امام خامنه‌ای: 《ممکن است کسی بپرسد چرا اینها[مطالبات و توصیه به مسئولان] را با مردم در میان میگذارید؛ بروید بخشنامه کنید تا مسؤولان حکومت ‌رفتارشان را این‌گونه کنند؛ یا بروید مسؤولان را نصیحت کنید. اوّلاً همه یا اغلب این چیزها بخشنامه‌ای و دستوری نیست. اینها مسائلی ‌است که با ایمان و باور و دلبسته بودن به یک حقیقت و با عزم و اراده پولادینِ ناشی از ایمان تحقّق‌پذیر است. البته آن چیزهایی که ‌بخشنامه‌ای است، بخشنامه می‌کنیم؛ آن چیزهایی که دستوری است، به مسؤولان دستور هم می‌دهیم؛ اما دستور و بخشنامه، حل ‌کننده همه چیز نیست. به مسؤولان نصیحت هم می‌کنیم، اما این هم کافی نیست. این حقایق باید در جامعه به صورت عرف درآید و ‌مطالبات جامعه را تشکیل دهد. در نظام جمهوری اسلامی، مردم #باید از مسؤولانشان مقابله با ظلم و ظالم و مفسد را بخواهند. باید ‌معیارشان برای پذیرش یک حاکم و یک مسؤولِ بالا و والای نظام، این چیزها باشد: مبارزه با ظلم، کنار نیامدن با ظالم، تسلیم نشدن در ‌مقابل زورگویی، حفظ حرمت انسان و انسانیّت، سعی در احقاق حق در همه قالبها و شکلها و میدانهایش. بنابراین من اینها را در محضر ‌عامِ مردم مطرح میکنم؛ کمااین‌که امیرالمؤمنین نیز همین بیانات را خطاب به مردم گفته است‌.》 ‌۱۳۸۰/۰۹/۱۶ 《این حرفها[مطالبات] را آن وقتی بنده در مجمع عمومی و در مقابل آحاد وسیع مردم میگویم که بارها به طور خصوصی به خود ‌حضرات[مسئولین] تذکّر داده‌ایم! اینها باید به بخشهایی از افکار عمومی و مطالبات عمومی تبدیل بشود.》 ‌۱۳۹۸/۰۱/۰۱ 《در زمینه‌ی اقتصاد، آنچه بنده مطرح می‌کنم، مطالباتی که مطرح می‌شود، عمدتاً خطاب به مسئولان کشور است؛ عمده در قوّه‌ی ‌مجریه، مقداری هم قوّه‌ی مقنّنه و حتّی قوّه‌ی قضائیّه و بعضی دستگاه‌های وابسته؛ عمدتاً خطاب به اینها است. چرا این مسائلی ‌را که مربوط به اینها است ما در فضای عمومی و در سخنرانیِ مردمیِ کشوری مطرح میکنیم؟ علّت این است که خوب است ‌مردم در فضای عمومی مسائل اقتصادی و سیاستهای اقتصادی قرار بگیرند، مطالبات این حقیر را هم بدانند و از مسئولینی که ‌به این مسائل اقدام میکنند و فعّالیّت میکنند #حمایت کنند، پشتیبانی کنند.》 ‌۱۴۰۱/۰۱/۰