eitaa logo
حوزهٔ علمیهٔ امام صادق (ع) گرگان ✅
1.1هزار دنبال‌کننده
15.7هزار عکس
10.2هزار ویدیو
595 فایل
🔹کانال حوزهٔ علمیهٔ امام صادق (ع) گرگان 🔹سایت : 🔹www.emamsadegh.ir 🔹ارتباط با ادمین 🔹@hamidam
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 غفلت حوزوی و دار انگلیسی/بخش دوم ✅ مأخذ: بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم. ⁉️ قتل در تهران سکوت در نجف! ✍ غفلت برای هر فرد و هر زمانی مضر است امّا اگر آن فرد جزء بزرگان و تصمیم‌سازان باشد ضرر غفلت صدها برابر خواهد شد. در زمان یکی از اصلی‌ترین مراکز تصمیم‌سازی حوزه علمیه نجف بود که تحت تأثیر جوسازی‌های انگلیسی قرار گرفت در نتیجه مقابله مؤثری با طرح اعدام. مرجع شهید شیخ فضل الله نکرد و در نهایت مشروطه نیز که با پیش‌آهنگی روحانیت جلو رفته بود از دست علمای نجف نیز خارج شد: 💠 «يك عده‌اى كه نمی‌خواستند كه در اين كشور اسلام قوه داشته باشد، و آنها دنبال اين بودند كه اينجا را آن وقت به طرف اروپا بكشند. آنها جوسازى كردند به طورى كه مثل مرحوم آقا شيخ فضل اللَّه كه آن وقت يك آدم شاخصى در ايران بود و مورد قبول بود همچو جوسازى كردند كه در ميدان علنى، ايشان را به دار زدند و پاى آن هم كف زدند. و اين يك نقشه‌اى بود براى اينكه اسلام را منعزل كنند و كردند. حتى قضيه مرحوم آقا شيخ فضل اللَّه را در نجف هم يك جور بدى منعكس كردند، كه آنجا هم صدايى از آن درنيامد. اين جوى كه ساختند در ايران و در ساير جاها، اين جو اسباب اين شد كه آقا شيخ فضل اللَّه را با دست بعضى از روحانيون خود ايران محكوم كردند و بعد او را آوردند در وسط ميدان و به دار كشيدند و پاى آن هم ايستادند كف زدند و شكست دادند اسلام را در آن وقت. و مردم غفلت داشتند از اين عمل، حتى علما هم غفلت داشتند.»(صحيفه امام، ج18، ص: 248-247) ⁉️ مشروطه در پرتگاه اختلاف! ✍ نقش در تاریخ مشروطه خواندنی و عبرت‌انگیز است. جایی که علمای نجف و سایر علمای پیش‌گام به خاطر و برخی تسامحات به اختلافات سنگینی رسیدند و همین امر ضربه‌ای بزرگ به پیکره وارد کرد تا جایی که شخص متعهد و پرنفوذی چون شیخ فضل الله نوری به دلیل دفاع از اسلام و مشروعیت مشروطه؛ با جوسازی بیگانگان به دار آویخته شد: 💠 تاريخ يك درس عبرت است براى ما. شما وقتى كه را بخوانيد مى بينيد كه در مشروطه بعد از اينكه ابتدا پيش رفت، دست‌هايى آمد و تمام مردم ايران را به دو طبقه تقسيم‌بندى كرد. نه ايران تنها، از يك دسته طرفدار مشروطيت، يك دسته دشمن مشروطه، علماى خود ايران يك دسته طرفدار مشروطه، يك دسته مخالف مشروطه. و اين يك نقشه اى بود كه نقشه هم تأثير كرد و نگذاشت كه مشروطه به آن طورى كه علماء بزرگ طرحش را ريخته بودند، عملى بشود. تا آنجا كه مثل مرحوم «حاج شيخ فضل اللَّه نورى» در ايران براى خاطر اينكه مى‌گفت بايد «مشروطه مشروعه» باشد و آن مشروطه‌اى كه از غرب و شرق به ما برسد قبول نداريم، در همين تهران به دار زدند و مردم هم پاى او رقصيدند يا كف زدند. (صحيفه امام، ج18، ص: 171-170) ✍ از برکات انقلاب اسلامی بلکه مهم‌ترین آن؛ برپایی با محوریت ولی‌فقیه است و حوزه علمیه امروز نیز با عبرت‌گیری از تاریخ مشروطه با همین محور به خواهد رسید و مهم‌ترین مانع شکل‌گیری این اتحاد؛ هستند که ارتباطات ارگانیک یا غیرارگانیک با تفرقه‌افکنان انگلیسی و آمریکایی دارند و با روشنگری علما و فضلای انقلابی در آینده‌ای نه چندان دور به انزوای مطلق خواهند رسید. ⁉️ عوامل تفرقه؛ دیروزِ مشروطه و امروزِ انقلاب! 💠 «مشروطیّت حرکتی بود که با که مظهر دین‌داری مردم بودند، توانست پیش برود...آن‌چه در مشروطه مردم را به میدان آورد، عبارت بود از حضور علمای تراز اوّلی مثل مرحوم ،... منتها خب انگلیس‌ها اینجا زرنگ‌تر از ما بودند؛ هم بین علما اختلاف ایجاد کردند [هم بین مردم]. در تهران شیخ فضل‌الله نوری که پیش‌قدم‌ترین عالم برای برقراری مشروطه بود، به اتّهام ضدّیّت با مشروطه به دار کشیده شد! این کاری بود که آنها کردند. مردم را کشاندند به سفارت و یک عدّه‌ای دودستی مشروطه را تقدیم انگلیس‌ها کردند؛ و مشروطه آن شد که دنبالش رضاخان بود و پنجاه ‌سال، شصت‌ سال عقب‌ماندگی این کشور، امّا شروع حرکت با دین بود.» (امام خامنه‌ای مدظله‌العالی۱۳۹۵/۱۰/۱۹) ✍ پی‌نوشت: بدنه حوزه‌های علمیه به ویژه حوزه علمیه قم؛ هم‌اکنون با محوریت به اتحاد مناسبی رسیده است امّا کارشکنی برخی قم‌نشین؛ مانع پیشرفت این اتحاد مقدس است. سکولارهایی که اختلاف‌افکنی را به حد اعلا رسانده و با عناوین فریبنده هم‌چون ؛ در صدد تفرقه و جدایی میان حوزه و نظام اسلامی هستند. با نگاهی به تاریخ مشروطه مقصد این فریب‌کاری‌ها و کارشکنی‌ها مشخص است و ظاهرا آن‌ها می‌خواهند نظام سیاسی کشور را بار دیگر دودستی تقدیم انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها کنند. نقشه‌ای که قطعا با هوشیاری حوزه به نتیجه نخواهد رسید. @ShahidRabe
لزوم عبرت گرفتن از تاریخ مشروطه 🔻 🔹...تاریخ یک درس عبرت است برای ما. شما وقتی که را بخوانید می‌بینید که در مشروطه بعد از اینکه ابتدا پیش رفت، دست‌هایی آمد و تمام مردم ایران را به دو طبقه تقسیم‌بندی کرد. نه ایران تنها، از روحانیون بزرگ یک دسته طرفدار مشروطیت، یک دسته دشمن مشروطه، علمای خود ایران یک دسته طرفدار مشروطه، یک دسته مخالف مشروطه. اهل منبر یک دسته بر ضد مشروطه صحبت می‌کردند، یک دسته بر ضد استبداد. 🔸در هر خانه‌ای دو تا برادر اگر بودند، مثلا در بسیاری از جاها این مشروطه‌ای بود، آن مستبد. و این یک نقشه‌ای بود که نقشه هم تاثیر کرد و نگذاشت که مشروطه به آن طوری که علماء بزرگ طرحش را ریخته بودند، عملی بشود. به آنجا رساندند که آن‌هایی که مشروطه‌خواه بودند به دست یک عده کوبیده شدند. تا آنجا که‌ مثل مرحوم «حاج » در ایران برای خاطر این‌که می‌گفت باید «مشروطه مشروعه» باشد و آن مشروطه‌ای که از غرب و شرق به ما برسد قبول نداریم، در همین به دار زدند و مردم هم پای او رقصیدند یا کف زدند. 🔹در مشروطه در عین حالی که ابتدائش نبود این مسائل، لکن آن‌هایی که می‌دیدند که از مشروطه ضربه می‌بینند، منافعشان از بین می‌رود- نمی‌گذارد- ، که موافق با اسلام باید باشد و اگر مخالف شد، قانونیت ندارد، نمی‌گذارد که این‌ها هر کاری می‌خواهند بکنند، بکنند یک دسته از همان مستبدین، مشروطه‌خواه شدند و افتادند توی مردم. همان مستبدین بعدها آمدند و مشروطه را قبضه کردند و رساندند به آنجایی که دیدید و دیدیم. 🔸زمان هم می‌خواستند یک همچو کاری بکنند. مرحوم میرزا که دخانیات را تحریم فرمود، شیاطین افتادند و در بین مردم و به آنجا رساندند که بعضی از اهل علم بعضی از شهرها بالای منبر- به طوری که نقل می‌کنند- قلیان کشید بر ضد حکم مرحوم میرزا، لکن میرزا چون قدرتش قدرت فوق العاده بود، و از این طرف هم طرفداران او مثل قوی بود و قدرتمند، نتوانستند آنجا کاری بکنند. در مشروطه این طور نبود، در مشروطه هر دو طرف قوی بودند. نجف بعضی علمای درجه اول مخالف بودند، بعضی علمای درجه اول موافق بودند. در ایران هم بین علما همین جور اختلافات را ایجاد کردند و این، این طور نبود که خود به خود ایجاد شد، ایجاد کردند در بین آن‌ها. 🔹ما باید از این تاریخ عبرت بگیریم که مبادا یک وقتی در بین شما آقایان روحانیون، بیفتند اشخاصی، یا در بین مردم وسوسه کنند و خدای نخواسته آن امری که در مشروطه اتفاق افتاد در ایران اتفاق بیفتد...(13مهر1362، صحیفه امام، ج18، صص271-270) 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir