eitaa logo
امام حسین ع
21.9هزار دنبال‌کننده
414 عکس
2.1هزار ویدیو
2هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
 سوال مهمی است و احتیاج به تامل زیادی دارد. ما این جلسات عزاداری اباعبدالله الحسین را تشکیل می‌دهیم و مطمئنا یک سرمایه بزرگ برای ما است اما باید این سوال را پرسید که چرا چنین جلساتی را تشکیل می‌دهیم؟ قطعا این جلسات فقط برای یادآوری آن حادثه دردناکی که در سال ۶۱ هجری رخ داد، نیست که اگر این موضوع، هدف اصلی بود، هر کدام از ما می‌توانستیم به تنهایی در گوشه‌ای بنشینیم و آن حادثه را با خود مرور کنیم. بنابراین شاید بتوان گفت که تشکیل جلسات برای اباعبدالله الحسین به منظور مرور کردن درس‌هایی است که از آن حادثه بزرگ می‌توانیم بگیریم و باید بگیریم. مرور عبرت‌های عاشورا، مهم‌ترین کار در جلسات عزاداری امام حسین(ع) وی ادامه داد: جمله «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» یک روایت یا حدیث نیست اما جمله کاملا درستی است و معنای آن این است که آن اتفاقی که در روز عاشورا در کربلا رخ داد، ممکن است در هر زمان و مکان دیگری رخ بدهد و شما باید با مرور درس‌های آن، راه امروزتان را پیدا کنید. خداوند فرموده است که تاریخ بخوانید تا عبرت بگیرید. عبرت به معنای عبور کردن است و منظور این است که تاریخ بخوانید تا از گذشته به آینده عبور کنید. مطمئنا مطالعه تاریخ بدون توجه به این مساله مهم، سود چندانی برای ما ندارد و تنها اطلاعات عمومی ما را بالا می‌برد. بنابراین هر محفلی که برای امام حسین تشکیل می‌شود، یکی از بهترین کارها در آن این است که از انبوه درس‌های عاشورا یک درس را با خود مرور کنیم. امشب نیز می‌خواهم یک درس از عبرت‌های عاشورا را برای این جلسه طرح نمایم. چرا واقعه عاشورا اتفاق افتاد؟ این استاد دانشگاه گفت: یک سوال مهم این است که چرا حادثه کربلا اتفاق افتاد؟ آیا آن همه جمعیت که برای نبرد با امام حسین علیه‌السلام آمده بودند، از دین برگشته بودند؟ خیر. همه‌شان مسلمان بودند، نماز شب می‌خواندند و قرآن تلاوت می‌کردند. حتی باید بگویم که امام حسین و نسب او را کاملا می‌شناختند که اگر غیر از این بود، امام خودشان را چندین بار در روز عاشورا معرفی کردند تا هیچ بهانه‌ای برای کسی باقی نماند. با این توضیحات، چرا این اتفاق رخ داد؟ البته می‌توانم این سوال را به شکل سخت‌تری نیز مطرح کنم و آن هم این است که فرض کنید این افراد دین نداشته و امام حسین را نمی‌شناختند؛ آیا باید چنین جنایت غیرانسانی را مرتکب می‌شدند؟ در این‌جا است که به فکر فرو می‌رویم که چه اتفاقی افتاد؟ این موضوع خیلی مهم است و نشان می‌دهد که اگرچه انسان فکر می‌کند دین دارد اما به چنین وضعیتی گرفتار می‌شود و جنایتی را انجام می‌دهد که همه تا روز قیامت از آن می‌سوزند اما خودش نمی‌سوزد. پیدا کردن دلیل این مساله رمز این جلسات است و کلید رحمت خداوند همین است. اگر انسان پاسخ این مساله را پیدا کند، گام بسیار مهمی را برداشته است. با کسانی روبه‌رو هستیم که مسلمان هستند و با نام اسلام و خداوند، امامش را می‌کشند اسماعیلی با تاکید بر این که دشمنان امام حسین او را با نام دین کشتند، گفت: وقتی که با دید بالاتری به مساله کربلا نگاه می‌کنیم می‌بینیم که این جنایت را به نام دین انجام دادند که بسیار قابل توجه است. ۳۰ هزار مسلمان دستور حمله کردن به تنها ۷۲ تن را می‌گیرند و بهشان گفته می‌شود که غارت کنید که بهشت در انتظار شما است. جالب است که در این میان، یک نفر هم نپرسید که چگونه وعده بهشت را می‌دهید در حالی که ما را به جنگ با نوه رسول خدا دعوت می‌کنید؟ حتی وقتی که این جنایات انجام می‌شود و خاندان ایشان را به عنوان اسیر وارد کاخ ابن زیاد می‌کنند، عجیب است که او به حضرت زینب می‌پرسد «کَیْفَ رَأَیْتِ صُنْعَ اللَّهِ بِأَخِیکِ وَ أَهْلِ بَیْتِکِ؟» که معنای آن این است که چگونه آنچه خداوند با شما انجام داد را دیدی؟ در حقیقت منظور او این است که خداوند امام حسین و اهل بیتش را کشت و از همین منظر با کسانی روبه‌رو هستیم که مسلمان هستند و با نام اسلام و خداوند، امامش را می‌کشند. دینداری چگونه تبدیل به نقطه ضعف مسلمین می‌شود؟ وی در پاسخ به سوال مطرح شده گفت: در این جلسه می‌خواهم سرنخی که به نظر خودم می‌رسد را بیان کنم. دقت کنید که دینداری حرارت‌آفرین و شور آفرین است چرا که وابسته به قلب انسان و معنویت او است و نوعی عشق به شمار می‌رود. دین مولد شور و هیجان و احساسات است که به نوعی نقطه قوت آن است. اما مطمئنا هر نقطه قوتی اگر درست و عالمانه ازش استفاده نشود، به نقطه ضعف تبدیل می‌شود. دینداری نیز چنین است و باید عالمانه باشد تا به نتیجه برسد وگرنه همین دینداری تبدیل به یک نقطه ضعف می‌شود. امام حسین (ع) گرفتار گروهی بود که می‌گفتند مسلمان هستیم اما نادان. در حدی نادان که وقتی می‌گویند به امام حمله کنید، هیچ کس یک سوال هم نمی‌پرسد. فلذا باید دقت داشت که دین منهای دانش دین نیست واگر می‌خواهیم دیندار واقعی باشیم باید دانشمند و عالم باشیم. امام سجاد
د علیه‌السلام کتاب صحیفه سجادیه را دارند؛ اگر ما یکبار این کتاب را نخوانده باشیم، چه فرقی با کسی که به ایشان هیچ انتضابی ندارد، داریم؟ دقت کنید که شور بدون شعور به درد نمی‌خورد و علم است که به شور جهت داده و آن را هدایت می‌کند. مسجد و حسینیه باید مدرسه باشد و علم یاد بدهد. استاد مطهری می‌فرمایند که تدین بدون تعمق و تامل ابن ملجم می‌سازد و من می‌گویم شور آدمِ بدون شعور، او را از آن طرف پشت بام می‌اندازد. ثقل مجالس امام حسین باید معرفت‌افزایی و بالابردن دانش باشد محسن اسماعیلی گفت: بیایید از امروز با هم قرار بگذاریم که با صحیفه سجادیه آشتی کنیم و آن را بخوانیم که دریای شعور و راه‌ زندگی است. راز سعادت همین است که شعور را با شور آمیخته کنیم. بر همین اساس، معتقدم که ثقل مجالس امام حسین باید معرفت‌افزایی و بالابردن دانش باشد. یعنی آمیختن عشق و ارادت به اهل بیت با معرفت و دانش نسبت به راهی که در آن قدم پیش گذاشتند.
. دل اهل عالَم به غُصه تپیده که شام غریبان زینب رسیده نشسته کنار تنی غرق خون و زند بوسه ها بر گلوی بریده جان زینب دگر روی لب ها رسید ذکر لب های او یا حسین شهید ( سیدی یاحسین ) تکرار دلش از فراقِ برادر شکسته به مقتل رسد ، زار و گریان و خسته چنان از غمش قامتِ او خمیده بخواند نمازِ شبش را نشسته ای نگارم حسین ای قرارم حسین من ز داغ تو جان می سپارم حسین ( سیدی یاحسین ) تکرار به خون دیده ام پیکرِ پرپرت را شنیدم خودم ناله ی مادرت را بمیرت برای غمت خواهر تو کسی برده انگشت و انگشترت را با لگد برتنِ بچه ها می زند شمرِ دون سیلیِ بی هوا میزند ( سیدی یاحسین ) تکرار وای حسین .. 9/6/99 به همت جواد افشانی 👇
6. دل اهل عالم.mp3
4.79M
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا جَبَلُ الصَّبر (علیه السلام) سینه زنی ( زمینه ) دل اهل عالم به غصه تپیده ۹ شهریورماه ۱۳۹۹ هیئت ثارالله قم
mahdirasuli-@yaa_hossein.mp3
20.51M
📂🖤 مرغا روی جسمت راحت گریه کردن واویلا به قتلگاه واویلا به خیمه گاه 🍃 🎙مهدی #️⃣
امام حسین ع
📂#شور🖤 مرغا روی جسمت راحت گریه کردن واویلا به قتلگاه واویلا به خیمه گاه 🍃 🎙مهدی #رسولی #️⃣#محرم
👆 مرغا روی جسمت راحت گریه کردن ماهی های دریا ، واست گریه کردن خاکا جای پیرهن ، پوشوندن تنت رو پُر کردن برا تو ، جای پیرهنت رو وحوش گریه کردن دریاها واست با خروش گریه کردن سما گریه کردن اهل عالم از این عزا گریه کردن غروب روضه خوندن نیزه ها واسه‌ ی تو خوب روضه خوندن سیوف روضه خوندن نوکرها از روی لهوف روضه خوندن واویلا علی الغریب واویلا علی الشهید واویلا علی الحسین توی شیب گودال ، ریختن رو سر تو خنجر می کشیدن روی حنجر تو وقتی زنده بودی سمت خیمه رفتن بعدش پیش زینب جونت رو گرفتن فرات لطمه میزد زینب تو قتلگاه برات لطمه میزد رباب لطمه میزد سکینه با دلِ کباب لطمه میزد سنان خنده می کرد خولی به اشک عمه‌ جان خنده می کرد سنان خنده می کرد شمر هم به اشک عمه جان خنده می کرد عمه جانم عمه جانم عمه جان قدکمانم https://eitaa.com/emame3vom/30149 .
. بسم الله النور ______________________ ع ______________________ یه امام حسین دارم دوسش دارم روی مهر تربتش سر میزارم آی رفیق قدیمی تو عشق بچگیمی تموم ثروتم نه تموم زندگیمی یاحسین مولا یاحسین مولا ______________________ ضربان قلبم اسم اربابه مثه خورشیدی تو قلبم میتابه از بچگی همیشه این و شور و شین و دارم غصه ندارم اخه امام حسین و دارم یاحسین مولا یاحسین مولا ______________________ توی زندگیم میبینم خیر از تو به کسی دل نسپردم من غیر از تو روزای خوب عمرم روزای اربعین بود تموم دلخوشیه روز و شبم همین بود یاحسین مولا یاحسین مولا ______________________ سر و سامون قلب بی سامونم تو که لیلا باشی من هم مجنونم سفینهء نجاتم دلتنگ کربلاتم تو حرم تو بوده تموم خاطراتم یاحسین مولا یاحسین مولا ______________________ .👇
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم شور - محرم و کربلا - سبک رسیده شبای گریه... به نامِ... مادرِ گلها به نامِ... نامیِ مولا به نامِ... کریمِ طاها به نامِ... شاهِ کربلا صدام می کنی حسین حسین صدات می زنم حسین حسین نگام می کنی حسین حسین که سینه زنم حسین حسین جان و جانانِ منی حسین دین و ایمانِ منی حسین غلامیت عزّتمه حسین آره سلطانِ منی حسین سلطانِ عشق یاثارالله (۴) بریدم از همه عالم رسیدم تو خیمه‌گاهت شنیدم ماهِ محرّم بلنده صدایِ آهت بشین رو به روم حسین حسین بخونم برات حسین حسین اینه آرزوم حسین حسین بمونم برات حسین حسین حرمت رویامه حسین کرمت دنیامه حسین به همه گفتم که... حسین تا ابد آقامه حسین سلطانِ عشق یاثارالله (۴) شنیدم آخرِ روضه کشیدن تو رو تو گودال کشیدن سرُو رو نیزه شنیدم تن شده پامال بریده شده حسین حسین سرت از قفا حسین حسین کشیده شده حسین حسین مویِ بچّه ها حسین حسین تنِ نامرتّب حسین زیرِ سُمِّ مَرکب حسین پیرُهن رو بردن حسین چی می‌بینه زینب؟َ! حسین سلطانِ عشق یاثارالله (۴) .👇
. محل دفن (س) در کدام کشور است؟ . درباره این که قبر حضرت زینب در چه مکانى است، سه احتمال وجود دارد: مدینه، شام و قاهره. عمده سیره نویسان مرقد آن بانوى بزرگ را «قاهره» و «شام» گفته اند. یحیى بن حسن حسینى عبیدلى اعرجى در کتاب اخبار زینبیات و برخى دیگر از سیره نویسان گفته اند: حضرت زینب در مصر وفات نمود.[1] حسنین سابقى در کتاب مرقد عقیله زینب و برخى دیگر نوشته اند که مرقد حضرت در شام و دمشق قرار دارد.[2] برخى دیگر از نویسندگان مانند دکتر شهیدى در کتاب زندگانى فاطمه زهرا (س) مرقد آن بزرگ بانوى اسلام را به صورت مردّد بین مدینه ، شام و مصر مطرح کرده اند.[3] آنان که گفته اند مقبره آن حضرت در مصر قرار دارد، این گزارش را نقل کرده اند که بعد از مراجعت کاروان باقى مانده واقعه کربلا از شام به مدینه، جوّ عمومى مدینه نا آرام شد. حاکم مدینه نامه اى براى یزید نوشت و وضع پیش آمده در مدینه و نقش حضرت زینب در بیدارى و مقاومت مردم را براى یزید توضیح داد. یزید در پاسخ نوشت که زینب را از مدینه اخراج کند. حاکم مدینه مُصِرّ بود که زینب از مدینه خارج شود. سرانجام حضرت زینب از مدینه به مصر هجرت کرد و مورد استقبال حاکم مصر و عده زیادى از اهالى مصر قرار گرفت. حضرت زینب بعد از گذشت حدود یک سال در غروب پانزدهم رجب سال 63 در قاهره رحلت نمود.[4] اما آنان که گفته اند: مقبره حضرت زینب در شام است. ضمن نقل این داستان که حاکم مدینه در پى اخراج و تبعید حضرت زینب بر آمد و سرانجام حضرت زینب به شام رفت، به نقل دیگرى پرداختند و آن این است : موقعى که واقعه حره و غارت و کشتار مردم مدینه در سال 62 هجرى توسط یزیدیان رخ داد، عبدالله بن جعفر براى این که ناراحتى همسرش زینب تجدید نشود و قدرى غم و اندوه او کاسته شود، افزون بر این، مرض وبا و طاعون در مدینه شایع شده بود و براى در امان ماندن از آن ، به همراه حضرت زینب به سوی مزرعه ای در شام رفتند و در آن جا اقامت گزیدند تا این که حضرت زینب مریض شد و در آن دیار از دنیا رفت. پس از زینب کبرا ، ام کلثوم دختر دیگر حضرت علی(ع) که از غیر فاطمه زهرا (س) و نام او زینب صغرا بود، مشهور به زینب کبرا شد و به مصر رفت.[5] حتی اگر نتوان به یقین مشخص کرد که قبر حضرت زینب علیها السلام در کجا واقع است باز می توان گفت: زیارتگاه ها و اماکنی که به این دودمان منسوبند همه از مصادیق آیه شریفه:" (این چراغ پرفروغ) در خانههایى قرار دارد که خداوند اذن فرموده دیوارهاى آن را بالا برند (تا از دستبرد شیاطین و هوسبازان در امان باشد)...[6] می باشند." این خانه ها و زیارتگاه ها و لو منسوب به آن ها باشد، جای ذکر و توجه به خدا و انسان سازی و پیوند با شهیدان و اهل بیت است. محل دفن اهل بیت هر کجا که باشد یاد و خاطره شان زنده است و در سینه های مردم عاشق جای دارند. [1] . عبیدلی نسابه ،اخبار الزینبات، ، صص 115- 122. [2] . سابقی شیخ محمد حسنین مرقد العقلیه زینب علیها السلام، شیخ محمد حسنین ، ص 45. [3] .شهیدی،سید جعفر، زندگانى فاطمه زهرا (س) ، ص 161 و 162. [4]. عبیدلی نسابه ،اخبار الزینبات، ، صص 115- 122. [5] . شیخ جعفر نقدى ، زینب کبرا، نقل از ستارگان درخشان، ج 2، ص 183 ـ 184. [6]. نور،36:"فی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ.." .