🔸 شرح خطبه فدكيه حضرت زهرا سلام الله عليها 🎤 حجت الاسلام روانبخش #خطبه_فدكيه 1400-09-25

. |⇦•دست در دست حسن بود... #سینه_زنی جانسوز و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده در ایام فاطمیه سال۱۴۰۰ به نفس کربلایی حسین طاهری ●━━━━━━─────── دست در دست حسن بود که بیرون آمد مهر با ماه از اشراقِ مدینه سر زد سوی مسجدبه شُکوه و عظمت گشت روان گوییا حیدر کرار رَوَد در میدان نه به کف دشنه و نه خنجر و تیغ و عَلَمی قصد کرده است کُند فتح فدک را به دَمی گام مردانه او لرزه به عالم انداخت گرد و خاکِ ره او خیبر دیگر می ساخت کوچه ها گرم تماشای خداوند جلال عرش در زیر قدمهاش رسیده به کمال خطبه آغاز شد و با سخنش شد محشر ذوالفقار آخته انگار علی در خیبر محضر هیبت او کوه اُحد زانو زد آسمان سجده به خاکِ قدم بانو زد بانگ زد دست از این خواب گران بردارید هر چه دارید همه از من و حیدر دارید سر این سفره اگر روزی خود را بستید همگی ریزخورِ حیدر و زهرا هستید گردش چرخ فلک نیز به دستانِ علی است در رگ و ریشه ي زهرا به خدا جانِ علی است اگر از بند به بندِ تن من جان برود نگذارم که علی بی کس تنها بشود به رُخِ سرخ و پریشانی این گیسویم تا زمانی که نفس هست علی میگویم حُرمت نان و نمک حقِ علی بود علی غرض از باغ فدک حقِ علی بود علی آنچنان تیغ کلامش نفس از دشمن برد عاقبت پرچمِ حیدر به سر مسجد خورد تا شنیدند حقیقت به رهش افتادند با خجالت فدکِ فاطمه را پس دادند حسنش بود که تکبیرِ مکرر می گفت و اِن یکاد از نفسِ حضرت مادر می گفت افرین بر تو بر خطبه ي تو، مادر من همه دیدند چطور آمده قرآن به سخن دست در دست حسن بود که بیرون آمد بعدِ چندی همه دیدند که لبخندی زد گرچه زن بود ولی نیست چو او مردِ غیور کوچه ها از قدمش پر شد از احساس غرور ناگهان سایه ي یک پَست به دیوار افتاد بند بندِ فلک از دست ستم شد فریاد تیره شد کوچه و در شهر سکوتی پیچید دست شب رنگِ سیاهی به رخ دهر کشید کوچه ای تنگ و دلی سنگ خدا رحم کند حضرت حوریه و جنگ، خدا رحم کند می وزید از دل کوچه خبری سرخ و کبود دیده ای تنگ حرامی به فدک دوخته بود دوربر را نظری کرد نباشد خبری یا مبادا! که ازاین ره گذرد رهگذری هر چه مادر به عقب رفت عدو پیش آمد عاقبت تکیه به ناچار به دیواری زد ناگهان سایه ي دستی روی خورشید افتاد پسرش سینه سپر کرد مقابل اِستاد جگر شیر حسن داشت ولیکن افسرد دستی از روی سرش رد شد و بر مادر خورد ضربه ای از دو طرف بود و خسوفی پُر درد رحم بر بی کسی فاطمه دیوار نکرد آنچنان زد که فلک پر شده از ناله چنین همه گفتند به هم عرش خدا خورد زمین تلخ این بود حرامی به‌ خودش می بالید تلخ تر اینکه به اشک‌ِ حسنش می خندید با تمسخر نظرش سوی حسن تا افتاد پاره های فدکِ فاطمه را دستش داد گفت این حقِ شما، خنده کنان رفت که رفت مانده باقی حسن، با غرورش همش نعره زنان رفت‌که رفت با پروبال و شکسته نفسش بند آمد نفس هم قدم‌ هم نفسش بند آمد راه میرفت وبه لب داشت به زحمت سخنی حَسنم حرفی از این قصه مبادا بزنی #شاعر :موسی علیمرادی یارب نصیب هیچ غریبی دگر نکن داغی که گیسوان حسن را سفید کرد ــــــــــــــــــ #کربلایی_حسین_طاهری #روضه_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها #فاطمیه #حضرت_زهرا #کوچه_بنی_هاشم #خطبه_فدکیه ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ .👇

. #خطبه_فدکیه #حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #فاطمیه #محمدمهدی_خانمحمدی ✍ صدای لرزش مسجد به چشم می‌آمد چه می‌گذشت که رحمت به خشم می‌آمد چه مسجدی که مصلای ناسپاسی‌ها چه‌‌مسجدی که‌رکب‌خوردۀ سیاسی‌ها و منبری که پس از مصطفی مجسمه بود و پنج وعده به جای نماز، همهمه بود زنی صدای قیام زمانه شد آن روز خِمار بست و به مسجد روانه شد آن روز رسید و آه کشید و حماسه برپا کرد رسید و لب به سخن باز کرد، غوغا کرد که آیه آیۀ اعجاز در کلامش بود و بعد حمدِ خداوند، این‌چنین فرمود: قسم به امر خدا آن ارادۀ ابدی منم که فاطمه‌ام، نیست مثل من احدی فَإنَّکُم تَجِدُنَّ محمّداً نَسَبی و لا یَکونُ أباکُم و قد یکونُ أبِی مرور می‌کنم از روزهای تیره و تار تمام واقعه را ای مهاجرین! انصار! در آن زمانه که حرفی نبود از اسلام برهنه بودنتان بود جامۀ احرام در آن زمانه که گنداب نوش می‌کردید سرِ طعام، نزاعِ وحوش می‌کردید در آن زمانه که انسان نبود جز نسیان شب سیاه بشر بود و زوزۀ عصیان طلوع کرد در آن مُردگی سِراج حیات أبِی مُحَمَّدٍ المُصطفی، لَهُ الصّلوات همان که بود شب و روز مهربانِ شما جواب راسخ دشنام دشمنانِ شما امان نداد به غارتگران قافله‌ها لجام زد به دهان چموش غائله‌ها مگر که آیۀ آرامش و سکینه نبود؟! مگر که مایۀ امنیت مدینه نبود؟! دوباره بر سر حُکمش بگو و مگو کردید به جاهلیتِ دیروز خویش رو کردید.. نشسته‌اید به حکم قیام برخیزید سیوف بدر و احد از نیام برخیزید مگر که قبضۀ شمشیرتان شکسته شده؟ مگر که مرکبتان از نبرد خسته شده؟ که با سکوت شما رحلت نبی طی شد و در سقیفه‌تان مرکب علی پِی شد به مرگ می‌گذرد ماجرا پس از پدرم دلم گرفته از این طعنه‌ها پس از پدرم پدر! مپرس چرا این‌قدر شکسته شدم؟ پدر! مرا ببر از این زمانه خسته شدم! لطافت سخنان تو را نمی‌شنوم صدایِ «فاطمه جانِ» تو را نمی‌شنوم فَقَد فَقَدتُکَ فَقدَ السّماءِ رَحمَتَها فَلیتَ قبلَکَ کانَ المَماتِ صادَفَنا چه کرد خطبۀ او با مدینۀ نیرنگ! چه فایده نرود میخ آهنین در سنگ! .