. #روضه_عطش_در_سفر #کربلا --------- اینجا که سوخت دامن دریا ز تشنگی آتش گرفت سینه ی صحرا ز تشنگی از قحط آب شعله به جان حرم فتاد پرپر شده ست گلشن زهرا ز تشنگی اینجا چو مشک ، آب زلالی نداشت چشم اینجا شکست قامت سقا ز تشنگی اینجا به عرش رفته صدای عطش عطش اینجا نداشت حنجره پروا ز تشنگی پژمرده بود غنچه ی لبهای کودکی مادر نداشت تاب تماشا ز تشنگی طفل صغیر پیش دو چشم رباب هم دیگر نداشت تاب تقلا ز تشنگی اینجا نسیم تشنه گذر می کند ز خاک اینجا خمید قامت طوبا ز تشنگی خجلت زده ست آب فرات از لبان خشک با آن که بود صبر و شکیبا ز تشنگی اینجا حسین پیش دو دریا به خون فتاد جان می سپرد یکه و تنها ز تشنگی بر تیغ خصم حنجر خود را سپرد لیک هرگز نکرد آب تقاضا ز تشنگی در انعکاس ، نغمه ی جانسوز العطش "یاسر" نگشت آینه رسوا ز تشنگی ؛؛؛؛؛؛؛ کربلای معلی .