🔹 آیت الله حائری شیرازی رحمه الله علیه 🔹 🔸 تربیت، شبیه درختکاری است 🔸 تربیت مثل درختکاری است و کار پدر و مادر مثل باغبان است که به موقع آبش بدهند، به موقع کودش را بدهند، به موقع شیارش را بزنند، نور را برایش تأمین کنند. نور و آب و هوا و اینها که تأمین شد، گل کردن با خود درخت است؛ دیگر باغبان گل را به درخت نمی‌چسباند. درخت خودش باید گل کند. بسیاری خیال می‌کنند بچه‌ها را باید گُلاند! هیچ انسانی نمی‌تواند کاری کند که دیگری گل کند؛ تو آبش را بده، نورش را بده، هوایش را بده، گل کردنش با خودش است. بعضی‌ها وقتی می‌بینند درختشان گل کرد، حوصله ندارند و هی می‌خواهند گل باز شود. آقا! تو دستش نزن، خوب نمی‌شود. هر گلی که مردم دستش زدند، برگش پاره شد. دستکاری‌اش نکن؛ خودش باید باز شود. عقل بچه هم مثل گل است؛ به بچه نان حلال بده و احترام بگذار، عقلش گل می‌کند. به درخت آب می‌دهند، به انسان احترام؛ به درخت کود می‌دهند، به انسان نصیحت می‌کنند؛ به درخت نور می‌دهند، به انسان آزادی و احترام و محبت. محیط ترس و وحشت برای بچه مثل محیط تاریک برای درخت است. درخت در محیط تاریک خفه می‌شود و بچه هم در محیط ترس و ارعاب و وحشت، روحش پژمرده می‌شود. به هر جهت به بچه محبت کنید، احترام کنید، مقداری آزادی بدهید، مقداری مسئولیت بدهید، مقداری آگاهی بدهید؛ اگر انسان این کارها را در مورد اولاد بکند، دیگر اولاد ان‌شاءالله خودش خوب می‌شود، مخصوصاً اگر نانش حلال باشد. 📌کتاب راه رشد، جلد یک، صفحه 131 #آیه_الله_حائری_شیرازی 🇮🇷https://eitaa.com/enghelabihamardomi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸روضۀ حسین علیه السلام، قوّت قلب مجاهد🔸 روضۀ حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام تعهد و دیانت به انسان می‎دهد؛ یعنی وقتی در فشار است، یاد امام حسین علیه السلام که می‎افتد، تسلّی پیدا می‎کند و با خود می‎گوید: از من عزیزتری در راه خدا وضعیتش از من دشوارتر بود؛ کسی که توجهش فقط به خدا بوده است. امام حسین علیه السلام الگویی است که نشان می‌دهد برای رفتن از دنیا چگونه باید آماده بود؛ نشان میدهد که او چگونه حضور داشت و می‎خواست هرچه زودتر برود و به نیکان مُلحق بشود. وقتی روضۀ امام حسین علیه السلام بیان می‎شود، انسان با خود می‎گوید: من اگر جوانم، حضرت قاسم علیه السلام از من جوانتر بود؛ هر چقدر هم که استعداد داشته باشم که بتوانم در دورۀ حیاتم یک مؤمن خدمتگزار باشم، به حضرت قاسم نمیرسم. هر فرد به هر اندازه استعداد و لیاقت داشته باشد، لیاقت و دارایی‌اش بیشتر از حضرت علی اکبر علیه السلام نیست، ولی دیدیم که خودش را خرج اسلام کرد. پس این مرثیه‎ها حالت ایثار و توجه به ائمۀ اطهار علیهم السلام را در انسان زنده نگه می‌دارد. انسان با این اسم‌ها، ذکرها و یادهاست که قلبش محکم می‎شود. ذکر و روضه موجب قوّت قلب، نورانیت، اخلاص و صدق می‎شود. ما همیشه باید این مرثیه‎هایی را که دیگران برایمان می‎خوانند، خودمان هم برای خودمان بخوانیم تا قوّت و قدرت و الهام معنوی لازم را بگیریم. 📚 کتاب آئینه تمام نما/فصل 7، در سوگ سید الشهدا علیه السلام/ صفحه 172 #آیه_الله_حائری_شیرازی 🇮🇷https://eitaa.com/enghelabihamardomi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸عاقبت جلودار شدن در گناهان🔸 قرآن به یهودی‌های زمان پیغمبر اکرم (ص) می‌فرماید: «لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ». یهودی‌ها ! شما که در این عصر هستید، اولین کافر به اسلام نشوید. زیرا اگر شما کافر شدید، نسل‌های بعدی از شما یاد می‌گیرند و می‌گویند اجدادمان اگر یک حقّانیتی در اسلام دیده بودند، ایمان می‌آوردند. لذا شما در گناه همه‌شان شریک می‌شوید. آن یهودی‌های اولی که کافر شدند، الآن در گناه تمام یهودی‌هایی فعلی شریک هستند. در جامعه، بعضی‌ها در کار‌های بد، #جلودار و پیشرو می‌شوند؛ مثلاً در مسئلۀ #بی‌حجابی، ابتدا خانواده‌های عده‌ای که دین و دیانت درستی نداشتند چادر‌شان را برداشتند، بعد دیگران از آن‌ها یاد گرفتند و الآن می‌بینید که چطور شده است. آن زنی که اول بی‌حجاب شد، تمام زن‌های بی‌حجاب هرچه گناه بکنند، یک قسمتی‌اش هم در نامۀ عمل او می‌رود. از هر خانواده‌ای، هر کسی که اول بد شد، بقیه فامیل هم که بد می‌شوند در نامۀ او می‌نویسند. کسی که جلودار در سنت سیئه می‌شود، در گناه بقیه هم شریک است. در خوبی‌ها هم همینطور است، اولین کسی که در یک آبادی کار خیر انجام بدهد و بعد دیگران یاد بگیرند، در ثواب عملِ همۀ آنها شریک است. #حجاب #آیه_الله_حائری_شیرازی 🇮🇷https://eitaa.com/enghelabihamardomi