بسم الله الرحمن الرحیم #چقدر خوب است که به بهانه های گوناگون خود رادر معرض دعای خیردیگران قرار دهیم #اثر دعای حیوان  در حالات مرجعیت عالیقدر شیعه مرحوم آیه الله سید محمد باقر شفتی ذکر شده که آنمرحوم اوایل تحصیلات خود در نجف اشرف از حیث فقر بر او بسیار بد می گذشت و غالبا ایشان از برای قوت لایموت خود معطل بودند. وی آخرالامر نجف را ترک کرد و به حوزه علمیه اصفهان  آمد در آنجا هم به او سخت می گذشت. ایشان فرموده بود: مدتی بر من گذشت نداشتم، تا اینکه بسیار ضعیف شدم روزی در مدرسه نماز وحشت استیجاری میتی آوردند تقسیم کردند به مقدار یک نماز هم به من دادند، پیش خود گفتم مدتی است گوشت نخورده ام بهتر است قدری گوشت بخرم رفتم بازار یک دانه جگر گوسفندی خریدم. در مراجعت برخوردم به خرابه ای دیدم سگی در کنار خرابه از گرسنگی حال حرکت ندارد و شیر در پستان او خشکیده است می گوید: دلم به حال سگ سوخت چون دیدم بچه های او به زیر سینه او چسبیده اند من آن جگر را قطعه قطعه نمودم و به سوی او افکندم تا تمام شد آن سگ سر خود را به طرف آسمان بلند کرد و چند مرتبه صدا زد یقین کردم در حق من دعا کرد. بعد از این قضیه، شخصی از متمولین وثروتمندان شفت قبل از اینکه بدیار باقی برود وصیت می کند که اموالش به مرحوم سید محمدباقر شفتی برسد و سفارش می‌کند که بخشی از این اموال را برای وارث و بخش دیگری را در تجارت به ایه الله سید محمد باقر شفتی تحویل دهند و اینطور می‌شود که مرحوم سید از اوضاع تنگدستی و فقر به یکی از ثروتمندان شهر تبدیل می‌شود. مرحوم سید گوید: در طول گذر زمان خداوندمتعال در اثر دعای آن سگ و تجارت به حقیر ثروت فوق العاده عنایت کرد که چهارصد کاروانسرا و دو هزار دکان خریدم و یک دهی خریداری نمودم که مال التجاره او در هر سالی نهصد خروار برنج می شد. و در هر سال مالیات مستغلات من به هفده هزار تومان می رسید (البته پول آن زمان) و عائله نانخور من حدود سیصد نفرند . مرحوم آیت‌الله بهجت‌ در موردآیه الله شفتی می فرمود:  ایشان شب ها مثل کسانی که عقل خود را ازدست داده باشند به گریه وزاری و مناجات و نماز شب میپرداختند و اهتمام ویژه به روضه اهل بیت علیهم السلام داشتند. در روز عید غدیر،سال ها ده‌ها بیست هزار تومان به مردم عیدی می‌دادند، به عبارتی پول دویست‌هزار نفر استاد کار، در آن زمان بوده است. ثروت ایشان آنقدر بود شخصی که به حضورشان رفته بودمی گویدکه آنقدر طلا و جواهر جلویش ریخته بود که نزدیک بود من ایشان را نبینم، اعلان کردند فقرای اصفهان بیایند و به آنها کمک می‌کرد.  از هندوستان، برای سید شفتی وجوهات و نذورات را با فیل می‌آوردند در تاریخ نقل شده است که در زمان فتحعلی‌شاه قاجار زمانی که بین ایران و روس جنگ اتفاق افتاد و خزینه بیت‌المال خالی شد، گفتند؛ برویم و از سید شفتی برای جنگ با روس پول فرض کنیم، همچنین درهای معنوی را نیز خداوند برای او باز کرد و همه این مسایل نتیجه احسانی بود که سید شفتی‌ انجام داد. بعضی اوقات جلو در خانه ایشان، جمعیت زیادی از فقرا جمع شده میشدند جمعیت آن قدر زیاد بود که کوچه از دو طرف کاملاً مسدود شده بود. سید به تک تک آنها مقادیر زیادی پول بخشید و کسی با دست خالی نرفت. مرحوم شفتی، دو باب مغازه داشت، یکی نانوایی و دیگری قصابی، و با این دو مغازه، نان و گوشت دو هزار خانواده فقیر را تأمین می‏کرد. 💥انتشار بازمزمه صلوات بلامانع است