کتاب #ملت_دوپامین ارتباط بین لذت و درد را بررسی می‌کند. دنیای مدرن ما بیش از هر زمان دیگری پر از محرک‌های دوپامین است. دوپامین عامل اصلی بسیاری از عادتهای بد ما است، از وابستگی به گوشی‌های هوشمند گرفته، تا اعتیاد به تماشای تصاویر جنسی و مواد مخدر و الکل. این کتاب با استناد به سال‌ها تجربه بالینی و داستان‌های بیماران، به درک اعتیاد کمک می‌کند و چگونگی دستیابی به تعادل سالم در زندگی را توضیح می‌دهد. #معرفی_کتاب @ejtemaiyatt

اگه زیادی دنبال لذتی این پست برای توئه؛ دکتر آنا لمبکی(Lembke) تو کتاب ملت دوپامین یافته جالبی داره که میگه؛ تو مغز ما «لذت» و «درد» کنار هم قرار گرفتن. هر وقت یه طرفش زیاد بشه، مغز سریع می‌خواد تعادل رو برقرار کنه و این یعنی هر لذت فوری، پشت سرش یه درد و افت انرژی میاره ایشون میگن؛ مغز مثل یه ترازو کار می‌کنه. وقتی یهو یه حال اساسی بهش میدی (با اسکرول، شیرینی، پورن، الکل، خرید آنلاین، قهوه زیاد،نوتیفیکیشن‌ها)، مغز سریع ترازوی لذت رو سنگین می‌بینه و برای تعادل، سریع یه ‌جوری حالت رو با بی‌حوصلگی، بی‌انگیزگی، حس پوچی و خستگی می‌گیره مثلا؛… دید نیم ساعت اسکرول تو اینستاگرام چه حس خوب لحظه‌ای بهت میده!. منتهی همین که گوشی رو میذاری کنار بعدش یه حس پوچی، بی‌حوصلگی، بی‌انگیزگی و خمودی میاد سراغت! یا دیدی؛ وقتی یه کیک خامه‌ای یا یه پیتزا و کولا میزنی به بدن چه حالی میده!، منتهی بعدش حس گناه و ناامیدی یقه‌ت می‌کنه. دکتر لمبکی میگه؛ استفاده زیاد از پاداش‌های فوری یعنی خالی کردن یکباره حساب بانکی دوپامین مغز! و دقیقا همینجاست که مغز واسه "متعادل کردن" خودش، عمداً درد ایجاد می‌کنه! و یهو یه حال بدی بهت میده. واسه همینه که میگن؛ ”هرچی بیشتر دنبال لذت فوری باشی، در بلندمدت ناراضی‌تر میشی“ حالا دلیل این اتفاق چیه!؟ +دلیلش اینه که مغز ما از نظر تکاملی برای یه دنیای کم منبع طراحی شده. جایی که غذا کم بوده، لذت نایاب بوده و درد همیشه در کمین بوده. ولی الان چی؟ الان همه چی تو دستمونه: خوراکی، سرگرمی، مواد، الکل، گوشی،پورن. مغز هنوز همون مغزه ولی دنیامون عوض شده. تعبیر جالب اشاره شده تو این کتاب اینه که؛ ”ما مثل کاکتوس‌هایی هستیم در جنگل‌های بارونی“. + کاکتوس به کم‌آبی عادت داره. ولی حالا انداختنش وسط بارون‌های تند و تیز و نتیجه‌اش؟؛ داره تو دوپامین غرق میشه. حالا از این یافته چه نتیجه‌ای میشه گرفت!؟ + نتیجه اینکه؛ هرچی بیشتر دنبال لذت فوری باشی، بدحال‌تری و هرچی بیشتر از دوپامین مغزت کار بکشی خسته‌تری و این یعنی؛ ”لذت‌های فوری رو بذار پشت در و بیشتر به دنبال لذت‌های معنادار باش“. لذت‌هایی مثل؛ لذت ورزش، پیاده‌روی، لذت تعامل با یه دوست خوب، لذت کتاب خوندن، لذت گپ زدن با همسر و بازی کردن با فرزند به جای گوشی‌گردی و لذت تموم کردن کارهای نیمه تموم. این‌ها دوپامین بدون درد بهت میدن و در بلندمدت، معنای زندگی باهاشون قشنگ‌تره. ✍دکتر امانی @ejtemaiyatt

