من حذف شدن آدم‌ها رو به غریبه شدنشون ترجیح میدم ، واقعاً ترجیح میدم بدونم که فلان آدم از زندگیم رفته و دیگه هیچ نسبتی باهام نداره تا اینکه بدونم همچنان هست ولی بود و نبودش فرق چندانی نداره .

دوست دارم از آدم‌ها خاطره به جا بمونه ، نه صرفاً یه چهره‌ و اسم آشنا

چه می‌شد اگر ذهن و روحم نیمی از عطشی که نسبت به یادآوری خاطرات تلخ و جمع آوری اندوه دارد را ، نسبت به اندوختن خوشی و شادی داشت؟

من انتقام‌جو و کینه‌ای نیستم ، اما حافظه‌ام در مورد جراحات و تحقیرها با وجود بزرگواری‌ام ، بسیار قوی است. - فئودور داستایفسکی

‌آیا اصلا هنوز قادر به خندیدن هستی؟

می‌ترسم که خندیدن را در میان این مردمان تلخ کاملا فراموش کنی

Who gon' pray for me?