📷 گزارش تصویری ☑️ مراسم شب ارتحال رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) و امام حسن مجتبی(علیه السلام) ☑️ با سخنرانی حضرت استاد قوامی و مداحی کربلایی شریفی نژاد 📆 دوشنبه شب 12 مهرماه ◾️ مسجد امام حسن عسکری علیه السلام پردیسان 🕌@emameaskarimasjed

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم هر کس ز علی ع دم بزند هموطن ماست. صد ویژگی پیامبر صلی‌الله علیه‌ وآله‌ وسلم: 👇 ۱ـ هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می‌رفت ۲ـ در راه رفتن قدم‌ها را بر زمین نمی‌کشید. ۳ـ نگاهش پیوسته به زیر افتاده و بر زمین دوخته بود. ۴ـ هرکه را می‌دید مبادرت به سلام می‌کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت. ۵ـ وقتی با کسی دست می‌داد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی‌کشید. ۶ـ با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هرکس گمان می‌کرد عزیزترین فرد نزد آن حضرت است. ۷ـ هرگاه به کسی می‌نگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی‌کرد. ۸ـ هرگز به روی مردم چشم نمی‌دوخت و خیره نگاه نمی‌کرد. ۹ـ چون اشاره می‌کرد با دست اشاره می‌کرد نه با چشم و ابرو. ۱۰ـ سکوتی طولانی داشت و تا نیاز نمی‌شد لب به سخن نمی‌گشود. ۱۱ـ هرگاه با کسی، هم صحبت می‌شد به سخنان او خوب گوش فرا می‌داد. ۱۲ـ چون با کسی سخن می‌گفت کاملا برمی‌گشت و رو به او می‌نشست. ۱۳ـ با هرکه می‌نشست تا او اراده برخاستن نمی‌کرد آن حضرت برنمی‌خاست. ۱۴ـ در مجلسی نمی‌نشست و برنمی خاست مگر با یاد خدا. ۱۵ـ هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزدیک درب می‌نشست نه در صدر آن. ۱۶ـ در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی‌داد و از آن نهی می‌کرد. ۱۷ـ هرگز در حضور مردم تکیه نمی‌زد. ۱۸ـ اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود. ۱۹ـ اگر در محضر او چیزی رخ می‌داد که ناپسند وی بود نادیده می‌گرفت. ۲۰ـ اگر از کسی خطایی صادر می‌گشت آن را نقل نمی‌کرد. ۲۱ـ کسی را بر لغزش و خطای در سخن مواخذه نمی‌کرد. ۲۲ـ هرگز با کسی جدل و منازعه نمی‌کرد. ۲۳ـ هرگز سخن کسی را قطع نمی‌کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگوید. ۲۴ـ پاسخ به سوالی را چند مرتبه تکرار می‌کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. ۲۵ـ چون سخن ناصواب از کسی می‌شنید. نمی‌فرمودـ« چرا فلانی چنین گفت» بلکه می‌فرمود « بعضی مردم را چه می‌شود که چنین می‌گویند؟» ۲۶ـ با فقرا زیاد نشست و برخاست می‌کرد و با آنان هم غذا می‌شد. ۲۷ـ دعوت بندگان و غلامان را می‌پذیرفت. ۲۸ـ هدیه را قبول می‌کرد