ارزش هر انسان امام علی علیه السلام در نهج البلاغه می فرمایند : ( ارزش هر انسان به اندازه چیزی است که دوست می دارد) اگر میخواهید بدانید یک  انسان چقدر ارزش دارد، ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می ورزد. کسی که عشقش یک آپارتمان دو طبقه است، در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان دو طبقه است،  کسی که عشقش ماشینش است ،ارزشش به همان میزان است اما کسی که عشقش خدای متعال است، ارزشش به اندازه خداست. علامه محمد تقی جعفری

#سلام_امام_زمانم🥀 🌱السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُقَدَّمُ الْمَأْمُولُ ... 🌱سلام ما بر تو اى كسى كه مقدم بر همه عالم و آرزوى تمام خلايقى .. (آل‌یاسین) ⊰✾✿✾⊱━━─ #مولای‌من 🥀چه خوب صاحبی دارم من! شمایی که مرا از سفره‌ی کرامتتان ، از دعای خیرتان ، از برکت نگاهتان ، از ذکر نامتان و از طعم شیرین و ناب محبتتان ... محروم نکردید ... #اَݪٰلّہُـمَّ؏َجِّل‌ݪِوَلیِّڪَ‌الفَرَجـ‌ ┄┅┅┅┅┄❅🥀❅┄┅┅┅┅┄

سلام دوستان عزیزامام زمانی ممنون از دوستان عزیزی که توفیق داشتند ودرمسابقه شرکت نمودند. خداوند بر توفیقاتتون بیفزاید. موضوع این هفته: غیبت که یکی از رذایل اخلاقی (بدیهای اخلاقی) هست.

غیبت کردن به معنی گفتن بدی‌های یک فرد در جمعی که او در آن حضور ندارد به کار می‌رود. اصطلاح دیگری که معادل این معنای غیبت است، پشت سر کسی بدگویی کردن یا پشت سر کسی حرف زدن است.زمانی آنچه که پشت سر کسی گفته می‌شود غیبت نام می‌گیرد که اولاً آن فرد از شنیدنش ناراحت شود، و دوم آن که آن حرف راست باشد. اگر آنچه که پشت سر فردی گفته شده، راست نباشد، بهتان یا تهمت نام می‌گیرد.

از دید اسلام، غیبت از مؤمن از گناهان کبیره است. یکی از راه‌های جلوگیری از غیبت منع کردن از آن به هنگام شنیدنش می‌باشد. گناه شنونده غیبت بزرگتر است زیرا اگر غیبت‌کننده را از عملش منع ننماید غیبت‌کننده حریص می‌گردد و عملش را در مجالس دیگر تکرار می‌کند.

«از جانب خداوند متعال به موسي بن عمران وحي شد كه هر غيبت كننده اي كه با توبه از دنيا برود، آخرين نفري است كه داخل بهشت خواهد شد و هر غيبت كننده اي كه بدون توبه از دنيا برود اولين كسي است كه داخل جهنم خواهد شد.

سوال: چگونه مي توانم درباره مشكلاتي كه ديگران برايم ايجاد كرده اند و از آنها دلتنگ شده ام صحبت كنم تا گرفتار غيبت و محذورات اخلاقي نشوم؟ 1. درمرحله اول انسان بايد سعي كند خودش با شيوه هاي مناسب برخورد، با فرد خطاكار موضوع را مطرح كند و هر دو سعي در برطرف كردن كدورت نمايند. 2. اگر موضوع، با گفتن حل مي شود، آن را بازگو كنيم. والا اگر در گفتن اثري وجود ندارد بهتر آن است كه بيان نكنيم، زيرا يادآوري حادثه تلخ براي روح و روان مضر است و بايد سعي در فراموشي آن كرد نه ياد آوري آن. 3. در صورت مؤثر بودن گفتن به آشنا، از نام بردن شخص خودداري نماييم. 4. اگر در گفتن نام شخص مصلحتي باشد و شنونده بتواند آن عيب يا منكر را برطرف كند مانعي ندارد. «اظهار عيوب شرعيه شخص به قصد امر به معروف و نهي از منكر براي رضاي خدا نه به قصد رسوايي او و بر وفق هوا و هوس جايز است و بايد در جايي باشد كه فايده در رفع منكر داشته باشد و بر وفق شريعت باشد». خلاصه آنكه: اگر بخواهيد در مورد كسي صحبت كنيد، سعي كنيد طرف مقابل فرد را نشناسد، كه در اينصورت غيبت محسوب مي شود. ولي اگر نشناسد و شما بطور مبهم صحبت كنيد هم حرف دل خود را گفته ايد و هم اينكه باعث رفتن آبروي فرد مقابل نشده است.