eitaa logo
حوزه علمیه امام حسن مجتبی(ع) زرگرشهر
294 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
1هزار ویدیو
271 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
📢در ماه رمضان باید برای هر روز کرد، یا اینکه یک نیّت در اول ماه کافی است؟ 👇🏻 اگر شب اول ماه رمضان نیّت کند که یک ماه را روزه بگیرد، کافی است؛ ولی بهتر احتیاط مستحب است در هر شب ماه رمضان، برای روزه فردای آن نیز، نیّت کند. کافی است که در هر شب از ماه مبارک رمضان برای روزه فردا نیّت کند، ولی بهتر است که در شب اوّل ماه، علاوه بر این، نیّت روزه همه ماه را نیز بنماید. انسان می‌تواند در هر شب از ماه رمضان برای روزه فردای آن نیت کند انسان می‌تواند درهرشب از ماه رمضان برای روزه فردای آن، نیت کند و بهتر است که شب اول ماه هم نیت روزه همه ماه را بنماید انسان واجب است در هر شب از ماه رمضان برای روزه فردای آن نیت کند، ولی بهتر است که شب اول ماه نیز نیت روزه همه ماه را بکند باید در هر شب از ماه رمضان داعی بر امساک فردا را داشته باشد و بهتر است که شب اول ماه هم نیت روزه همه ماه را بنماید. انسان می‌تواند در هر شب از ماه رمضان برای روزه فردای آن نیت کند، و همچنین می‌تواند شب اوّل ماه نیت روزه همه ماه را بنماید و تجدید نیت هر شب لازم نیست و بقای همان نیت کفایت می‌کند در ماه رمضان لازم نیست نیت کند که روزه ماه رمضان می‌گیرم؛ بلکه اگر نداند یا فراموش کند یا غفلت کند که ماه رمضان است و روزه دیگری را نیت کند، روزه ماه رمضان حساب می‌شود ┏━🔹🔸🆔🔸🔹━┓ 🔰@ahkame_313 ------✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾------- 🌺🌼🌹🌷🌴🌷🌹🌼🌺 برای عضویت در گروه «پاسخ به سؤالات شرعی»، روی لینک زیر بزنید👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1100349716C69e8a02865
⚡️ به مناسبت آیت الله 🔰 💠روایت آیت الله کوهستانی از عوارض نداشتن اخلاص در طلبگی: 🔻زمانی‌که در مشهد در مدرسه میرزا جعفر مشغول تحصیل بودم، رفیقی داشتم به نام شیخ محمد که خیلی در درس و بحث کوشا بود و از من بیشتر زحمت کشید. 🔺روزی از وی پرسیدم: شیخ محمد! در تحصیل خیلی تلاش می‌کنی چه قصدی داری؟ گفت در محله ما شیخی است، می‌خواهم این‌قدر ملا بشوم که از او بالاتر و عالم‌تر بشوم. 🔻 به او گفتم: به‌جایی نمی‌رسی، چون تو نیست، باید درس بخوانی، نه برای مقام. 🔺مدت‌ها بلکه سال‌ها گذشت که خبری از او نداشتم تااینکه پس‌از چند سال اقامت در نجف به کوهستان آمدم و تشکیل حوزه دادم. گاه برای زیارت امام رضا علیه‌السلام به مشهد می‌رفتم. در یکی از این سفرها، روزی در بین راه مشهد در قوچان پیاده شدم که در مسجد نماز بخوانم. 🔺در خیابان که قدم می‌زدم چشمم به پیرمردی افتاد که کوله‌پشتی شبیه ها به دوش داشت. کنار دیوار نشسته و تکیه داده بود. به دقت او را نگریستم، شناختمش، شیخ محمد مدرسه میرزا جعفر بود. 🔺 درحالی‌که چرت می‌زد به او گفتم: ای عمو! حالت چه‌طور است؟ چشمش را باز کرده و به من خیره شد، ولی مرا نشناخت، به او گفتم تو شیخ محمد نیستی؟ گفت: چرا خودم هستم! شما کی هستی؟ گفتم: من شیخ محمد کوهستانی هستم. 🔻چرا این‌طور و با این وضع شما را می‌بینم؟ جواب داد: همان‌طوری که شما فرموده بودید، درس را برای خدا نخواندم و به این‌حال گرفتار شدم. 🔺 درسم را تمام کردم و به محله خود رفته و در آن‌جا با شیخ اختلاف‌مان شد، مردم به‌خاطر اختلاف بین من و دو دسته شدند تااینکه مرا از محل بیرون کردند. آمدم شهر، وضع من نگرفت و مجبور شدم لباسم را درآورم و در حال حاضر داخل شهر حمالی می‌کنم تا خرج زن و بچه خود را تامین کنم. 📚 کتاب نسیم هدایت؛ صفحه ۵۷۶-۵۷۷. 🔅سعَدا؛ روزنه ای به طلبگی بهتر 🆔@soada313