عبد صالح امام کاظم علیه السلام بسیار اهل عبادت بود؛ به همین دلیل، برای او از لقب عبدصالح استفاده می شود. بر پایه برخی گزارش ها امام کاظم علیه السلام آن قَدَر عبادت می کرد که زندان بانان او نیز تحت تأثیر قرار می گرفتند. احمد بن عبدالله از پدرش نقل می کند: نزد فضل بن ربیع رفتم. وی بر پشت بامی نشسته بود. به من گفت: به داخل این اتاق نگاه کن چه می بینی؟ گفتم: جامه ای بر روی زمین افتاده. گفت: خوب بنگر. دقت کردم، گفتم: مردی است در حال سجود. گفت: او را می شناسی؟ او موسی بن جعفر علیه‌السلام است. من شب و روز مراقب حال او هستم، همواره او را در همین حالت می یابم. پس از نماز صبح، تا طلوع خورشید تعقیبات می خواند، سپس به سجده می افتد تا اذان ظهر. کسی را گماشته که وقت نماز را به او اطلاع دهد. وقتی هنگام نماز را به اوخبر می دهد، برخاسته، بدون آنکه دوباره وضو بگیرد، به نماز می پردازد و این حالت اوست، تا غروب که افطار می کند، تجدید وضو می کند، سپس به سجده می افتد و در دل شب تا طلوع فجر نماز می خواند. یکی از جاسوسان گفت: خیلی از اوقات شنیده ام که این دعا را می خواند: «اللّهُمَّ اِنَّکَ تَعلَمُ اِنِّی کُنتُ اَسئَلُکَ اِن تُفرِغَنی لِعِبادَتِکَ اَللّهُمَّ وَ قَد فَعَلتُ فَلَکَ الحَمدُ» خداوندا! تو می دانی که من از تو تقاضا کرده بودم، مرا در گوشه ای خلوت قرار دهی تا مشغول عبادت باشم، تو تقاضای مرا برآوردی، تو را سپاس می گویم. 📚عیون اخبار الرضا ج ٢ ص١٣٧ #یاباب_الحوائج_یاموسی_بن_جعفر کوی جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah