📨 :‏دستمزد ۲۵ سال نوکری شاه برای آمریکا چه بود؟! زاهدی در خاطراتش مینویسه: پس از دفن شاه و پایان مراسم خاکسپاری چند روزی در کاخ قبه نزد شهبانو باقی ماندیم و شهبانو در این فرصت مطالبی را از روزهای پایانی عمر شاه برایم تعریف کردند که نشان می‌داد بردن شاه به آمریکا همانا توطئه‌ای برای قتل ایشان بوده و پزشکان آمریکایی به جای معالجه شاه مرگ او را تسریع کرده بودند. شهبانو برایم چنین تعریف کردند و من این مطالب را چون خودم شاهد و ناظر نبوده‌ام از قول ایشان تعریف می‌کنم: «... هنوز چند روز از عمل جراحی شاه نگذشته بود که عکسبرداری‌ها نشان دادند پزشکان جراح در هنگام عمل شاه سنگ ریزه‌ای را در کیسه صفرای او جا گذاشته‌اند! هنگامی که این مطلب به اطلاع پروفسور کولمن رسانده شد او به جای آنکه متأسف باشد، شروع به خندیدن کرد و گفت: هه... هه... هه...! به راستی چه مسخره و خنده‌آور است که جراحان متوجه به جاماندن این سنگ‌ریزه نشده‌اند!» من (فرح) فوراً به پاریس تلفن کردم و با پروفسور (فلاندرن) مشورت نمودم. دکتر ژرژ فلاندرن که از جراحان برجسته فرانسوی و از دوستان دیرینه من و شاه بود گفت: «در عمل کیسه صفرا یک روش استاندارد وجود دارد که جراح باید ضمن عمل جراحی به کبد بیمار فشار بیاورد تا معلوم شود آیا همة سنگ‌ها از کیسه صفرا خارج شده‌اند یا نه؟چرا آنها این کار را نکرده‌اند؟ از آنها بپرسید چرا؟ و بعد هم به خاطر حفظ جان شاه فوراً او را از امریکا خارج کنید زیرا این علامت آن است که می‌خواهند او را در بیمارستان بکشند! #پهلوی #آمریکا_تاریخ‌پژوهی 💐 @elmikowsar

🔻ماجرای لقب شاه چمدانی چیست؟ ✍️ماروین زونیس استاد آمریکایی و نویسنده کتاب شکست شاهانه در صفحه ۱۸۰ کتاب خود از محمدرضا پهلوی با این عنوان یاد می‌کند: شاه چمدانی این صفت را نشریات اروپایی به شاه داده بودند زیرا همواره در میان خطر و معرکه از کشور فرار می‌کرد. نخستین باری که محمدرضا از کشور گریخت به مرداد سال ۱۳۳۲ باز می‌گردد. وقتی به بغداد و از آنجا به رُم پناه برد. او در بحران‌ها از قلب حادثه گریزان بود و به تعریف خواهرش اشرف روحیه مُرغدلی داشت. در همان سال، در اوج دعوای با مصدق بخصوص پس از کشتار معروف سی تیر که بیش از ۲۵۰ نفر در یک روز پس از استعفای مصدق کشته شدند بار دیگر شاه مورد عتاب قرار می‌گیرد. اما این بار از جانب همسری که همیشه دوستش داشت؛ ثریا ثریا در خاطراتش اشاره می‌کند که با لحن تندی با شاه صحبت کرده است: «خودت را جمع کن و کشور را از فقر و کمونیسم نجات بده. آدم دلش به تو میسوزد. تو حق نداری با این حالت افسردگی زندگی را سر کنی. تو باید مرد باشی که زمانی بودی و من به او احترام می گذاشتم» Anderw Cooper, The fall of heaven. Op. Cit. P 75. ۲۶ دی ۱۳۵۷ محمدرضا پهلوی پس از مجموعه اقداماتی یک ساله برای بقا در قدرت وقتی با شکست همه طرح ها روبرو شد از ایران فرار کرد. او برای بقای در قدرت طرح های گوناگونی پیاده کرد اما به نتیجه نرسید از تغییر چند نخست وزیر، خواندن اعلامیه معروف، بازداشت هویدا، احتمال وقوع کودتا، انحلال ساواک، برپایی حکومت نظامی و.... شاه بیش از ۴۰۰ روز متوالی مقاومت کرد اما مردم دیگر به خانه بازنگشتند. در سال‌های اخیر افراد شاخصی نظیر دکتر زیباکلام با انکار این ۴۰۰ روز مقابله شاه با مردم، این گزاره را در ذهن‌ها تثبیت کردند که شاه به اختیار رفت! چون مردم او را می نمیخواستند! البته این نخستین فرار شاه در وسط معرکه نبود. نخستین بار ۲۵ مرداد سال ۳۲ در جدال با دکتر مصدق از ایران فرارکرد و به ایتالیا رفت. آن زمان سفیر مصدقی ایران در رُم حتی به ملاقات شاه نرفت و یک تاجر یهودی ایرانی هزینه های اقامت شاه را پرداخت کرد. از آن به بعد شاه تصمیم گرفت بخشی از دارایی خود را اساسا خارج از کشور ذخیره کند و اصلا وارد کشور نشود. سال ۵۷ شاه از این تجربه بهره برد. چون نیازی نداشت حسابهای خارج از کشور را پر کند. بهبهانیان پیشکار مالی و رازدار دارایی شاه بود که بعدا سر خانواده شاه پس از مرگ شاه کلاه گذاشت و ناپدید شد. هیچ گاه هم مصاحبه نکرد. #پهلوی #تاریخ‌پژوهی 💐 @elmikowsar

◽️ خیانت جدایی بحرین ننگی نیست که بتوان به راحتی آن را فراموش کرد.... #تاریخ‌پژوهی #پهلوی #تطهیر_پهلوی 💐 @elmikowsar

واقعیت پاسپورت زمان شاه تا آخر ببینید #پهلوی #تاریخ‌پژوهی 💐 @elmikowsar

🟠 سفر رضاشاه به بابل دانش آموزان مازندرانی باید از این جنایات اطلاع داشته باشند ➕ روزی رضاخان برای سرکشی از املاکش به مازندران مسافرت کرد. قرار شد یک روز در بابل توقف نماید و بعد به دیگر مناطق مازندران که بیشتر زمین‌های آن‌جا را تصاحب کرده بود، سفر کند ولی در بابل بسیاری از مردم به خاطر مصادره املاکشان توسط شاه به گدایی افتاده بودند. شهردار بابل به خاطر اینکه رضاخان گدایان شهر را نبیند و خاطر شاه مکدر نشود، آن‌ها را جمع کرد و در حمام‌های عمومی شهر زندانی کرد تا رضاخان از شهر خارج شود؛ رضاخان وارد شهر شد و خیلی از اوضاع شهر راضی بود. اما به دلیل بارندگی شدید مجبور شد که سه روز در شهر بابل بماند. پس از رفتن او وقتی درب حمام‌ها را باز کردند، حدود شصت تا هفتاد نفر از مردم بیچاره بابل به دلیل نرسیدن غذا و نبود هوا از گرسنگی و خفگی مرده بودند. منبع: کتاب تاریخ بیست ساله ایران، نوشته حسین مکی، نماینده مجلس در دوره پهلوی، جلد ۶، صفحه ۱۰۱ #پهلوی #عبرت_تاریخی #بزک_پهلوی 💐@‌farhangikowsar‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