اگرچه به اندازه یک جرعه شیر بود. ۲۹ـ بیش از همه صله رحم به جا می‌آورد. ۳۰ـ به خویشاوندان خود احسان می‌کرد بی آنکه آنان را بر دیگران برتری دهد. ۳۱ـ کار نیک را تحسین و تشویق می‌فرمود و کار بد را تقبیح می‌نمود و از آن نهی می‌کرد. ۳۲ـ آنچه موجب صلاح دین و دنیای مردم بود به آنان می‌فرمود و مکرر می‌گفت هرآنچه حاضران از من می‌شنوند به غایبان برسانند. ۳۳ـ هرکه عذر می‌آورد عذر او را قبول می‌کرد. ۳۴ـ هرگز کسی را حقیر نمی‌شمرد. ۳۵ـ هرگز کسی را دشنام نداد و یا به لقب های بد نخواند. ۳۶ـ هرگز کسی از اطرافیان و بستگان خود را نفرین نکرد. ۳۷ـ هرگز عیب مردم را جستجو نمی‌کرد. ۳۸ـ از شر مردم برحذر بود ولی از آنان کناره نمی‌گرفت و با همه خوشخو بود. ۳۹ـ هرگز مذمت مردم را نمی‌کرد و بسیار مدح آنان نمی‌گفت. ۴۰ـ بر جسارت دیگران صبر می‌فرمود و بدی را به نیکی جزا می‌داد. ۴۱ـ از بیماران عیادت می‌کرد اگرچه دور افتاده ترین نقطه مدینه بود. ۴۲ـ سراغ اصحاب خود را می‌گرفت و همواره جویای حال آنان می‌شد. ۴۳ـ اصحاب را به بهترین نام هایشان صدا می‌زد. ۴۴ـ با اصحابش در کارها بسیار مشورت می‌کرد و بر آن تاکید می‌فرمود. ۴۵ـ در جمع یارانش دایره وار می‌نشست و اگر غریبه ای بر آنان وارد می‌شد نمی‌توانست تشخیص دهد که پیامبر کدامیک از ایشان است. ۴۶ـ میان یارانش انس و الفت برقرار می‌کرد. ۴۷ـ وفادارترین مردم به عهد و پیمان بود. ۴۸ـ هرگاه چیزی به فقیر می‌بخشید به دست خودش می‌داد و به کسی حواله نمی‌کرد. ۴۹ـ اگر در حال نماز بود و کسی پیش او می‌آمد نمازش را کوتاه می‌کرد. ۵۰ـ اگر در حال نماز بود و کودکی گریه می‌کرد نمازش را کوتاه می‌کرد. ۵۱ـ عزیزترین افراد نزد او کسی بود که خیرش بیشتر به دیگران می‌رسید. ۵۲ـ احدی از محضر او نا امید نبود و می‌فرمود « برسانید به من حاجت کسی را که نمی‌تواند حاجتش را به من برساند.» ۵۳ـ هرگاه کسی از او حاجتی می‌خواست اگر مقدور بود روا می‌فرمود و گرنه با سخنی خوش و با وعده ای نیکو او را راضی می‌کرد. ۵۴ـ هرگز جواب رد به درخواست کسی نداد مگر آنکه برای معصیت باشد. ۵۵ـ پیران را بسیار اکرام می‌کرد و با کودکان بسیار مهربان بود. ۵۶ـ غریبان را خیلی مراعات می‌کرد. ۵۷ـ با نیکی به شروران، دل آنان را به دست می‌آورد و مجذوب خود می‌کرد. ۵۸ـ همواره متبسم بود و در عین حال خوف زیادی از خدا بردل داشت . ۵۹ـ چون شاد می‌شد چشم ها را بر هم می‌گذاشت و خیلی اظهار فرح نمی‌کرد. ۶۰ـ اکثر خندیدن آن حضرت تبسم بود و صدایش به خنده بلند نمی‌شد . ۶۱ـ مزاح می‌کرد اما به بهانه مزاح و خنداندن، حرف لغو و باطل نمی‌زد. ۶۲ـ نام بد را تغییر می‌داد و به جای آن نام نیک می‌گذاشت.

۶۳ـ بردباری اش همواره بر خشم او سبقت می‌گرفت. ۶۴ـ از برای فوت دنیا ناراحت نمی‌شد و یا به خشم نمی‌آمد. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم هر کس ز علی ع دم بزند هموطن ماست, [05.10.21 07:01] ۶۵ـ از برای خدا آنچنان به خشم می‌آمد که دیگر کسی او را نمی‌شناخت ۶۶ـ هرگز برای خودش انتقام نگرفت مگر آنکه حریم حق شکسته شود. ۶۷ـ هیچ خصلتی نزد آن حضرت منفورتر از دروغگویی نبود. ۶۸ـ در حال خشنودی و نا خشنودی جز یاد حق بر زبان نداشت. ۶۹ـ هرگز درهم و دیناری نزد خود پس انداز نکرد . ۷۰ـ در خوراک و پوشاک چیزی زیادتر از خدمتکارانش نداشت. ۷۱ـ روی خاک می‌نشست و روی خاک غذا می‌خورد. ۷۲ـ روی زمین می‌خوابید. ۷۳ـ کفش و لباس را خودش وصله می‌کرد. ۷۴ـ با دست خودش شیر می‌دوشید و پای شتر ش را خودش می‌بست. ۷۵ـ هر مرکبی برایش مهیا بود سوار می‌شد و برایش فرقی نمی‌کرد. ۷۶ـ هرجا می‌رفت عبایی که داشت به عنوان زیر انداز خود استفاده می‌کرد. ۷۷ـ اکثر جامه های آن حضرت سفید بود. ۷۸ـ چون جامه نو می‌پوشید جامه قبلی خود را به فقیری می‌بخشید. ۷۹ـ جامه فاخری که داشت مخصوص روز جمعه بود. ۸۰ـ در هنگام کفش و لباس پوشیدن همیشه از سمت راست آغاز می‌کرد. ۸۱ـ ژولیده مو بودن را کراهت می‌دانست. ۸۲ـ همیشه خوشبو بود و بیشترین مخارج آن حضرت برای خریدن عطر بود. ۸۳ـ همیشه با وضو بود و هنگام وضو گرفتن مسواک می‌زد. ۸۴ـ نور چشم او در نماز بود و آسایش و آرامش خود را در نماز می‌یافت. ۸۵ـ ایام سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هرماه را روزه می‌داشت. ۸۶ـ هرگز نعمتی را مذمت نکرد. ۸۷ـ اندک نعمت خداوند را بزرگ می‌شمرد. ۸۸ـ هرگز از غذایی تعریف نکرد یا از غذایی بد نگفت. ۸۹ـ موقع غذا هرچه حاضر می‌کردند میل می‌فرمود. ۹۰ـ در سر سفره از جلوی خود غذا تناول می‌فرمود. ۹۱ـ بر سر غذا از همه زودتر حاضر می‌شد و از همه دیرتر دست می‌کشید. ۹۲ـ تا گرسنه نمی‌شد غذا میل نمی‌کرد و قبل از سیر شدن منصرف می‌شد. ۹۳ـ معده اش هیچ گاه دو غذا را در خود جمع نکرد. ۹۴ـ در غذا هرگز آروغ نزد. ۹۵ـ تا آنجا که امکان داشت تنها غذا نمی‌خورد. ۹۶ـ بعد از غذا دستها را می‌شست و روی خود می‌کشید. ۹۷ـ وقت آشامیدن سه جرعه آب می‌نوشید؛ اول آنها بسم الله و آخر آنها الحمدلله. ۹۸ـ از دوشیزگان پرده نشین با حیاتر بود. ۹۹ـ چون می‌خواست به منزلی وارد شود سه بار اجازه می‌خواست. ۱۰۰ـ اوقات داخل منزل را به سه بخش تقسیم می‌کرد: بخشی برای خدا، بخشی برای خانواده و بخشی برای خودش بود و وقت خودش را نیز با مردم قسمت می‌کرد.

