. بس که سودا زده‌ی هُرم وصالم، دائم لاجَرَم در طلبت رو به کمالم، دائم تا نَفَس می‌کِشَم،از، آنِ خودت ساز مرا نظری... چون همگان، رو به زوالم دائم بی تو آبشخور اُمّت شده مُرداب و سراب سائلِ نوش ز صَهبای زلالم، دائم مسئلت از تو بُوَد شغل منِ دلداده پیشگاه تو لبالب ز سوالم، دائم غرق خود کرده مرا جذْبه‌ی مغناطیسَت شوق دیدار تو شد قدرت بالم، دائم کَرَمِ دست تو مستغنی ام از عالَم کرد عطش وصل تو شد رونق حالم، دائم صله‌ی عرض ادب‌هایم اگر کم، امّا... می‌شود نوکری‌ات بَرْکت مالم، دائم آرزوی دل من، بوسه به پاهایت بود شُکر، این گشت مُحقَّق به خیالم دائم دادی از روی وفا، قولِ " و لا ناسین... " را از همین، ایمن از انواع ملالم، دائم گر چه با کوله‌ی حاجت به درت آمده ام تا همین لحظه هم از شُکر تو لالم، دائم با رفیق تو رفیقم چه سياه و چه سفيد با عدوی عَلَمَت ، گرم قِتالم، دائم مشهد و صحن گُهَرشاد و شبستان و رواق ماهیِ لُجّه‌ی پیغمبر و آلم، دائم نه فقط شیعه‌ی لب‌تشنه، تو را می‌خواند مستمند فَرَجت مردمِ عالَم، دائم یخم ای کاش که در معرض تو آب شود بین که سودا زده ی هُرم وصالم، دائم #امام_زمان #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #صلی_الله_علیک_یا_اباالحسن #جمعه ۷ آبان ۱۴۰۰ #محمد_علی_نوری .