eitaa logo
شاگردان امام‌صادق علیه‌السلام
422 دنبال‌کننده
949 عکس
241 ویدیو
155 فایل
دانش آموختگان‎ مکـتب امام صــادق(علیه السلام)
مشاهده در ایتا
دانلود
14.56M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞 استاد عابدینی توصیه 🔸 نگاه ما باید به بگونه‌ای باشد که وحی الهی تا رسیدن به ما و گوش مخاطبین آیات ادامه دارد و این ادامه وحی الهی است و با دانستن این نکته بر داشته باشیم. 🔸 آیت الله بهجت (رضوان‌الله علیه) می‌فرمودند: "قرآن کتاب پیغمبر ساز است. اگر کسی با قرآن کریم مانوس باشد، قرآن او را به آن جایگاه رهنمون خواهد شد." 🔸 در را مورد توجه قرار دهیم. تدبر با خواندن قرآن فرق دارد. باید قرآن را بخواهیم و بفهمیم و طبق آن فهم عمل کنیم. این سطح اقل تدبر قرآن است. ◇【 @emam_sadegh_boj 】◇
توصیه‌های کاربردی عهد انس با قرآن 🏷 در نظر به به عنوان عهد الهی 🔸 اولین نکته در در ، انس با قرآن بعنوان است. انسان باید دائما «عهد الهی» بودن را به خود تذکر داده و تلقین کند و بر آن مراقبه کند. 🔸 امیرالمومنین (ع) در همین روایت شریف توصیه به محمد بن حنفیه تصریح می‌کنند که "عَلَيْكَ بِقِرَاءَةِ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعَمَلِ بِمَا فِيهِ وَ لُزُومِ فَرَائِضِهِ وَ شَرَائِعِهِ وَ حَلاَلِهِ وَ حَرَامِهِ وَ أَمْرِهِ وَ نَهْيِهِ وَ اَلتَّهَجُّدِ بِهِ وَ تِلاَوَتِهِ فِي لَيْلِكَ وَ نَهَارِكَ فَإِنَّهُ عَهْدٌ مِنَ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِلَى خَلْقِهِ" علت امر به لزوم قرائت قرآن و عمل به آن را این می‌دانند که قرآن عهد الهی بین بنده و خداوند است. 🔸 سپس بیان می کنند که "فَهُوَ وَاجِبٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ أَنْ يَنْظُرَ كُلَّ يَوْمٍ فِي عَهْدِهِ وَ لَوْ خَمْسِينَ آيَةً" یعنی واجب است هر مسلمانی روزانه حداقل در این عهد به اندازه ۵۰ آیه از قران نظر کند. (من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۲۶) پس اولین لازمه توجه به قرآن به عنوان عهد الهی است. 🔸 قرآن عهد و میثاق خداوند و بنده است. انسان باید این عهد را عهد با محبوب خویش بداند که در عالم الست با آن عهد بسته است. هر روز باید به حال خود بنگرد و خود را با قران تطبیق دهد که آیا وفای به عهد کرده است یا عهد محبوب را فروگذاشته است. مراقبه دائمی داشته باشد که آیا با قرآن تطابق دارد یا با آن مخالفت کرده و زاویه گرفته است. هر کجای قرآن را که باز می‌کند به دنبال نسبت‌یابی خود با آن باشد. 🔸 به همین جهت امام صادق (ع) هرگاه مصحف قرآن را به دست می‌گرفت دعا می‌کرد و در دعای خود به عهد بودن قرآن متذکر می شد و بر آن مراقبه می کرد و می فرمود؛ "أَللهمَّ إِنّی نَشَرْتُ عَهْدَکَ وَ کِتابَکَ، اللهمَّ فَاجْعَلْ نَظَری فیهِ عِبادَةً، وَ قِرائَتی فِیهِ فِکْراً، وَ فِکْری فیهِ اعْتِباراً" یعنی چون من این کتاب تو را عهد می‌دانم و آن‌را نشر می‌دهم پس نظر مرا در آن عبادت و قرائت آن را فکر و عبرت برای من قرار بده. 