آدم‌ها بنده دنیا هستن و ۹۹ درصد رفاقت‌ها و صمیمیت‌ها و فعالیت‌ها و تعاملات‌شون از سر منفعت‌طلبیه، نباید گول ادعاها رو خورد که "من از سر محبت به شما سر میزنم"، "من از سر تکلیف کاندید شدم"، "من برای خدمت میخوام فلان مسئولیت رو بگیرم"، "من بخاطر اخلاق و منش والای شما باهاتون دوست شدم" و ... البته باور نکردن این حرف‌ها به معنی پس زدن آدم‌ها نیست، اون برخورد باعث ایزوله شدن خودمون میشه، چاره‌ای هم جز تعامل نداریم، اما به معنی اتکا نکردن به این حرف‌هاست، ما باید بر اساس همین ظواهر با آدم‌ها تعامل کنیم ولی از پشت‌پرده مطلع باشیم و آمادگی روی دیگر سکه رو داشته باشیم، اون‌ موقعی که ضرر تعامل با ما از نفع‌مون برای آدم‌ها بیشتر بشه، احتمالا خیلی تنهاتر از الان میشیم! و خوش به حال اونایی که رفقاشون رو توی سختی‌ها پیدا می‌کنن. #دوکلوم‌حرف‌حساب

می‌گفت رفتیم پیشِ آیت‌الله بهجت. حاج‌آقا برامون تعریف کردند: زمانی که محضرِ امام رضا علیه‌السلام مُشرف شدم، حضرت به من دَه تا چیز گفتن که من فقط یکیش رو میتونم به شما بگم؛ اونم این بود که امام فرمودن: آقای بهجت! به بقیه بگو مگه میشه کسی به ما اهل‌بیت پناه بیاره و ما پناهش ندیم؟ :) رفقا به خدا ما تنها نیستیم! چای ریزِ مسجد که فوت کرد تو خوابِ بنده خدایی اومد گفت امام حسین تک تکِ تعداد لیوان هایی که براش چای ریختم رو بهم گفت! تا این حد حواسشون به ماست! بعد چجور ممکنه از احوالات و سختی هایِ ما بی‌خبر باشن. قدرِ این عشقا و محبت ها رو خیلی بدونیـم .. #دوکلوم‌حرف‌حساب