🎙 سخنرانی حضرت استاد قوامی 🏴 شب رحلت پیامبر(صلوات الله علیه وآله)وشهادت امام مجتبی(علیه السلام) ☑️ مسجد امام حسن عسکری علیه السلام پردیسان ☑️ به فرموده قرآن کریم،رسالت پیامبر اکرم(ص) مختص به زمان حضور حضرت نیست بلکه جاودانه تاریخ است 🕌@emameaskarimasjed

🎙 حجت الاسلام والمسلمین نظری مهر ☑️ معیت با ولی خدا در کنار تقوا شرط عاقبت به خیری 🕌@emameaskarimasjed

🎙 حجت الاسلام والمسلمین یاری ☑️ صفت خاص رسول الله(ص) این است که حبیب خداست و بخاطر همین صفت خداوند بهترینها را به پیامبر(ص) عطا کرده است 🕌@emameaskarimasjed

🏴 اللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی ◾️ با عرض تسلیت بمناسبت شهادت امام هشتم علی بن موسی الرضا علیه آلاف التهیة والثناء،به اطلاع میرساند که مجلس عزاداری در شب شهادت آن امام همام برگزار میشود؛ ☑️ سخنران: 🎙 حجت الاسلام والمسلمین یاری ☑️ مداح: 🎤 ذاکر اهلبیت کربلایی اسداللهی 📆 زمان: چهارشنبه ۱۴ مهرماه بعد از اقامه نماز عشاء ☑️ مکان: پردیسان،مسجد امام حسن عسکری علیه السلام 🕌@emameaskarimasjed

📣 اطلاعیه پایگاه بسیج مسجد👇👇 ✅ قابل توجه بسیجیان محترم پایگاه شهید صدرزاده و پایگاه بسیج طلاب مسجد امام حسن عسکری ع پردیسان: 👈 یک دوره کلاس آموزشی- تئوری نظامی( میدان تیر) جهت تبدیل پرونده عادی به پرونده فعال بسیج برگزار می شود. 📆 زمان برگزاری کلاس: پنجشنبه و جمعه(۲۲ و۲۳ مهر ماه۱۴۰۰) 🔶 مکان برگزاری کلاس:حسینیه مسجد امام حسن عسکری ع پردیسان. 🔹 نکته: در صورت داشتن لباس بسیجی با لباس فرم بسیجی در کلاس حضور پیدا کنید ✅ شرایط ثبت نام: ۱- عضو پایگاه بسیج شهید صدرزاده و پایگاه بسیج طلاب مسجد امام حسن عسکری ع ۲-سن ۱۵ سال به بالا 👈 آخرین مهلت ثبت نام:سه شنبه ۲۰ مهر. ✅ مکان ثبت نام: پایگاه بسیج شهید صدرزاده مسجد امام حسن عسکری ع پردیسان آقای علی بابایی (مسئول امور انسانی و پذیرش پایگاه شهید صدرزاده و مسئول پایگاه بسیج طلاب مسجد امام حسن عسکری ع پردیسان) 🔶 شماره تماس؛۰۹۱۹۹۷۰۶۳۱۵

🔴توصیه‌های سلوکی علامه حسن‌زاده آملی 🔶علامه حسن‌زاده آملی در کتاب لقاء‌الله پانزده توصیه به علاقمندان سلوک توحیدی بیان دارد. این رساله را در سال ۱۳۸۹ هجری قمری (۵۳ سال پیش) نوشته‌اند: یک. قرائت مستمر و انس همیشگی با قرآن: «هر اندازه که به قرآن نزديک شوى، به انسان کامل نزديک شده‌اى، به حظ و بهره‌ات از قرآن بنگر! حقايق آن، درجات ذات و مدارج عروجند.» دو. دائم الوضو بودن: «اى دوست! بدان که، وضو نور است و دوام در طهارت، تو را به عالم قدس ارتقا دهد. و اين دستور عظيم النفع، نزد اهلش مجرب است؛ بر تو باد مواظبت بر آن.» سه. قلت طعام: «اى دوست! طعام بسيار، قلب را می‌ميراند و باعث طغيان و لجام گسيختگى خواهد شد. گرسنگى از اجلّ خصال مومن است.» چهار. قلت کلام: «رسول خدا (ص) فرمود: «جز به ذکر خدا، زياده مگوييد، چه سخن بسيار که در آن ذکر خداوند نباشد، قلب را قساوت بخشد.» پنج. محاسبه نفس: امام کاظم(ع): «کسى که هر روز به محاسبة نفس نمی‌پردازد، از ما نيست: اگر عمل نيکويى از او سرزده باشد؛ از خداوند طلب زيادى‌اش کند و اگر عمل نادرستى از او سر زده باشد استغفار نموده، توبه کند.» شش. مراقبه: «بر تو باد مراقبه! بر تو باد مراقبه! بر تو باد مراقبه! مراقبه یعنی اينکه، بنده بداند خداوند بر او رقيب و به او نزديک است و به افعالش علم دارد و حرکاتش را می‌بيند و اقوالش را می‌شنود و بر اسرارش اطلاع دارد و نمی‌تواند خود را از خدا پوشيده نگه دارد و از سلطة او خارج شود.» هفت. رعایت ادب در محضر خداوند: «امام جواد(ع) در تبیین حقیقت ادب فرمودند: «قرآن را همان گونه که نازل شده است قراءت کنيد و سخن ما را همانطور که گفته‌ايم، روايت کنيد و خداوند را به حالتى که محتاج و نيازمند اوييد بخوانيد». هشت. عزلت «معناى اصلی عزلت، عزل حواس است به خلوت، از تصرف در محسـوسات؛ چه هـر آفت و فتنه و بلايى که روح بدان مبتلا گردد، حواس در آن دخالت دارد. با خلوت و عزل حواسّ، مدد نفس از دنيا و شيطان هوا و هوس منقطع می‌گردد» نه. تهجد: دستور خدای متعال به پیامبرش برای وصول به مقام محمود است: وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى‏ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُودا (اسراء، ۷۹) و علت بهره‌مندی پارسایان از نعمت‌های اخروی را شب‌زنده‌داری آنان معرفی می‌کند: إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ آخِذينَ ما آتاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كانُوا قَبْلَ ذلِكَ مُحْسِنينَ كانُوا قَليلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ وَ في‏ أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ (ذاریات، ۱۵-۱۹) ده. تفکر: الَّذينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ في‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّار (آل عمران، ۱۹۱) دوازده. ریاضت علمی و عملی: «رياضت، در دو راه علم و عمل، و تنها بر طبق نهج شريعت محمدى. از غير اين راه جز بعد و دورى حاصل نايد.» سیزده. همت عالی: «همت عالى داشته باش! به حدى که کسی یا چیزی را عبادت نکنى جز خداى تعالى؛ حتی از روی رغبت به بهشت و وحشت از جهنم هم عبادت نکنی. و الا هوای خود را عبادت کرده‌ای» چهارده. توبه از کارهای بد و خوب! «استادم آیت‌الله الهی طباطبائی فرمود: «توبة حقيقى آن است که از خير و شرت انابه کنى». من اندکى انديشيدم و سپس گفتم: «اما توبه از شر، حاجتى به بيان ندارد، و ليکن توبه از خير چيست؟». فرمود: «آنچه که ما، آن را خير می‌پنداريم، مانند نماز و روزه و قراءت قرآن و درس گفتن و تحقيقات درسی‌مان و امثال آن، اگر براستى، آن را مورد تامل قرار دهيم، در خواهيم يافت که همگى ناقص و غير کاملند پس بر شخص بينا، واجب است که از اين اعمال ناقص نيز توبه کند، و قصد نمايد که آنها را بر وجه کاملى که مقبول خداوند است به جاى آورد.» 🕌@emameaskarimasjed ◾️ راه ارتباطی با مدیر کانال؛ 🆔@mozaffari48