🔸 پس اولین مراقبه، توجه به این است که قرآن عهد و قراری است بین عاشق و معشوق و وقتی انسان در خطاب "الست بربکم"، "قالو بلی" گفته است، مفاد تفصیلی «بلی» گفتن او قرآن کریم است. پس به تک تک آیات قرآن با این نگاه بنگرد که این آیه به او عرضه شده و او پذیرفته و اقرار داشته و به مفاد هدایتی آن تعهد داده است. 🔸 پس هیچ آیه‌ای از قرآن نیست که در نسبت به من انسان نباشد و ناظر به من پیامی نداشته باشد! هرچند من، موطن میثاق و عهد خویش را فراموش کرده و نتوانم نسبت‌یابی کنم. 🔸 پس اولین توصیه عملی در عهد جمعی قرآن، مراقبه و تذکر دائمی بر عهد بودن قرآن بین ما و خداوند متعال است. ◇【 @emam_sadegh_boj 】◇
✍️ توصیه‌های کاربردی عهد انس با قرآن 🏷 بر بودن 🔸 قرآن کریم علاوه بر اینکه عهدی الهی در انسان با خداوند متعال است، عهدی است جمعی و جمعی بودن آن نیز دلیل متقن دارد. اولاً: به اینکه در مقام همه انسان ها به صورت جمعی بر عهد الهی "قَالُواْ بَلَىٰ" گفتند تصریح (اعراف: ۱۷۶) و بر بنی آدم تاکید کرده است "أَلَمۡ أَعۡهَدۡ إِلَيۡكُمۡ يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعۡبُدُواْ ٱلشَّيۡطَٰنَۖ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ وَأَنِ ٱعۡبُدُونِيۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ" (یس؛ ۶۰ و ۶۱) ثانیاً: خطاب های جمعی مکرری خطاب به مردم، امت ها و.. دارد که از جمله مهمترین آنها خطاب جمعی مومنین با "يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ" است که بیش از هشتاد بار در قرآن تکرار شده است. و را خطاب قرار می‌دهد. تا حدی که مرحوم علامه طباطبایی (رض) می فرماید: "هیچ دین و کتاب آسمانی به اندازه اسلام دعوت به حیات جمعی نکرده است." ثالثاً: از طرفی پیامبر اکرم (ص) قرآن کریم را مصداق حبل الله یا ریسمان آویخته ای که تمسک به آن انسان را به خداوند متعال مقرّب می سازد می دانند و می فرمایند: "إِنَّ هَذَا اَلْقُرْآنَ هُوَ حَبْلُ اَلله" و از طرف دیگر خود قرآن امر کرده است که تمسک به حبل الله جمعی صورت پذیرد: "وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِيعٗا وَلَا تَفَرَّقُواْۚ" یعنی امر می کند به اینکه به صورت جمعی و با و ایمانی به قرآن به عنوان حب الهی چنگ بزنید و از تفرقه بپرهیزید. (آل عمران: ۱۰۳) رابعاً: نزول قرآن و سایر کتب آسمانی را برای انبیا و ایجاد توحیدی دانسته است (بقره؛ ۲۱۳). 🔸 پس است و امر تمسک به قرآن به صراحت قرآن امر جمعی و جامعه ساز است و باید بر دعوت به بر محور قرآن و توجه ویژه داشت. ◇【 @emam_sadegh_boj 】◇
✍️ در 🏷 ، مسیر و غایت الهی انسان در 🔸 انسان دو بار با خطاب "یا ایها الانسان" در مورد خطاب قرار گرفته است و هر دوبار خداوند او را به و از مقام رب خویش به خاطر متذکر شده است. 