. #ناگفته #شهادت_امام_جواد پس از شهادت امام جواد -علیه السلام-، به فرمان معتصم اعلان شد: کسی نباید برای تشییع و خاکسپاری امام به پیکر او نزدیک شود. هدفش این بود که پیکر حضرت روی زمین بماند و بوی بدی از آن به مشام برسد۱. شیعیان برای تشییع و خاکسپاری تلاش کردند؛ ولی خدمتکاران معتصم به سختی با آن ها درگیر شدند و نگذاشتند کاری انجام دهند۲؛ از این رو پیکر امام، سه روز روی زمین ماند۳. پس از سه روز، بوی خوشی همه بغداد را فراگرفت۴. بر پایه گزارشی، معتصم از ترس رسوایی بیشتر، اذن یا فرمان داد که پیکر امام را به خاک بسپارند۵. بر پایه گزارشی دیگر، شیعیان پس از آن سه روز، کفن پوشیده، به خانه امام آمده، گفتند: «به خدا سوگند یا امام را تشییع خواهیم کرد یا در راه او کشته خواهیم شد!» هنگامی که معتصم قصد آن ها را فهمید، آنان را آزاد گذاشت تا کاری را که می خواهند، انجام دهند. همه شیعیان در تشییع امام صدا می زدند: «وا إِماماه»۶. ------------------------------------ ۱. مصائب المعصومین علیهم السلام، یزدی، ج۳، ص۱۷۶؛ جنات الخلود، خاتون آبادی، ص۳۵؛ درة البیضاء، حسینی، صص۵۴-۵۵؛ نورالأبصار، حائری، ص۲۷۷؛ کبریت احمر، بیرجندی، ص۵۹۲؛ ناعی الطف، آل مکباس، ص۵۶۸. ۲. مجمع النورین، سبزواری، ص۶۲۱. ۳. انوارالشهادة، یزدی، ص۱۹۷؛ المطالب المهمه، هاشمی، ص۲۲۷؛ بحرالمصائب، تبریزی، ج۳، ص۳۸۵؛ نورالأبصار، حائری، ص۲۷۷؛ درة الواعظین، خدایی، ص۵۶۱. ۴. مزامیرالأولیاء، مجتهدزاده گنجه ای، ج۲، ص۴۵؛ مجالس الأصول، طسوجی، ص۴۸؛ درة الواعظین، خدایی، ص۵۶۱؛ درة البیضاء، حسینی، صص۵۴-۵۵. ۵. مجالس الأصول، طسوجی، ص۴۸؛ مجمع النورین، سبزواری، ص۶۲۱؛ نورالأبصار، حائری، ص۲۷۷؛ درة البیضاء، حسینی، صص۵۴-۵۵؛ کبریت احمر، بیرجندی، ص۵۹۲؛ مصائب المعصومین علیهم السلام، یزدی، ج۳، ص۱۷۶؛ جنات الخلود، خاتون آبادی، ص۳۵. ۶. ناعی الطف، آل مکباس، ص۵۶۸؛ نورالأبصار، حائری، ص۲۷۷. #امام_جواد .