⚽️ فوتبال همه چیز نیست!
با وجود اینکه برای سربلندی کشورمون دعا میکنیم اما میدونیم که در مسابقهی فوتبال ایران و انگلیس، رخ دادن هر اتفاقی امکان پذیر.
ممکن بازیکنهای انگلیس بیان جلوی تیم ما زانو بزنن، بعد همه جا بگن به خاطر عزادار بودن ایران؛ درحالی که اونا بهخاطر جرج فلوید در بازیهای قبلی هم این کار کردن.
شاید بازیکنهای انگلیس یا ایران گل بزنند و زیر لباس شون عکس کشته شدههای آبان باشه.
شاید اصلا بازیکنهای ایران سرود ملی نخونن، شاید شادی بعد گل نکنند؛ شاید افتضاح گل بخورن و ببازند. شاید هم مساوی کنن، برنده بشن هیچ حرکتی در دفاع از مظلومیتهای انقلاب انجام ندن. فوتبالیست هستن، بیشتر ازشون انتظار نداشته باشیم.
اونی که مهمه اینکه بچه هیاتی، دلسوز انقلاب، خودت چقدر برا قهرمان شدن تلاش کردی؟
چقدر برا بلند کردن پرچم کشورت دویدی؟
از همین امروز تصمیم بگیر یه ورزش تا سطح قهرمانی ادامه بده، همون بندی که خیلی وقت پیش در اساسنامهی کانونهای امام رضایی مون اومده.
یه رشته علمی؛ ورزشی انتخاب کن و تا قهرمانی بدو.
🌸 خودت قهرمان شو اون وقت با چادر و پرچم سبز امام رضا روی سکوی قهرمانی بایست.
#موسسه_فرهنگی_تربیتی_دختران_بهشت_ثامن_الائمه
#پیروزیم
#ایران_قوی
🆔 @beheshtesamen
هدایت شده از بهشت ثامن الائمه (ع)
🌸 ما برندهایم دوتا گل ما اندازهی شش تا گل اونا که تو ناز و نعمت بازی کردن با فکر و خیال راحت میارزه،
وقتی وسط کلی فشار بری تو زمین، دروازهبان اصلیت اول بازی بره بازم دوتا گل به مدعی قهرمانی بزنی یعنی برد.
ما تا پشت هم هستیم برندهایم.
🇮🇷بچهها متشکریم.
#ایران_قوی
#پیروزیم
#موسسه_فرهنگی_تربیتی_دختران_بهشت_ثامن_الائمه
⚽️ @beheshtesamen
هدایت شده از رسانه بهشت
🇮🇷 برای ایران باهم میمانیم.
#پیروزیم
#ایران_قوی
#موسسه_فرهنگی_تربیتی_دختران_بهشت_ثامن_الائمه
🇮🇷 @behesht_media
هدایت شده از بهشت ثامن الائمه (ع)
نوجوان بودم که آیتالله بهجت از دنیا رفت. آن سالها عکس آیتالله روی دیوار اتاق ما بود و خواهرم ارادت ویژهای به او داشت. داستانهای آیتالله بهجت و نمازهایش، ارادت بینظیرش به امامزمان بر سر زبانها افتاده بود.
خبر رحلت آیتالله بهجت که آمد، ناامید شدم. مگر نگفته بود پیرمردها هم ظهور را میبینند. پس خودش چرا نماند و رفت.
چند وقتی این داستان توی ذهنم بود که حتما ظهور عقب افتاده و آقای بهجت که مرگ اختیاری داشته، رفتن از سال پر فتنه ۸۸ را ترجیح داده به ماندن. چه سال سختی بود، سال فتنه.
سالها بعد کتاب حضرت حجت را خواندم و فهمیدم که این جمله را به اشتباه به آیتالله بهجت نسبت دادند و اصلا ماجرا اینطور نبود. میتوانید به کتاب مراجعه کنید و بخوانید. حرف من اینجا چیز دیگریست.
امروز که خبر شهادت شهید سیدحسن نصرالله رسید، عدهای مثل آن روزهای من ناامید شدند. پس پیروزی قدس چه میشود؟! پس علاقهای که سید حسن گفته بود به نماز خواندن در قدس چرا به نتیجه نرسید؟! نکند باز ظهور به خاطر کمکاری ما عقب افتاده! تقصیر این و آن است.
وقتی پیام آقا را خواندم دیدم ذرهای روح ناامیدی در پیام آقا نیست. در این مسیر رسیدن تا قله هر سربازی پرچم را تا گذری بالا میبرد و بعد راه را به شاگردان مکتب خود میسپارد و به اتاق فرماندهای در ملکوتاعلی پرواز میکند.
آقا از مکتب شهید نصرالله گفتند. شهید نصرالله همان طور که شهید سلیمانی صاحب مکتب بود، مکتبی دارد که با شهادتش جاری ست و مثل چشمهای زلال میجوشد. خون شهید سیدحسن بر زمین نخواهد ماند همانطور که خون شهید عباس موسوی...
ناامیدی بیمعناست...
بغضهای توی گلوی ما، انگیزه جهاد ماست.
امروز همهی ما به جهاد خوانده شدیم.
هر کدام باید خودمان را برای رسیدن به قله آماده کنیم. سربازان امامزمان قلبهایی از فولاد دارند که با ارتباط با قرآن و اهلبیت آن را آبدیده کردهاند. چرا اسم من و شما ترس به دل دشمن نیندازد؟! جهاد ما کجاست؟!
#شهید_سید_حسن_نصرالله
#پیروزیم
#روز_نوشت
🆔 @bibliophil