🔸 یک بار او را به مقام ربوبیت الهی در مبدا و خلقت و علت فاعلی خویش متذکر شده است: "يَا أَيُّهَا ٱلۡإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ" (انفطار: ۶و۷) 🔸 بار دیگر به مقام ربوبیت الهی در مقصد و معاد و علّت غایی خویش متذکّر شده است: "يَا أَيُّهَا ٱلۡإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدۡحٗا فَمُلَاقِيه" (انشقاق: ۶) 🔸 این دو خطاب به ما انسان‌ها متذکر می‌شود که "إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَاجِعُونَ" (بقره: ۱۵۶) یعنی ما هم در مبدا و خلقت از ربوبیت الهی بهره مندیم و از سوی او آمده و به او مرتبط هستیم (إِنَّا لله) و هم در و رجعت به ربوبیت الهی سیر کرده و به سوی او در حرکت هستیم (إِنَّآ إِلَيۡهِ رَاجِعُونَ). 🔸 خداوند مدبّر و مربّی انسان است هم در ایجاد و خلق، خلقت او را تدبیر کرده و هم در استکمال و معاد هدایت او را به مقصد تدبیر می کند. انسان در این میانه تنها با توجه به این مبدا (قبل از دنیا) و (بعد از دنیا) است که قدر و منزلت خویش را در دنیا می‌داند. کما اینکه امیر المومنین (ع) فرمود: رَحِمَ اَللَّهُ اِمْرَءً أَعَدَّ لِنَفْسِهِ وَ اسْتَعَدَّ لِرَمْسِهِ وَ عِلْمَ مِنْ أَيْنَ وَ فِي أَيْنَ وَ إِلَى أَيْنَ (الوافی، ج ۱، ص ۱۱۶) خدا رحمت کند انسانی را که آمادگی کسب می کند و لوازم حرکت خود را فراهم می کند و می داند از کجا آمده و در کجا قرار گرفته و به کجا می‌رود. یعنی به مبدا، مسیر و غایت خود واقف است. 🔸 این توجه به مبدا مسیر و غایت انسان لازمه تربیت و انسان است. فارغ از اینکه انسان فرد باشد یا جمع! 🔸 در اعتقادات دینی ما، اعتقاد به توجه به مبدا انسان، اعتقاد به نبوت و دین توجه به مسیر و برنامه تربیتی انسان در این مسیر و اعتقاد به معاد توجه به مقصد و غایت انسان را شامل می شود. 🔸 این سه اصل همان اصول مسلم دین است که فرد و باید بدان معتقد باشند و این اعتقاد نباید صرفا یک اعتقاد ذهنی و کلی باقی بماند بلکه دایم و انسان در تک تک اعمال و برنامه های او است‌. 🔸 پس هر عملی و برنامه ای در با نگاه توحید محور دین مدار و معاد باور باید شکل گیرد تا در مسیر سعادت انسان جایابی شود. ◇【 @emam_sadegh_boj 】◇
آیت الله حق شناس(رحمة‌الله‌علیه)آیت الله حق شناس.mp3
زمان: حجم: 5.15M
📻 سلسله : آیت‌الله حق‌شناس رحمة‌الله‌ علیه 🔺 شیطان دائما مترصد فرصتی است که فریب دهد. اگر کسی نمازش باشد شیطان کمتر نزدیک می‌شود. شیطان این آگاهی را دارد که تشخیص می‌دهد چه کسی در حال است؛ لذا در روایت آمده است: "اگر شیطان خواست تا شما را وسوسه کند، باید به خدای خود و خدای او پناه ببری." سید بن طاووس می‌گوید: "برای نجات از شیطان باید به دو قلعه مستحکم پناه برد." 📎 فرم ثبت نام در کانال عهد جمعی: https://survey.porsline.ir/s/QfmEOg7K
11.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞 سلسله تذکرهای : 🏷 اهمیت - بخش اول استاد محمدرضا عابدینی 🔸 باید مراقبه شود که در برپا شود. ممکن است انسان بخواند اما در غیر فضیلتش. خواندن ملازم با اول وقت خواندن نیست. نماز جماعت سه گام دارد که یکی از آنها است که حتما باید رعایت شود. 🔸 یک است. یک رابطه تثبیت عهد با خداست. اصل نماز عهد است ولی آنچه این عهد را زنده می‌کند در وجود انسان، آن رعایت کردن بر اول وقت بودن این است. ◇【 @emam_sadegh_boj 】◇