مقاله📃 دولت بسیجی ها👇 🔵چند نوع دولت داریم که معمولا در همه جای جهان متعارف هستند. 1⃣دولت ژنرال ها مانند آنچه آقای روحانی و آقای خاتمی در ایران تشکیل داده بودند، و معمولا به دولت هایی اطلاق می گردد که در آن همه وزرا افراد با تجربه و سابقه طولانی در امر وزارت هستند و رئیس دولت می خواهد هر کدام یک طرف کار را بگیرند و معمولا در این شرایط رئیس دولت خود را آنقدر مقتدر می داند که باور دارد می تواند این همه ژنرال را هدایت کند. 2⃣ دولت سربازها مانند دولت هایی که آقایان میر حسین موسوی و رفسنجانی و احمدی نژاد تشکیل داده بودند که در آن رئیس دولت می خواهد همه وزرا فقط مجری دستورات رئیس دولت هستند و رئیس دولت ترجیح می دهد که خود سیاست گذاری کند و مدیریت امور را بر عهده بگیرد و وزرا مجری دستورات ما فوق باشند. هر کدام از این نوع دولت ها مزایای خاص خود را دارند و معایب خاص خود. 3⃣در برخی کشورها حتی احزاب مخالف دولت های حاضر در قدرت دولت های در سایه ایجاد می کنند و وزرای دولت در سایه تمرین می کنند تا در شرایط مختلف تصمیم گیری های مختلف انجام دهند و بعد با بررسی نتایج تصمیم گیری های خود ببینند که آیا تصمیم آنها صحیح تر بوده یا تصمیم دولت حاضر در قدرت، و وقتی که آن حزب قدرت را به دست می گیرد بلا فاصله دولت در سایه سر کار می آید. مثل کشور انگلیس که این امر در آن بسیار متعارف است. 4⃣در برخی کشورها هم یک حزب یا جناح حاکم وجود دارد که همه وزرا باید سیاست آن حزب و جناح را پیاده کنند و فرقی زیادی ندارد چه کسی در چه پستی باشد، همه به دنبال محقق کردن اهداف حزب هستند. حتی برخی در ایران به سمت و سوی ایجاد دولت سایه رفتند مثل آقای جلیلی و توقع داشتند در صورت به قدرت رسیدن آنها دولت در سایه شان بلا فاصله سر کار بیاید. برخی هم تصور می کردند بنا است دولت جدید ایران به نوعی یک دولت ائتلافی متشکل از وزرای جناح های مختلف باشد. که البته با توجه به بسیاری از مسایل شاید بتوان گفت در ایران محقق شدن این امر بسیار دشوار می باشد و رئیس دولت مجبور می باشد بخش بزرگی از وقت خود را صرف رتق و فتق اختلافات فیما بین اعضای دولت کند. 🛑به نظر می آید جناب آقای رئیسی تصمیم گرفته اینبار یک دولت بسیجی تشکیل دهد. ⚪️دولتی که افراد موجود در آن همه در زمینه های مختلف هم زمانی با او همکار بوده اند و هم توانمندی آنها را در انجام کارهای مختلف سنجیده هم جویای نام و نشان نیستند و به دنبال انجام کار می باشند. ⚫️ما این تجربه را در جنگ ایران و عراق داشتیم، زمانی که بسیجی ها بدون هیچ توقعی وارد میدان جنگ شدند و همه معادلات را به هم ریختند. 🔵البته می توان گفت در شرایط موجود مملکت شاید چنین تصمیمی بسیار سخت باشد که امور را به مدیران بسیجی سپرد اما مشخص است که تجربه نشان داده مشکل اصلی مملکت با ژنرال ها و یا سربازها در این است که بسیاری از آنها جویای نام و نشان هستند و برخی هم جویای مال و منال و ثروت و به همین دلیل هم دولت ها پس از انقلاب با ناکامی مواجه می شدند. 👈امروزه هم بزرگترین مشکل اصلی ایران بحث فساد افسار گسیخته است که در ساختار دولتی ایران ریشه دوانده. 👊به نظر می آید آقای رئیسی تصمیم گرفته با استفاده از وزرایی که دارای روحیه بسیجی هستند به سمت و سوی مبارزه با این فساد افسار گسیخته برود و امیدوار است این وزرا فقط به دنبال کار کردن و خدمت به مردم باشند نه به دنبال نام و نشان و نه به دنبال مال و منال. 🔷وزرای بسیجی ای که بی ترس و واهمه دل به دریای جنگ و مبارزه با فساد و مشکلات کشور بزنند. دکتر عماد آبشناس ۱۹/۸/۲۰۲۱ ۲۸/۵/۱۴۰۰ #مقاله لینک منبع اصلی: https://ir.sputniknews.com/opinion/202108198182077-دولت-بسیجی-ها/ @engasht_ir

📝 #مقاله| لوتروپ استودارت و نوزایی اسلامی در سده نوزدهم و اوایل سده بیستم میلادی ✍️عبدالله شهبازی ◽️جنبش نوزایی اسلامی پدیده خلق‌الساعه‌ای نیست و حداقل از سال 1857 میلادی، یعنی از زمان وقوع انقلاب بزرگ هندوستان، مورد توجه جدی اندیشمندان غرب بوده است. ◽️بررسی آثار اسلام‌شناسان و شرق‌شناسان غربی در سده نوزده و دو دهه نخستین سده بیستم میلادی نشان می‌دهد که آن دوران به پدیده نهضت اسلامی به طور کامل از زاویه تقابل و تعارض تمدن‌ها نگریسته می‌شد. 🆔 eitaa.com/FarajNezhad110 🆔 virasty.com/Faraj_Nejad 🆔 rubika.ir/Faraj_Nejad

#فاصله‌دانشی‌شورای‌عالی‌از‌فضای‌سایبر شورای عالی در مصوبات شأن حقوقی دارد یعنی مصوبات آن همسنگ قانون شمرده می‌شود. در خصوص شورای‌عالی فضای مجازی آنچه مهم است نقطه تلاقی موضوع و حکم است. قانون گذاری بر فضای سایبر هم نیاز مند فهم حقوقی_ و فقهی_ بوده هم در موضوع نیازمند تخصص! فضای سایبر در دو نگاه فنی و فرهنگی قابل تفسیر است. از این رو قانون گذار در این شورا وقتی میتواند قانون اجرایی بدهد که از این فضا فهم درست را داشته باشد. این گزاره ها نسبتاً بدیهی اند. پس جای سوال است که چه نیازی به بازگو کردن آن هاست؟ شاید هم سوال بهتر این باشد که مگر متولیان شورا این را از ما بهتر نمی دانند؟ پاسخ آن است که این بدیهیات تنها در تئوری اشباع زبان کردند و در سطح اجرایی عملاً پایبندی بدان ها نیست. اگر این بدیهیات را اهالی شورا می فهمیدند آیا فضای سایبر در کشور چنین بحرانی را تجربه می کرد؟ متأسفانه به زبان حقوقی هم ایراد شکلی به شورا وارد است و هم ماهوی. ایراد شکلی در خود عنوان فضای مجازی است که به صورت اصطلاح تخصصی دانش های سایبر هیچ تناسبی با معادل لاتین ندارد و همین خطا سبب خطا های بیشتری در ایده ورزی برای این فضاست. همچنانکه شورا مانیفست مشخصی که به صورت حرفه ای فضای سایبر را تعریف کند ندارد. ولی ایراد محتوایی در کنش این شورا جهت رویکرد های سازنده است. امروز از رادیو جوان و بلبل جان تا اینستا، تیک تاک و به صورت کلی هر شبکه اجتماعی ممکنی فیلتر است. این فیلترینگ حتی به جان هوش مصنوعی و برخی سایت های خدماتی در حد مسافرت و اطلاع رسانی و آموزش نیز سرایت کرده. پهنای باند ضعیف و گران هم انحصار در بازار ایجاد کرده و هم نارضایتی عمومی را به دنبال داشته. آن هم وقتی که نسل جوان که موتور پیشرانه مملکت هستند را پیش چشم می آوریم نارضایتی ها به توان افزوده می شود. دولت آقای رئیسی هم که بر شتاب الکترونیک شدن لایف استایل ایرانی از امور بوروکراتیک تا آموزش و درمان افزوده. آن هم در شرایطی که پهنای باند و به طور کلی زیرساخت های فنی کشور پاسخگوی این سر ریزی های دولت به فضای سایبر را ندارد. از بازار فیلترشکن که رانت های دولتی نیز در سطح میانی به آن می دهد نیز می گذریم. این لجام گسیختگی هیچ چشم انداز روشنی را در موج های جدید تکنولوژیک بدست نمی دهد که نسل زد بدان امیدوار باشد. اکنون دوباره به پرسش مان بر می گردیم: آیا اصلاً اهالی شورا چیزی از این بدیهیات از فضای سایبر را می فهمند؟ #مقاله #حقوق #علوم_انسانی @engasht_ir