eitaa logo
عاشقانِ امام رضا علیه السلام
2هزار دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
3هزار ویدیو
8 فایل
زائری بارانی ام، آقـا بـه دادم مـی رسی؟ کپی از مطالب با ذکر صلوات و دعا برای خادمین حلال نوش جونتون 🪴 به دعوت امام رضا علیه السلام به این کانال اومدید پس لفت ندید🪴 ارتباط با مدیر↙️↙️ @kamali220 ادمین تبادل ↙️↙️ @Yare_mahdii313
مشاهده در ایتا
دانلود
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 امام رضا (ع) در سفارشی به یکی از یارانشان می فرمایند : ای ابی محمود، وقتی مردم راست و چپ را انتخاب کردند، تو راه ما را انتخاب کن، زیرا هر کس به ما بپیوندد، ما نیز به او می پیوندیم. امام، نوری در تاریکی حسن بن علی وشاء گوید : امام هشتم فرمودند : رسول خدا (ص) در روز قیامت به دامان خداوند چنگ می زند، ما نیز به دامان پیامبرمان و شیعیان ما نیز به دامان ما چنگ می زنند، آنگاه فرمود : مراد از دامان نور است. یعنی امام دارای بصیرت و نوری است که پیوسته راه را از چاه و شایسته را از ناشایست و حق را از باطل جدا می سازد و در پرتو آن امور خود و جامعه را سامان می دهد. هم چنان که قرآن کریم می فرماید : یا ایها الذین آمنوا اتقوالله و آمنوا برسوله، یوتکم کفلین من رحمته و یجعل لکم نورا تمشون به. ای کسانی که ایمان آورده اید، تقوای خدا را پیشه گیرید و ایمان خود را به رسول خدا (ص) زیاد کنید تا در پاداش آن خداوند دو نصیب از رحمت خود به شما بدهد و دیگر آنکه نوری به شما عنایت کند که در پناه آن راه بروید. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 بدیهی است که امام دارای درجه عالی از این نور است، همچنانکه در تفسیر آیه شریفه نور( از پیامبر رحمت و امامان معصوم بعنوان مصادیق نور یاد شده است.) به آن اشاره شده است. تعبیر زیبای قرآن از وجود امام معصوم بدین گونه می باشد : « الله نور السموات و الارض مثل نوره کمشکوه فیها مصباح المصباح فی زجاجه الزجاجه کانها کوکب دری یوقد من شجره مبارکه زیتونه لا شرقیه و لا غربیه یکاد زیتها یضی و لو لم تمسسه نار نور علی نور یهدی الله لنوره من یشاء و یضرب الله الا مثال للناس و الله بکل شیء علیم» در باطن عالم خداوند چراغهایی ساخته که آن چراغها تاریکی جهل و نادانی را بر طرف می کنند مردم را به رموز و اسرار زندگی و دلائل خوشبختی آشنا می سازند، چراغهایی که در عالم، علم و زندگی بوجود آوردند، مشکلات را بر طرف ساخته موانع ترقی و تکامل را از پیش پای مردم برداشتند، این چراغها که فقط به دلیل عقل و دانش قابل درک است، با چشم قابل رویت و مشاهده نیست، خداوند انبیاء را به چراغ های محسوس و قابل مشاهده تشبیه می کند، و چراغهای باطنی عالم را به چراغهای ظاهر مثل می زند. شاید این آیه به ظاهر ساده و سطحی به نظر رسد ولی در واقع باطنی بس ژرف و عمیق دارد، که مفسران در تاویل آن اقوال زیادی دارند و اخبار بسیاری در تفسیر این آیه به وجود مقدس نبوی و حضرت صدیقه طاهره (س)، امیرالمومنین (ع) و ائمه طاهرین ( صلوات الله علیهم اجمعین)، بلکه انبیاء و اوصیاء آنها از آدم تا روز قیامت وارد شده است. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 در تفسیر اطیب البیان چنین آمده است : خداوند مظهر و موجد تمام کائنات است و تمام موجودات مظهر صفات او هستند و آسمان و زمین از نور او روشن است و مظهر تام جمیع صفات حق، انبیاء بالاخص حضرت محمد (ص) خاتم الانبیاء و اوصیاء او هستند، لذا در اخبار « مشکوت» را که به معنای قندیل است به وجود حضرت محمد (ص) تعبیر کرده اند و مصباح به روح مقدس و نفس او امیرالمومنین (ع) تفسیر شده و زجاجه را به وجود مقدس حضرت فاطمه زهرا (س) تعبیر کرده اند و کوکب دری حضرت حسین (ع) است که نور همه ائمه (ع) از وجود ایشان نشات گرفته و تعبیر « نور علی نور» در اواخر آیه اشاره به وجود ائمه ( علیهم السلام ) یکی پس از دیگری است و شجره زیتون نیز شجره مبارکه توحید و نسل حضرت ابراهیم (ع) می باشد. و اینکه می فرماید : «یهدی الله لنوره من یشاء» یعنی خداوند از زمان آدم تا زمان قیامت هرگز زمین را از حجت و نور خود خالی نگذاشته و کسانی را که قابلیت هدایت داشته باشند، به نور خویش هدایت می کند و این مثلهای روشن را خداوند برای بندگان می زند تا آنها که قابل هدایت هستند از آن بهره مند گردند. بنابراین تفاسیر، انبیاء و امامان مصداق چراغهایی هستند که اگر بشریت بتواند در شعاع نور و راهنمایی آن انجام وظیفه کند، از آن راهنمایی برای خود بهشت جاودان می سازد، مرگ و مرض و جهل و ناتوانی را بر طرف می کند و بوسیله این نور ( معرفت ) به صراط مستقیم الهی رهنمون می گردد. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 امام رضا (ع) در این رابطه چنین می فرمایند:  « فاذا خرج اشرقت الارض بنور ربها وضع المیزان بالعدل بین الناس فلا یظلم احداً احداً » وقتی که قائم (عج) ظهور کنند، نورشان جهان را روشن می سازد و ترازوی عدالت بین مردم قرار می دهند، پس احدی به دیگری ظلم نمی کند. مودت اهل بیت، اجر رسالت قرآن کریم ولایت و مودت اهل بیت را مزد و اجر رسالت رسول خدا (ص) بر شمرده و خداوند تبارک و تعالی خطاب به رسول خویش چنین می فرماید: « قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی » بگو : من بر این «رسالت» مزدی از شما نمی خواهم ، مگر محبت و دوستی خویشان( اهل بیت )را. ز مخشری در تفسیر کشاف در تفسیر این آیه چنین می گوید: قربی، مصدری به معنای قرابت و نزدیکی است ومراد از آن اقربای نزدیک پیامبر (ص) «حضرت فاطمه (س) و شوهر و فرزندان ایشان (ع) می باشند.» در عیون اخبار الرضا، عالم آل محمد (ص) در یکی از مناظرات خویش با مامون، پیرامون فرق بین «عترت» و «امت» به آیات قرآنی استناد کرده اند، که یکی از آن آیات، آیه فوق الذکر( مودت) می باشد. حضرت رضا (ع) در رابطه با این آیه چنین می فرمایند: این خصوصیتی است خاص آل پیامبر و نه دیگران، زیرا خداوند متعال در قرآن، از نوح (ع) نقل فرموده که :« یا قوم لا اسئلکم علیه مالا ان اجری الا علی الله و ما انا بطارد الذین آمنوا انهم ملاقوا ربهم  ولکنی اریکم قوما تجهلون» (ای مردم به خاطر این رسالت و پیامبری مالی از شما نمی خواهم، اجر من با خداست و من مومنین را از خود طرد نمی کنم، آنها پروردگار خود را ملاقات خواهند کرد و در نظر من شما مردمی هستید نابخرد. هود ۲۹) 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 و در آیه کریمه دیگری نیز از زبان حضرت نوح (ع) نقل نموده است که او چنین گفت : « قل لا اسئلکم علیه اجرا ان اجری الا علی الذی فطرنی افلا تعقلون» (بگو به خاطر رسالت اجری از شما نمی خواهم اجر من با کسی است که مرا آفریده ،آیا فکر نمی کنید؟ هود/۵۱) ولی خداوند به پیامبرش محمد (ص) می فرماید : « قل لا اسئکلم علیه اجرا الا الموده فی القربی» (بگو به جزای پیامبری خود از شما اجری نمی خواهم جز دوستی خویشاوندان ـ شوری/۲۰) امام رضا (ع) در توضیح و شرح این حدیث به دو نکته مهم و اساسی اشاره می فرمایند: ۱ـ خداوند مودت اهل بیت را واجب نفرمود، مگر به این جهت که دانست آنان هیچ گاه از دین بر نمی گردند و به سوی گمراهی نخواهند رفت. ۲ـ نکته دوم، اینکه چه بسا انسان شخصی را  دوست بدارد ولی بعضی از خانواده اش دشمن او باشند و لذا قلب انسان تماماً نمی تواند او را خالصاً دوست بدارد، و خداوند دوست دارد در دل رسول الله (ص) نسبت به مومنین چیزی نباشد، لذا دوستی خویشان و نزدیکان رسول الله را بر آنان واجب کرده است و هر کس که به این دستور عمل کند و حضرت رسول (ص) و اهل بیت آن حضرت را دوست بدارد، رسول خدا نمی تواند از او کراهت داشته باشد. و هر کس این دستور را ترک کند و به آن عمل ننماید و اهل بیت را دوست نداشته باشد بر رسول خدا (ص) واجب است که او را دوست نداشته باشند، زیرا چنین شخصی یکی از واجبات الهی را ترک کرده است، حال چه فضل و شرفی بر این فضیلت تقدم دارد یا با آن برابری می کند؟ 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 خداوند آیه « قل لا اسئلکم علیه اجزا الا الموده فی القربی» را نازل فرمود و پیغمبر اکرم (ص) در بین اصحاب خویش برخاستند و حمد و ثنای الهی گفتند و فرمودند: ای مردم! خداوند برای من چیزی را بر شما واجب کرده است، آیا آن را انجام می دهید؟ کسی پاسخ ایشان را نداد، حضرت فرمودند: ای مردم! ( آن) طلا و نقره خوردنی و نوشیدنی نیست، گفتند: خوب، حالا بگویید آن چیست؟ حضرت هم آیه را بر ایشان تلاوت فرمودند، آنان گفتند: این مطلب را می پذیریم، ولی بیشترشان به وعده خود عمل نکردند. ارسال رسل و طلب اجر و مزد و خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نفرمود جز آنکه به ایشان وحی کرد که از مردم اجر و مزد طلب نکند، زیرا خداوند پاداش انبیاء را تمام و کمال خواهد داد، و اما در باره حضرت محمد (ص) خداوند اطاعت ایشان و دوستی خویشاوندان نزدیک ایشان را بر امت واجب فرموده است، و به ایشان دستور داده که اجر و مزد خویش را در حق خاندان ایشان قرار دهند تا مردم آن اجر را به خاندان پیامبر ادا نمایند، و این کار فقط با شناخت فضل آنان که خداوند برای ایشان مقرر و واجب گرداند، امکان دارد. زیرا مودت و دوستی به اندازه شناخت و معرفت فضائل است. موضع گیری امت در مواجهه با وجوب مودت و آنگاه که خداوند این محبت را واجب فرمود، از آنجا که وجوب اطا عت سنگین است، این امر نیز بر مردم دشوار آمد، و بعضی از مردم که خداوند پیمان وفاداری از آنان گرفته بود در عهد خود پایدار ماندند ولی اهل نفاق و دوری از حق به عناد و لجبازی پرداختند و در این مورد کافر گشتند، و آن  را از حد و حدودی که خداوند تعین فرموده بود، تغییر داده و گفتند: منظور از خویشان تمام عربها و اهل دعوت حضرت هستند، ولی در هر حال ، آنچه مسلم است این است که دوستی درباره خویشان پیامبر (ص) واجب است، پس هر چه نزدیکی و قرابیت بیشتر باشد، اولویت بیشتری برای دوستی وجود دارد، و هر چه نسبت اشخاص به پیامبر نزدیکتر باشد، دوستی، به همان مقدار بیشتر است. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 ولی با پیغمبر خدا (ص) در مورد علاقه و مهربانی ایشان نسبت به خاندانشان و منتی که خداوند بر امتش نهاده که زبان از شکر آن عاجز است، امت به انصاف رفتار نکردند و آن را در حق فرزندان و خاندان پیامبر انجام ندادند، و موقعیت آنان را در بین خود همانند چشم در سر نداشتند، که این کار در واقع رعایت حال رسول الله (ص) و نشانه محبت به ایشان بود، چگونه؟! و حال آنکه قرآن در این باره سخن می گوید و به آن دعوت می نماید و اخبار و روایات درباره اینکه آنان اهل مودت می باشند و همان کسانی هستند که خداوند مودت آنان را واجب فرموده، و در مورد آن وعده پاداش داده است، مسلم و قطعی است ، ولی کسی به وعده ای که در این مورد داد، عمل نکرد. « فهذه الموده لایاتی بها احد مومنا مخلصاً الا استوجب الجنه» اما کسی این مودت را با حال اخلاص و ایمان ارائه نمی کند مگر این که مستوجب بهشت خواهد بود، زیرا خداوند در این آیه چنین می فرماید: « والذین آمنوا و عملوالصالحات فی روضات الجنات لهم ما یشاوون عند ربهم ذلک هوالفضل الکبیر ذلک الذی یبشر الله عباده الذین آمنوا و عملوا الصالحات قل لا استلکم علیه اجرا الا المودت فی القربی» آنان که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دهند در بهشتهای سر سبز و خرم هستند آنچه بخواهند نزد پروردگار خویش خواهند داشت، این است فضل بزرگ، این همان چیزی است که خداوند بندگان خود را بدان بشارت داده، همانهایی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، بگو در مقابل این رسالت اجر و پاداش جز مودت خویشان از شما نمی خواهد. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 کمال دین، تولی و تبری ثامن الحجج (ع) در ضمن حدیثی چنین می فرمایند: « کمال الدین و لایتنا و البراءت من عدونا» « کمال دین ولایت ما و بیزاری از دشمنان ماست» حضرت علی بن موسی (ع) در حدیث دیگری خطاب به« ابن شبیب» می فرمایند : اگر می خواهی با ما در درجات بلند بهشت باشی، بر غم ما مغموم و بر شادی ما شاد باش و بر تو باد به « ولایت ما » چون اگر مردی سنگی را دوست داشته باشد خداوند او را در قیامت با آن محشور میکند. مودت اهل بیت، نعمت حقیقی «ثم لتسلن یومئذ عن النعیم» در تفسیر این آیه روایات صریحی به این مطلب وجود دارد که مراد از نعیم اهل بیت پیامبرند. در عیون اخبار الرضا آمده است که امام رضا(ع) فرمودند : در دنیا نعمت حقیق وجود ندارد بعضی از افراد در این باره سوال کردند که مگر بر طبق این آیه نعمتی که روز قیامت مورد سوال قرار می گیرد آب سرد و گوارا نیست؟! امام با حالتی غضبناک فرمودند، این تفسیر شماست که پنداشته اید . روزی این تفسیر نزد امام صادق (ع) مطرح شد ، ایشان از شنیدن آن خشمگین شدند و در جواب چنین پاسخ دادند: درست نیست که خداوند از بابت نعمتهایش بر بندگانش منت نهاده و از آن سوال نماید، زیرا منت نهادن به مردم عادی هم زشت است، پس چطور آن را به خدا نسبت می دهند؟ لذا آن نعمت مورد سوال محبت ما خاندان است که پس از توحید و نبوت مورد سوال واقع می شود. زیرا اگر بندگان نسبت به نعمت ولایت وفادار باشند، خدا آنان را به نعمتهای بهشتی متنعم می فرماید. ولایت اهل بیت، شرط پذیرش اعمال تمام اعتقادات و برنامه تکاملی انسان در اسلام بدون اصل امامت بی مغز و اثر است و هیچ گونه نقشی در رهایی انسان و رشد فرد و جامعه ندارد. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 اسلام بدون امامت، بازگشت به عصر جاهلی است ، به همین دلیل قبولی هر فریضه بستگی به پذیرش اصل ولایت دارد و نماز و روزه و سایر عبادات بدون ولایت روح ندارد. امام رضا (ع) از پدرانشان از رسول خدا (ص) از خداوند تبارک و تعالی نقل می کنند که می فرماید: ( اعمال و عبادات هیچ کدام از بندگانم را بدون اعتقاد و اقرار به ولایت علی (ع) و نبوت رسول اکرم (ص) نخواهم پذیرفت) پیشوای ما امام علی بن موسی الرضا (ع) آفتاب امامت در هر یک از بروج دوازده گانه ى خویش جلوه یى دیگر دارد، اما آفتاب از هر افق که سر بر زند آفتاب است،نور و درخشش آن چشمها را خیره مى سازد،گرما و تابش آن حیات بخش و زندگى ساز است،از خار بوته هاى کویر تا درختان بلند بوستان،همه بدان نیازمندند،هیچ برگى بى پرورش سر انگشت شعاعش زندگى نمى تواند،و هیچ شاخى بى بهره از تابش مهربانش بارى نمى آورد…آرى آفتاب است،و جهان زنده ى ما بى آفتاب محکوم به فناست. امامت پیشوایان معصوم ما، در نظام جهان معنا و نیز براى ادامه حیات اسلام و مسلمین، درست به آفتاب و نور و گرماى آن مى ماند، آن بزرگواران در شرایط ویژه ى هر زمان،و در ابعاد مختلف ضرورتها و ایجابهاى هر دوره، به درخشش و تابش و رهنمائى و پرورش پیروان ادامه مى دادند،و هر یک در رهگذر ویژگیهاى عصر خود بگونه یى تجلى داشتند، و چنین بود که برخى در میدان رزم حماسه مى آفریدند و پیام خون خویش به جهان مى رساندند، و برخى بر منبر درس به گسترش علوم و معارف همت مى گماشتند، و برخى با تحمل قید و زندان با طاغوت به مبارزه بر مى خاستند، و… و در هر حال آفتاب جامعه بودند،و به بیدار سازى و پرورش مسلمانان واقعى اشتغال داشتند، و اگر به رعایت ضرورتها در عمل آنان تفاوتهایى دیده مى شود،بى تردید بر آنانکه بهره یى از بصیرت دارند پوشیده نیست که در هدف یکسان بودند، و هدف خدا بود،و راه او،و ترویج دین و کتاب او،و پرورش بندگان او… بارى،امامان پاک ما-که درود خدا و فرشتگان بر ایشان-به جهت مقام عصمت و امامت که ویژه ى ایشان بود،و به حکم علم و حکمتى که لازمه ى امامت و موهبتى الهى است، و به تایید خاص خداى متعال،بر ضرورتها و ویژگیهاى عصر خویش از هر کس دیگر آگاهتر و به روش رهبرى در هر برهه از همه داناتر بودند،و این حقیقت بر آنانکه به اسلام واقعى و بى انحراف معتقدند، و بر تعیین امام به فرمان خدا و به فرموده ى پیامبر (ص) در صحنه ى تاریخساز غدیر باور دارند،چیزى روشن و غیر قابل انکار است،و تاریخ زندگى امامان پاک ما پر از وقایعى است که از همین علم و بینش الهى آن بزرگواران حکایت مى کند. به جهت همین آگاهى ژرف امام از همه سوى جامعه وعصر خویش، و نیز به جهت علم و اطلاع امام بر حقایق عالم هستى و آگاهى او از آنچه تا رستاخیز بوقوع مى پیوندد بود که پیشوایان معصوم ما با ظرافت عمل،دقیقترین روشها را در برخورد با مسائل عصر خویش و در پیشبرد هدفهاى الهى بکار مى بستند، 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 به عنوان مثال بسیار جالب است که امام بزرگوار على بن موسى الرضا (ع) بعد از پدر گرامیشان در حکومت هارون بى محابا به معرفى خود و تبلیغ امامت پرداخت چنانکه یاران ویژه اش بر او بیمناک بودند. و آن گرامى تصریح مى فرمودند که «اگر ابو جهل توانست موئى از سر پیامبر کم کند هارون نیز مى تواند به من زیانى برساند» یعنى امام کاملا آگاه بودند که شهادتشان با دستان پلید هارون بوقوع نخواهد پیوست و مى دانستند که هنوز سالها از عمر شریفشان باقى است، توجه به این آگاهى خود عامل بزرگى در شناخت روش و عمل آن بزرگواران است. هشتمین پیشوا و امام على بن موسى الرضا علیهما السلام، در عصرى مى زیستند که خلافت ننگین عباسیان در اوج خود بود،زیرا سلسله ى بنى عباس پادشاهانى عظیمتر از هارون و مامون ندارد، و از سوى دیگر سیاست بنى عباس در برابر ائمه (ع) و بویژه از زمان امام رضا علیه السلام به بعد، سیاستى پر مکر و فریب و همراه با نفاق و تظاهر بود، آنان با آنکه بخون خاندان امامت تشنه بودند براى ایمن ماندن از شورش علویان و جلب قلوب شیعیان و ایرانیان، سعى داشتند وانمود کنند که روابطى بسیار صمیمى با خاندان امیر مؤمنان على علیه السلام دارند و بدینوسیله مشروعیت خویش را تامین نمایند، و اوج این سیاست خدعه آمیز را مى توان در حکومت مامون دید… امام رضا علیه السلام در برابر این شگرد فریبنده ى مامون، با ظرافت عملى بى مانند روشى اتخاذ کردند که هم خواسته ى مامون تامین نشود، و هم سراسر بلاد پهناور اسلام به حق نزدیک شوند و دریابند خلافت راستین اسلامى صرفا از طرف خدا و پیامبر (ص) بر عهده ى امامان است، و کسى جز آنان شایسته و سزاوار این مقام نیست. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 اگر دقت کنیم- و چنانکه در زندگى سایر ائمه (ع) نیز گفتیم- خلیفگان اموى و عباسى معمولا ائمه (ع) را زیر نظر و مراقبت شدید داشتند، و از تماس مردم با آنان جلوگیرى مى کردند، و سعیشان بر گمنام داشتن و ناشناخته ماندن آن بزرگواران بود، و لذا هر یک از ائمه (ع) همینکه تا حدودى در بلاد اسلامى نام آور مى شدند توسط خلفا مقتول و مسموم مى گشتند، با آنکه از یکسو پذیرش ولایتعهدى به اجبار بود، و از سوى دیگر پذیرش امام با شرایطى بود که در حکم نپذیرفتن مى نمود، در عین حال شهرت این مساله در سرزمینهاى دور و نزدیک اسلام، و اینکه مامون اعتراف کرده است که امام رضا (ع) پیشواى امت و سزاوار خلافت هستند، و مامون از ایشان خواسته خلافت را