💎تربیت‌های الهی را پس نزنیم اگر در مقابل مشکلات و سختی‌ها زبان به گِله و شکایت گشودیم، مدام ناله کردیم و نق زدیم و #جزع_و_فزع کردیم، این در قدم اوّل یک نوع #ناشکری و #ناسپاسی است، #تربیت خدا را پس‌زدن است. مثل این است که یک مربّی دلسوز، بالای سر انسان فشار می‌آورد که این خودکار و قلم را این‌طور روی کاغذ حرکت بده تا تو یک نویسنده‌ی خوب بشوی یا در یک ورزشگاه، یک مربّی ایستاده و دلسوزانه فشار می‌آورد تا ما خوب تربیت شویم، قهرمان شویم، ما هم نق بزنیم که چرا به ما این‌قدر فشار می‌‌آورد؟ چرا به ما گیر داده است؟ خب این نوعی ناسپاسی و ناشکری است. خداوند متعال مربّی است و می‌خواهد ما را تربیت کند. ربّ مهربانی است. تو به‌عنوان یک انسان باید شعور و #فهم داشته باشی. این‌هم از لوازم تربیت است، خدای تعالی چطور تو را تربیت کند؟ دست به ترکیب ما نزنید، هرچه می‌خواهیم در اختیارمان باشد، در ناز و نعمت و خوشی و رفاه باشیم... خب اینکه تربیت نشد! مثلاً بچّه‌ای به مدرسه برود و انتظار داشته باشد یک‌نفر او را باد بزند، دیگری غذا در دهانش بگذارد، عزیزم و قربانت هم به او بگویند و چیزی هم از او نخواهند که یاد بگیرد، یک‌نفر هم کیفش را دنبالش ببرد، هروقت هم دلش خواست بلند شود برود بازی کند! بعد انتظار داشته باشد یک مدرک دکترا هم به او بدهند! این‌طور که نمی‌شود. به‌هرحال باید سختی، بیدارخوابی، رنج تحصیل و رفتن و آمدن را بکشد. باید زحمت بکشد تا نتیجه بگیرد. لذا این #نق‌زدن و جزع و فزع‌کردن، یک نوع ناشکری در برابر نعمت‌های خداست 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir