زبان حال راهب با امام حسین(علیه السلام) آنقدر کردم به خولی التماس تا تو را بگرفتم از آن ناسپاس در عوض دینار و درهم داده ام هرچه بهرت داده ام کم داده ام قیمت یک موی تو یک عالم است جان اگر بخشم در این سودا کم است گل رخا ! آماج خارت کرده اند؟ وای برمن سنگسارت کرده اند؟ #دیر_راهب #مرثیه #استاد_مجید_طاهری 🎤

. #امام_زمان #مناجات_محرمی #امام_زمان_عج_مناجات_فاطمی چه باک کِشتی آن دل که بادبان دارد میان زندگی اش صاحب الزمان دارد به هیچ کس نزند رو، کسی که منتظر است... تمام عمر نظر سوی آسمان دارد هم آبرو و هم ایمان و هم ولای علی هر آن چه دارد ازین بیت و آستان دارد نبسته دل به کسی غیر یار و دلدارش که دل سپردنِ در این جهان زیان دارد به غیر نوکر این خانه که خودش آقاست کجاست آن که چنین یار مهربان دارد نه حرف و صحبت دیروز باشد و امروز حکایتی شده این عشق، داستان دارد چه روزهای بدی شد بدون کرب و بلا دلم هوای حریمِ حسین جان دارد از آتشی که فراگیر باشد و باقی هر آن که کرب و بلا رفته است امان دارد به سوی زائر او مادری جوان آید تعجب است چرا قامتی کمان دارد؟! تعجب است چرا چهره اش کبود شده؟! ز دود و شعله به چادر، چرا نشان دارد؟! میان مجمع زوار کربلا، زهرا می آید و همه ی روضه را بیان دارد چه کرده است مگر با حسین و دندانش چنین گلایه از آن چوب خیزران دارد؟! شاعر: #محمدجواد_شیرازی .

. #روضه_تعطیلی_ندارد #امام_حسین_ع_مناجات_محرمی #امام_حسین_ع_گودال_قتلگاه یقین دارم که با دعوت رسیده هر آن کس بر در هیئت رسیده اگر بر روضه ها ایمان نداریم به باورهایمان آفت رسیده محرم ماه بیعت با حسین است زمان ترک معصیت رسیده نشد صادر به جز رحمت ازین در اگرچه از گدا زحمت رسیده به قدر لحظه ای غافل نشد، نه به ما ارباب، با دقت رسیده هر آنچه هست از لطف حسین است هر آنچه هست، بی منت رسیده گذشت از کل دارایی خود تا به ما فرهنگ این نهضت رسیده فیوضاتش که خسران ناپذیرند به هر کس قدر ظرفیت رسیده حسن در روضه هایش سفره دار است چقدر از سفره اش برکت رسیده به یاد مرقد شش گوشه اش باز سرم در سجده بر تربت رسیده بزرگی در بکاء بر حسین است به ما هم برترین عزت رسیده چه ها کردند با سبط پیمبر به غارت کردنش صحبت رسیده زبانم لال پای بی حیایی به روی سینه ی حضرت رسیده شاعر: #محمدجواد_شیرازی #امام_حسین .

. #اسارت ■ روایت #شام | نامحرم □ احمد حیدری زنهای شام غصه معجر نداشتند کمبودی از غنیمت و زیور نداشتند در کوچه ها نشد سرشان زخم سنگ و چوب در پیش چشم رأس برادر نداشتند بر خار، پا برهنه نبودند کل راه زنجیر هم به گردن مضطر نداشتند اطرافشان به هلهله نامحرمی نبود داغ تنور و سوختن سر نداشتند حین حراجِ سوخته‌ی گاهواره ای شرمی ز داغ سینه مادر نداشتند بی شرم های کوچه‌ی برده فروشها شرم از کنیز خواندن سرور نداشتند یک زن دلش به حال اسیران کمی گرفت میگفت کاش کودک دختر نداشتند نامردهای شام چه مردانه میزدند جز تازیانه صحبت دیگر نداشتند از دینشان که خیر ندیدیم کاش که در شهرشان یهودی کافر نداشتند در پاسخ تلاوت قرآن نیزه ها از سنگ و چوب حربه بهتر نداشتند از سنگ و چوب و آتش عوض شد رخ حسین دست از سرش هنوز ولی برنداشتند #شام_بلا #اسارت .👇

. 📋سر به نیزه تو سربلند عالمی #تک کربلایی سیدرضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سر به نیزه، تو سربلند عالمی تن پر از خون، تو سرنوشت نوکری خدای عالم، تورو نوشته سرور و برای ماهم، فقط نوشته نوکری سرنوشت من، الهی که بشه برات فداشدن جونم و بگیر، میون گریه کردن و به سر زدن سینه میزنم، به این امید که غرق خون‌ شه این بدن سینه میزنم بگم که سینه چاکتم گریه میکنم بدونی هلاکتم مُهر تربتم، یعنی مومن از، خاک پاکتم " یا ثارالله، حسین " برای تسلیم، حسین نرفت به کربلا که از عدویش، هراس و دلهره نداشت برای سازش، که غرق خون شده تنش سر بریده، سر مذاکره نداشت میشی ناامید، به هرکی جز حسین اگه داری امید ای بریده باد، سری که رفته تحت بیرق یزید ای خداراشکر، که دشمنای ما رو احمق آفرید مرگ بر امان اگر که شمر امان دهد شیعه باید از خودش جَنَم ‌نشان دهد وای اگر که جز، غرق خون شدن،شیعه جان دهد " یاثارالله، حسین " رسیده از راه، سیاهی لشکر حسین تو این‌سیاهی، شکوه ما مشخصه این اربعین باز، علم به دوش و مشکی‌پوش سپاه شیعه، پای پیاده میرسه ای مسیر عشق، در انتظارتیم ‌یه سال آزگار امسالم میایم، برهنه پا و سینه چاک و بی‌قرار زیر پای ما، شکسته گردن یزیدِ روزگار این صدای پای ارتش حسینی است شیعه کربلای خیبری حُنینی است این‌شکوه ما، اقتدار ما، از خمینی است " یاثارالله، حسین " *شاعر: #داود_رحیمی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 👇

#تک سره به نیزه تو سربلند عالمی 🎤سید رضا #نریمانی ◾️#محرم

. #امام_حسین اهل سَما بانگ عزا میزدند ناله به درگاه خدا میزدند خیل ملائک به طواف تنت پر بسوی کرببلا میزدند لشگری از کینه به جسمت حسین نیزه و شمشیر و عصا میزدند زینب مظلومه نظر کرد و گفت : 《کاش  به جای تو مرا میزدند》 حنجر تو بوسه گه مصطفاست خنجر خود را ز قفا میزدند تا بِبرند تحفه برای یزید نیزه به حلقوم شما میزدند کوفه رسیدی و به راست حسین مردمشان سنگ جفا میزدند زینب مظلومه نظر کرد و گفت : 《کاش به جای تو مرا میزدند》 رفته چهل منزل و در هر گذر بر سر تو در همه جا میزدند دیده شده قاری قرآن شدی بر لب تو !  وا عجبا میزدند یک نفر از اُمت قرآن نبود تا که بپرسد که چرا میزدند زینب مظلومه نظر کرد و گفت : 《کاش به جای تو مرا میزدند》 حاکم سرمست و ندیمان مِی خنده به شاه شهدا میزدند طعنه و حتی سخن ناروا پیش نگاه اُسرا میزدند بر لب زخمی تو با خیزران میزد و در طشت طلا میزدند زینب مظلومه نظر کرد و گفت : 《کاش به جای تو مرا میزدند》 ارادتمند محسن غلامحسینی✍ .

. 📃 منم زینب که معنای وفایم 🎙 #روضه از #حاج_محمود_كريمى 🗓 در #شام_غریبان محرم_۱۴۰۰ 🏷 #حضرت_زینب "س" منم زينب که معنای وفايم منم که فانی راه بقايم منم يک زن، ولی در اوج غيرت امير و فاتحِ کرب‌و‌بلايم به زهرايی، شبيه مادرم من به مولايی، شبيه حيدرم من حسينم رفت، امّا دين به جاماند به تنهايی، اميرلشکرم من کليد گنجِ اسرار حسينم چو عباسم، علمدار حسينم حسينم گر به مقتل آرميده من امشب چشم بيدار حسينم اگر چه زير بار غم خميدم وگر جام بلا را سرکشيدم اگر چه جسم بی‌سر ديدم امّا به غير از عشق و زيبايی نديدم همين امروز ديدم دلبرم رفت يگانه سايه‌ی روی سرم رفت فرات و اشک خيمه موج می‌زد لب تشنه حسينم از حرم رفت گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را به هر گل می‌رسم می‌بویم او را اگر جویم گُلم در این گُلستان به آب دیدگان می‌شویم او را برادرجان؛ سلیمان زمانی... چرا انگشت و انگشتر نداری یا اخا شامیان بدند بدند بچه‌های تورا زدند، زدند شام غریبون بعد هر آه میگم یا سیدی آجرک‌الله با من زمین و آسمون می‌خونن آقا ادرکنی یا بقیةالله اهل حرم باپر سوخته ببین هر چی که بود یکسره سوخته دیدم، حرامیا دعوا می‌کردن سر لباسی که فاطمه دوخته شام غریبون گریه می‌کرد‌، برات هر نیزه‌ای خون گریه می‌کرد با من آتیش خیمه نوحه می‌خوند برات وحش بیابون گریه می‌کرد، با من ما موندیم و لشکر دشمن که با، غضب به ما هجوم آوردن من و این صحنه‌ها که گفتنی نیست داداش چشم اباالفضل تو روشن هفتاد جسم پاره‌پاره توو دشت، مرکبایی که بی سواره نمیشه‌ گفت، که عدو چیکار کرد فقط، برای چنتا گوشواره موقع سوختن می‌دویدن زیر شمشیر دشمن می‌دویدن روی خارای صحرا پا برهنه همه آتیش به دامن می‌دویدن حالا، ما پیرو پیر خمینیم همه، تا به ابد به زیر دینیم فدایِ گریه های اون شهیدی که گفت، ما ملت امام حسینیم این جلوه‌ی انا فتحناست که این، پرچم به دست ملت ماس همه، پیرو اون شهیدیم که داد، دستاش و به دستای عباس تو کیستی که در غم از دست دادنت مردان ما شبیه زنان گریه می‌کنند دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نگشت آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست .👇