حماس فیلمی از یک گروگان خود پخش کرده که به خاطر نبود غذا در غزه، این گروگان ها نیز دچار لاغری و سو تغذیه شده‌اند. جناب #مهناز_افشار هم سریعا به این فاجعه انسانی و کشتار کودکان اسراییلی و مرگ به خاطر گرسنگی مردم اسراییل واکنش نشان داده و در اینستاگرام خود نوشته: «شایسته نیست که شاهد این جنایت باشیم.» خدا رو شکر می‌کنیم که هنوز انسانیت در بین این قشر عزیز نمرده است!🥺 @ejtemaiyatt

مکانیکی که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ قصد کاندید شدن داشت و از قطعی برق و آب گفته بود، حرف هایش درست از آب درآمد! دو حالت دارد: یا ایشان بیش از حد دانش دارد که در این صورت در هر جا هست باید او را پیدا و از تخصصش استفاده کرد و تا حالا هم حیف شده است. یا اینکه این موارد را بقیه مقامات هم میدانستند ولی به هیچ جایشان حساب نکردند! @ejtemaiyatt

تو #ارمنستان با ۱۲ ساعت کار چیا میشه خرید؟ این مقایسه توان اقتصادی کشورها بر اساس میزان کار در یک روز بحث جالبی است، شاید خرج های دیگر گران باشد ولی مسئله مهم این است که دخل با خرج تناسب دارد، بر عکس ایران. در هر حال ایشان با نصف روز کار ۲۰ هزار درام درآمد داشته که می‌شود ۵۲ دلار و با آن سبدش را پر کرد. در حالی که یک کارگر یا کارمند در ایران با روزی حدود ۵۰۰ تومان درآمد(ماهانه ۱۵ میلیون)، حدود یک دهم درآمد در مثلا ارمنستان دارد! @ejtemaiyatt

#دربند[هم اکنون در جمهوری آذربایجان] شهریست با بناهای محکم از سنگ سفید، با جمعیت کم. انتهای یک سمت شهر به کوهها و انتهای دیگر آن به دریاست. طول شهر بیش از سه فرسنگ نیست. شهر از ناحیت عرض دو دیوار سنگی دارد که بنظر میآید با این دو دیوار به سه قسمت تقسیم شده است... ... پهلوی دریا و در نزدیکی دربند محلی با تخته سنگهائی حصار بندی شده و در آن «چهل قربانی» مدفونند. مسلمانان و ارامنه میگویند که این گورها از آن چهل قربانی قدیس روسی اند. همه رهگذاران روسی چون بآنجا میرسند بآنها ادای احترام میکنند و پاره ای نیز دعا میخوانند. هر کدام از آنها در گور مخصوصی از سنگهای سفید مرمرین بزرگ با خطوطی که روی آنها منقوش است، قرار دارند. هیچیک از مسلمانان ارامنه و ترک‌ها توان خواندن این خطوط را ندارند. خطوط حک شده خیلی درشت است... ---------------------------------------------------- 📔سفرنامه فدت آفاناس یویچ کاتف ترجمه محمد صادق همایون‌فر ویرایش عبدالعلی سیاوشی انتشارات کتابخانه ملی ایران/ شهریور ۲۵۳۶ شاهنشاهی پی نوشت: فدت کاتف تاجری روسی بود که در اوت ۱۶۲۳ میلادی از طرف تزار روسیه، میخائیل یکم (بنیانگذار خاندان #رومانوف) به ایران سفر کرد تا اهدافی بازرگانی را پیگیری کند و در خلال آن گزارش و سفرنامه‌ای نیز از خود به یادگار نهاد. #کاتف #سفرنامه @ejtemaiyatt

#شماخی[هم اکنون در جمهوری آذربایجان] در بین کوه‌های بلند محصور است. شهر سنگی و کوچکی با ارتفاع کم بدانجاست. روستاهای آن نیز همه از سنگ بنا شده. دور تا دور شهر را خندق کشیده اند و دروازه آن آهن کوبی شده ولی محلات و بازار و کاروانسراها در بیرون شهر است. در شماخی هفت کاروانسرا وجود دارد که همه آنها سنگی است و در همه آنها آبی که بوسیله لوله‌های سنگی زیرزمینی از کوه‌ها کشیده شده جاریست... در قبل بر این، شماخی تحت سلطه سلطان عثمانی بود ولی بعدا شاه ایران همزمان با شابران آنرا به تصرف خود در آورد. در شهر قدیمی شماخی به نزدیکی قصبه‌ای مساجد عثمانی است. از زمانیکه شاهنشاه ایران(شاه عباس) بر آن استیلا یافت تمام آنها را خراب کرد، سپس خود مساجدی به سبک ایرانی ها بنا نمود! در شماخی انواع کالاها و ابریشم خام وجود دارد. ابریشم را رنگ میکنند. ابریشم خام در دهکده‌های اطراف آن تولید میگردد. در فاصله دو فرسنگ و نیمی شمال شماخی دو باغ وجود دارد. یکی باغ شاه و دیگری باغ خان شماخی که در آنها انواع سبزی‌ها و گل‌ها پرورش می یابد. در این باغها حوض‌ها و اطاق‌های سنگی ساخته شده است و آب پیوسته در جریان است. مقابل باغ‌ها در ارتفاعی از کوهستان شهر سنگی ویران شده ای دیده میشود که آنرا الکساندر می‌نامند... #کاتف #سفرنامه پ.ن: لوله های سنگی زیرزمینی، حرکت جالبی بوده‌ است. @ejtemaiyatt

جایگاه رفیع آنکه خوب آلت می‌مالید! 13 مرداد سالروز امضای فرمان مشروطه در سال 1285 توسط مظفرالدین شاه قاجار است که البته نه به میل خود بلکه نوشته‌اند وی با اکراه و اجبار آن را امضاء کرد و همین شد که تاریخ با وجود همه ضعف‌ها و بلاهت‌ها و ناتوانی‌ها و فسادهایش، او را بخاطر امضای فرمان مشروطه تمجید کند، با اینحال میراث وی تا سال‌ها بعد از مرگش، چنگ بر جان و مال و حیثیت ایرانیان انداخت! به همین مناسبت در زیر خاطره‌ای بخوانید از محمدعلی جمالزاده. جمالزاده می‌گوید: زمانی در سفارت ایران در برلین کار می‌کردم. روزی فلان‌السلطنه‌ای به عنوان سفیر جدید دولت قاجار آمد آلمان و به محض ورود به من گفت: "شنیده‌ام شما نویسنده‌اید. نامه‌ای به مرکز بنویسید و بگویید برای ما ذغال بفرستند" به او گفتم خیالتان راحت باشد. چند روز پیش من به زیرزمین رفتم و انبار پُر از ذغال بود. فلان‌السلطنه از اینکه بواسطه اطلاع من از موجودی ذغال‌ها، نمی‌تواند ذغال بیشتری درخواست دهد و آنها را دزدیده و بفروشد، مانند باروت منفجر شد و گفت: "تو می‌خواهی دزدی مرا بگیری؟" و بعد هم شروع کرد به هتاکی و فحاشی از جمله این که شما فلان زاده‌ها می‌خواهید جای ما دوله‌ها و سلطنه‌ها [اشاره به القاب قاجارها] را بگیرید اما این آرزو را به گور خواهید برد. جمالزاده می‌گوید من بی‌توجه به او از اتاق خارج شدم و استعفایم را نوشته و دیگر به سفارت بازنگشتم. اما چندی بعد، سیدحسن تقی‌زاده آمد پیشم و خاطره‌ای تعریف کرد بدین مضمون: زمانی که ما با سرعت طاقت‌فرسایی قانون اساسی مشروطه را می‌نوشتیم خبرهایی از دربار می‌آمد که حال مظفرالدین شاه خوب نیست و بزودی خواهد مُرد. ما می‌ترسیدیم که پیش از اینکه شاه قانون اساسی را بپذیرند و امضاء کنند، بمیرد و پسرش محمدعلی میرزا هم دیگر هرگز قانون اساسی را امضاء نکند. پس من که تقی‌زاده باشم با میرزا محمدعلی خان تربیت به دیدن طبیب انگلیسی [در اصل اسکاتلندی] شاه رفتیم و نگرانی خود را صریحاً به او بازگفتیم و خواهش کردیم بکوشد که شاه را تا هنگام پایان یافتن کارِ نگارش قانون اساسی سر پا نگاه دارد. طبیب شاه در پاسخ به نگرانی ما گفت: شاه بیمار نیست اما بی‌نهایت ضعیف و علیل است بخاطر اینکه در هر کاری ناپرهیزی و زیاده‌روی می‌کند. از جمله، این پسره عبدالعلی هر روز در زیر کرسی پهلوی شاه می‌نشیند و در چند نوبت آلتش را مالش می‌دهد تا حالت انزال به شاه دست دهد. منِ طبیب هرچه می‌گویم این پسره عبدالعلی را از شاه دور کنید، سودی نمی‌بخشد. جمال‌زاده می‌گوید تقی‌زاده به من گفت آن پسره عبدالعلی همین فلان‌السلطنه است که بعنوان سفیر ایران به برلین آمده و به تو ناسزا گفته است. اینها را گفتم تا بدانی جناب سفیر، مقامش را چگونه و از چه راهی بدست آورده و بیش از این از او توقع ننمایی. منبع چهارده مقاله در ادبیات، اجتماع، فلسفه و اقتصاد ص 19 به بعد، محمدعلی همایون کاتوزیان، نشر مرکز. 1374 گردآوری و نگارش: تاریخ و داستان @tarikhvadastan پ.ن: بنده به این کتاب دسترسی ندارم تا مطلب فوق را تایید کنم، ولی این داستان هم در کنار داستانی که قبلاً در کانال در مورد مظفرالدین شاه ارائه شد، باعث شده بیشتر به این شاه مشکوک شوم، هر چند هنوز هضم و قبول این موارد برای من سخت است! @ejtemaiyatt

امروز هشتادمین سالروز بمباران اتمی #هیروشیما است، جنایتی که در چند ثانیه خشک و تر را به باد فنا داد. این کلیپ هم درباره فرق #بمب_اتمی با #بمب_هیدروژنی را بیان می‌کند که بمب هیدروژنی بسیار پشم ریزان تر از نوع اتمی آن است! @ejtemaiyatt

🔰طرح ترور امام خمینی در پاریس [قسمت اول] روزنامه #جروزالم_پست در سوم اوت ۲۰۲۵ در مقاله‌ای، روایت یک پیشنهاد جنجالی بر میز مقامات اطلاعاتی اسرائیل مبنی بر درخواست ترور روح الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در تبعیدگاهش در نزدیکی پاریس را بازخوانی می‌کند. #الیصر_تسافریر، رئیس ایستگاه موساد در تهران در روزهای پس از خروج محمدرضا شاه پهلوی از ایران، در مقر در حال فروپاشی ساواک سعی می‌کرد راه خود را در بین راهروها باز کند. پنجره‌ها را با کیسه‌های شن و تیربار پوشانده بودند و در همین حین، انقلابی‌ها با کلاشنیکف در خیابان‌ها گشت می‌زدند. در این میان، یک ژنرال با ترس و اضطراب به وی چسبیده بود و می‌گفت: «مرا هم با خودت ببر.» #شاپور_بختیار، نخست‌وزیر وقت ایران آقای تسافریر را فراخواند تا پیامی مستقیم و بی‌پرده را به اسرائیل برساند؛ اینکه باید آیت‌الله روح‌الله خمینی را در تبعیدگاهش نزدیکی پاریس ترور کنید. در مستند «موساد: جاسوسان ناقص» محصول سال ۲۰۱۸ به کارگردانی «دوکی درور» نیز چندین افسر سابق موساد مقابل دوربین شهادت دادند که این درخواست باعث تشکیل جلسه‌ای بحرانی در تل‌آویو شد. تا اینکه #اسحاق_هوفی، رئیس وقت موساد در تاریخ ۲۸ ژانویه (هشتم بهمن ۱۳۵۶)، جمعی از افسران ارشد از جمله یوسی آلفر، تحلیلگر ارشد مسائل ایران را گرد هم آورد. تصمیمی که پیش روی آن‌ها بود، یادآور موردی حساس در گذشته‌ای نزدیک بود؛ چرا که چند ماه پیش از آن، #صدام_حسین به شاه پیشنهاد داده بود تا در دوران تبعید آقای خمینی در عراق، او را از میان بردارد؛ پیشنهادی که شاه به دلیل برآورد خطرات و نگرانی از پیامدهای منطقه‌ای رد کرده بود. اکنون، اسرائیل با تصمیمی مشابه روبه‌رو بود. هوفی جلسه را با مخالفت با این عملیات از منظر اخلاقی آغاز کرد. آلفر در کتاب خاطراتش با عنوان «پیرامون: جست‌وجوی اسرائیل برای متحدانی در خاورمیانه» منتشر شده در ۲۰۱۵ نوشت: «او با ترور رهبران سیاسی خارجی مخالف بود.» یکی از روسای باسابقه‌ واحدهای موساد که سال‌ها در ایران خدمت کرده بود، استدلال کرد که آقای خمینی تهدیدی نیست: «بگذارید به تهران برگردد. او دوام نمی‌آورد. ارتش و ساواک با او و روحانیونی که در خیابان‌ها تظاهرات می‌کنند برخورد خواهند کرد.» آلفر سپس به خلأهای مهم اطلاعاتی اذعان کرد و گفت که «ما به اندازه کافی نمی‌دانیم که {امام} خمینی چه می‌خواهد یا از چه نمایندگی می‌کند که بتوانیم این ریسک را توجیه کنیم.» با وجود حضور ۱۵۰۰ اسرائیلی در ایران و پیوندهای امنیتی عمیق، موساد از شناخت لازم درباره نیروهای اپوزیسیون برخوردار نبود. یکی از افسران ارشد سری در واحد قيساريّه اظهار داشت که از منظر سازمانی، حذف خمینی در نزدیکی پاریس «موضوع پیچیده‌ای نبود»، چنان‌که #رونن_برگمن در کتاب «برخیز و نخست بکش: تاریخچه محرمانه ترورهای هدفمند اسرائیل» (۲۰۱۸) گزارش کرده است. با این حال، نگرانی‌های دیپلماتیک در اولویت قرار داشت: شکست این عملیات می‌توانست روابط با فرانسه را نابود کند، خشم مسلمانان جهان را برانگیزد، امام خمینی را به قهرمان جهان تبدیل کند و روابط اسرائیل با مسکو و واشنگتن را دچار تنش سازد. پس از ساعت‌ها بحث و بررسی، هوفی تصمیم نهایی را گرفت و گفت که «ما وارد این عملیات نخواهیم شد.» تسافریر نیز این تصمیم را به بختیار منتقل کرد و تأکید کرد که اسرائیل قصد ندارد نقش «پلیس جهانی» را بازی کند و بر پایبندی کشورش به اصل عدم مداخله تأکید کرد. @ejtemaiyatt

🔰طرح ترور امام خمینی در پاریس [قسمت دوم] ورود به ایران امام خمینی پس از ورود به ایران، اسرائیل را «شیطان کوچک» و آمریکا را «شیطان بزرگ» نامید و در اقدامی نمادین، ایران سفارت اسرائیل را به سازمان آزادی‌بخش فلسطین (#ساف) به رهبری یاسر عرفات واگذار کرد. برداشت اسرائیل از انقلاب ایران، ریشه در اعتماد بیش از حد به #دکترین_پیرامونی داشت؛ راهبردی که در سال ۱۹۵۷ در دفتر #دیوید_بن‌گوریون طراحی شد و بر ایجاد اتحاد با قدرت‌های غیرعرب منطقه مانند ایران، ترکیه، اتیوپی و کردهای عراق برای مقابله با ناسیونالیسم عربی استوار بود. در چارچوب این سیاست، روابط اطلاعاتی گسترده‌ای میان ایران و اسرائیل برقرار شد: ساواک تجهیزات پیشرفته اسرائیلی دریافت کرد، مهندسان اسرائیلی در ساخت زیرساخت‌های انرژی ایران مشارکت داشتند، ایران نفت اسرائیل را تأمین می‌کرد و نیمی از هزینه خط لوله راهبردی ایلات–اشکلون را پرداخت می‌نمود. حتی #میئر_آمیت، (رئیس موساد بین سال‌های ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۸) نیز به‌عنوان نماینده اسرائیل در جشن‌های تخت‌جمشید در سال ۱۹۷۱ شرکت کرد. این رابطه نزدیک، نوعی اعتماد بیش از حد در میان مقامات اسرائیلی ایجاد کرده بود. همان‌طور که یوسی الفر اشاره کرده، «مقامات بلندپایه‌ی بسیاری در اسرائیل مطمئن بودند که ایران را مثل کف دست‌شان می‌شناسند.» وقتی شاپور بختیار فاش کرد که از آمریکا، بریتانیا و فرانسه نیز درخواست کرده بود تا خمینی را از میان بردارند و همه این کشورها نیز این درخواست را رد کرده بودند، روشن شد که اسرائیل در تحلیل خود تنها نبوده است. ▪️اگر اسرائیل درخواست ترور را قبول کرده بود، چه می‌شد؟ نظرات مقامات سابق در این موضوع متفاوت است. عده‌ای معتقدند که این ترور می‌توانست جلوی انقلاب را بگیرد یا این فرصت را به نیروهای معتدل بدهد که ایران را به سمت یک جمهوری سکولار هدایت کنند. اما برخی دیگر باور دارند که شور انقلابی آن‌قدر قوی شده بود که دیگر قابل بازگشت نبود و «شهادت امام خمینی» شاید فقط روند سقوط سلطنت را سرعت بخشید. با این حال، یک حقیقت روشن است: جمهوری اسلامی نه امری قطعی بود و نه حتی توسط کسانی که نزدیک به صحنه بودند پیش‌بینی شده بود. به گفته آلفر، دستیاران خمینی به فرستادگان مشتاق آمریکا وعده داده بودند که آیت‌الله جریان نفت را حفظ خواهد کرد و ارتش همچنان وفادار به غرب باقی خواهد ماند. در پاسخ، نمایندگان رئیس‌جمهور #جیمی_کارتر حمایت خود را اعلام کردند و گفته می‌شود که حتی نماینده آمریکا در سازمان ملل، اندرو یانگ، امام خمینی را «قدیس» توصیف کرد!/ سایت دیروزبان @ejtemaiyatt

این مطالب در نوع بسیار جالب است. هم روابط آمریکا با ایران و هم روابط اسرائیل با ایران قبل از انقلاب، سطوح بسیار بالای همکاری و نزدیکی را نشان میدهد که برای خواننده امروزی بسیار عجیب مینماید! به راستی که جمهوری اسلامی هزینه بسیاری برای آرمان فلسطین داده است‌.