیبایی‌ای ندارد خوش‌ترین آرزو ، مرگ در قلب خواب است و در آغوش‌کشیدن عدمی محض آنطور که انگار هیچ‌وقت نبوده‌ای . - دویست تیکه استخوان

از بیداری ها و کابوس های شبانه بسیار خسته ام

در عوضِ همه ی اینها دلم میخواهد یک چیزی بیاید و مدتی مرا از این بازیِ احمقانه بیرون کشد ، لحظه ای هم که شده بُگذارد بی خیال زیستن را تجربه کنم

نه من از خود ، نه کسی از حال من دارد خبر .

بگو در آخر چگونه این همه رنج را شماره می‌کنند؟