✴️تجربه نگاشت 5⃣یک بار نوشتۀ خود را پیش از نشر، مرور کنید. بعد از اینکه #ترجمه یا #نگارش را به پایان بردید، یک بار آن را مرور کنید. یعنی بیرحمانه و خصمانه بخوانید. و سختگیرانه به آن نمره بدهید. در واقع خود را نه در جایگاه صاحب اثر که بدان دلبستگی دارد، بلکه در جایگاه یک خوانندۀ معترض بگذارید که از یک غلط و خطای سهوی هم نمی گذرد، چه رسد به اشکال های ساختاری و بنیانی. آنگاه به این بیندیشیم که انسان عاقل از «تکثیر خطا» حذر می کند و می کوشد جلوی خطا را از میانۀ راه بگیرد. شاید این فرآیند، نه با یک بار که با چند بار خواندن روی دهد. و این چند بار با فاصله زمانی باشد. تجربۀ #مهدی_اخوان_ثالث دیدنی است که گفته بود (نقل به مضمون): وقتی شعری می سرایم، در لحظات آغازین برایم مانند نوزادی است و به آن دل بسته ام. لذا نمی توانم عیب آن را ببینم یا وجه بهتری برای آن تصور کنم. لذا کنار می گذارم تا مدتی بعد که بار دیگر می خوانم، این بار از دید یک ناقد بیرحم و خشن. در این مرحله آن را از غلط پیراسته می کنم و زیباتر می کنم. به هر حال، کلام جاودانۀ امیر کلام علیه الصلوة و السلام است که: المرء مخبوء تحت لسانه. #رشید_وطواط در ترجمۀ این کلام علوی می گوید: مرد، پنهان بود به زیر زبان تا نگوید سخن، ندانندش #تجربه_نگاشت #عبدالحسین_طالعی @elmi_shiraz