بپذیرند و ایشان نپذیرفته اند و باصرار مامون ولایتعهدى را با شرایطى پذیرفته اند، همینها خود در ژرفاى عمل به سود روش امام و شکستى براى سیاست خلیفگان بود…بسیار مناسب است این جریان با جریان شوراى تحمیلى از سوى خلیفه ى دوم عمر، و شرکت امیر مؤمنان على علیه السلام در آن شورى مقایسه شود، و اتفاقا امام رضا علیه السلام به شباهت این دو حادثه اشاره فرموده اند. عمر بهنگام مرگ دستور داد پس از او شورائى با شرکت عثمان و طلحه و عبد الرحمن بن عوف و سعد بن ابى وقاص و زبیر و امیر مؤمنان على (ع) تشکیل شود، و این شش تن از میان خود خلیفه یى برگزینند، و هر یک مخالفت کرد او را به قتل برسانند، برنامه طورى تنظیم شده بود که على علیه السلام همچنان از خلافت محروم بمانند و چون مى دانستند خلافت حق ایشان است، با برگزیدن دیگرى على علیه السلام مخالفت کند و کشته شوند، و قتل ایشان قانونى هم باشد!! برخى از بستگان از امیر مؤمنان على علیه السلام پرسیدند: با آنکه مى دانید خلافت را به شما نمى دهند چرا در این شورى شرکت مى کنید؟ فرمودند: عمر بعد از پیامبر (با جعل حدیثى) اعلام کرد پیامبر فرموده است: « نبوت و امامت هر دو در یک بیت و خانه جمع نمى شود» (یعنى مرا به زعم خود با استناد به قول پیامبر از خلافت بدور نگهداشتند،و سزاوار این کار نشمردند!) و اینک عمر خود پیشنهاد کرده است من در این شورى شرکت کنم و مرا شایسته ى خلافت معرفى کرده است، من در شورى وارد مى شوم تا اثبات کنم کار عمر با روایت او نمى سازد. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊
(ع) 🪴 🪴 🌿﷽🌿 آرى، یکى از پیامدهاى ولایتعهدى امام همین بود که جامعه ى وسیع اسلامى دریافت شایسته ترها کیستند و مامون با عمل خود بر چه حقیقتى اعتراف کرده است. و نیز در این رهگذر، امام از مدینه تا مرو در شهرهاى مختلفى از بلاد اسلام با مردم روبرو شدند، و مسلمین که در آن روزگاران با نبودن وسائل ارتباط جمعى از بسیارى آگاهیها محروم بودند ایشان را ملاقات کردند و حق را مشاهده نمودند، و اثرات مثبت آن بسیار قابل ذکر و بحث است، و نمونه ى آن را باید در نیشابور و هجوم مردم مشتاق دید، و در نماز عید در مرو و…و در همین زمینه، آشنایى بسیارى از متفکران و دانشمندان مختلف که در مرو با امام به مناظره و بحث نشستند و اثبات عظمت علمى امام،و شکست مامون و خنثى شدن توطئه هایش براى تحقیر امام علیه السلام را باید از اثرات مثبت سیاست امام تلقى نمود که خود نیاز به بررسى مفصلى دارد. بهر حال در زندگى هر یک از ائمه علیهم السلام باید ابعاد مختلف حقایق وجودى آن بزرگواران را در نظر داشت، و همچنانکه تاریخ زندگى پیامبران را که اعمالشان در سرچشمه ى وحى ریشه داشت، نمى توان با همان معیارها که سرگذشت پادشاهان و جباران و سیاستمداران را بررسى مى کنند سنجید، زندگى اوصیا و امامان نیز با معیار زندگى مردان عادى قابل تبیین نیست چرا که اوصیا و امامان نیز مانند پیامبران از عامل بزرگ ارتباط ویژه با خداى جهان برخوردار بودند. منبع: هیئت تحریریه مؤسسه ى اصول دین قم  🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🪴 🪴 🪴 🪴 @emame_mehraban 🕊🕊🕊🕊