. #وداع . ای یادگار مادرم زینب خدا صبرت دهد ام المصائب خواهرم زینب خدا صبرت دهد ای یادگار مادرم زینب خدا صبرت دهد خواهر شده وقت وداع در خیمه های بی دفاع ای آخرین همسنگر نعشی مرمل بالدماء من می روم میدان ولی جان تو و جان حرم زینب خدا صبرت دهد ای یادگار مادرم زینب خدا صبرت دهد ام المصائب خواهرم زینب خدا صبرت دهد ای یادگار مادرم زینب خدا صبرت دهد ای نور چشمان ترم ای هستی و ای باورم آن دم که شمر بی حیا خنجر کشد بر حنجرم جالس علی صدرالحسین شیون مکن ای خواهرم زینب خدا صبرت دهد ای یادگار مادرم زینب خدا صبرت دهد ام المصائب خواهرم زینب خدا صبرت دهد ای یادگار مادرم زینب خدا صبرت دهد انسیه ای از مادرم داری تو اینجا خواهرم همچون مدینه کربلا آتش بیفتد در حرم با من مگو آتش گرفت مانند مادر چادرم زینب خدا صبرت دهد ای یادگار مادرم زینب خدا صبرت دهد ام المصائب خواهرم زینب خدا صبرت دهد ای یادگار مادرم زینب خدا صبرت دهد بعد از به خاک افتادنم آن دم که بی جان شد تنم در پیش رویت دشمنی غارت کنم پیراهنم آن ساربان هم می برد انگشت و هم انگشترم زینب خدا صبرت دهد ای یادگار مادرم زینب خدا صبرت دهد ام المصائب خواهرم زینب خدا صبرت دهد ای یادگار مادرم زینب خدا صبرت دهد شاعر: محمد هنرجو .

📋 رفیق دنیا و آخرت حسین #شور کربلایی سیدرضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ رفیق دنیا و آخرت حسین همیشه خوبی دیدم ازت حسین حسین حسین گفتم توی زندگیم بذار بگم محشر هم بگم فقط حسین همه دلخوشیِ دو روز دنیا حسین به امید زنده‌ام و فقط می‌گم یا حسین می‌گیری دست من و عزیز زهرا حسین «یا حسین و یا حسین، عزیز زهرا حسین» همیشه مدیونم به دعای تو به سرزمین تو به هوای تو خدا میدونه که غیر ممکنه من و جدایی از کربلای تو آقا بی‌تو من دلگیرم و تو رو می‌خوام از خدا بنویس تقدیرم و به ایوون کربلا بمونم پای عَلَم بمیرم تو روضه‌ها همه‌ی دلخوشیِ دو روز دنیا حسین به امید زنده‌ام و فقط می‌گم یا حسین می‌گیری دست من و عزیز زهرا حسین «یا حسین و یا حسین، عزیز زهرا حسین» دست ادب پیشت پُر میشه حسین یه سنگ بی‌ارزش دُر میشه حسین یکی روزای اول میشه حبیب یکی دَم آخر حُر میشه حسین جانم حسین دلم و دست خودت سپردم جان زُهیر بدیِ نوکرت و مُبَدل کردی به خیر به تو رو میزنم و چه حاجت اصلا به غیر «یا حسین و یا حسین، ابا عبدالله حسین» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .