#ازفجر_تا_فرج 🔺ماشه ای که درسفارت آذربایجان چکانده شد! ظاهرا روابط متشنج تهران و باکو، منتظرجرقه ای برای وخامت بیشتربود. جرقه ای چون ترورآرشیدوک فردینانددرژوئن 1914در سارایوو که آتش جنگ جهانی اول را برافروخت. درشرایطی که رقابت های ژئوپولتیک میان قدرت های اروپایی برسرقدرت،نفوذ،عمق استراتژیک ومتصرفات استعماری دراوج خودبود،یک ملی گرای صرب ماشه را چکاند. مردی که گویا با انگیزه ی شخصی به سفارت آذربایجان در تهران هجوم برده،بدترین عمل ممکن را دربدترین زمان قابل تصور انجام داده است. اختلافات تهران و باکو بر سر ایجاددالان زنگزوربه اوج خود رسیده است. تهران برای همسایه ی کوچک تر خودروشن کرده که قطع اتصال ایران با ارمنستان به منزله ی بستن پنجره ی ایران به روی اروپاست. تحولی بغایت منفی که ایران را ازیک مزیت مهم ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک محروم می کند. به گونه ای که با برگزاری رزمایش نظامی و تهدیدات اعلامی به این امر پاسخ داده است. آذربایجان که دراین راه از پشتیبانی ترکیه و اسرائیل برخوردار است،به پافشاری برای اشغال استان سیونیک ارمنستان ادامه می دهد. این کشوربا قطع تنها مسیر ارتباطی قره باغ با ایروان و محاصره ی ارمنی های ساکن آن می کوشدارمنستان را یه زانو در آورد. درشرایطی که روسیه بعلت درگیری دراوکراین، با  زوال نفوذش درقفقازمواجه شده و ترکیه می کوشدجای آن را پر کند،این ایران است که مانع تسلیم ارمنستان شده است. مساله اختلاف انگیزدیگر،روابط نزدیک باکو با اسرائیل است. همزمانی تعطیل سفارت این کشور درتهران با افتتاح سفارت درتل آویو معناداراست. ایران در شرایط جنگ مستقیم و غیرمستقیم با اسرائیل،حضور امنیتی و نظامی آن درجوار مرزهای شمالی خود را تهدیدی آشکارمی بیند. ازطرف دیگراتحاد با با تل آویو، بخشی از راهبرد بدون جایگزین اسرائیل است و اصولا علیف بدیلی برای آن ندارد. با این وصف این مساله هم ماننددالان تورانی پیشگفته، فاقد راه حلی مشخص است. تهران وباکو برسرمسائل عدیده دیگری چون مسیرهای ترانزیت انرژی، تقسیم دریای خزر و جهت گیری های سیاسی وعقیدتی نیز با هم اختلاف نظردارند. دوطرف تاچند ماه قبل می کوشیدندپرده روی این اختلافات بکشند و ازتخریب بیشترروابط جلوگیری نمایند. ایران درجریان جنگ دوسال پیش قره باغ کوشید با تفکیک میان انفعال عملی ومواضع اعمالی اش،ازکشاندن این پرونده ها به عرصه ی عمومی جلوگیری نماید. نمایش اعلام حمایت امامان جمعه ی شهرهای ترک نشین از آذربایجان با این هدف صورت گرفت، اما اکنون شرایط بقدری متفاوت است که عملا جایی برای اینگونه مانورها نمانده و تهران لزومی برای انکار نقش خود بعنوان تنها حامی ایروان نمی بیند. وقتی اختلافات کشورها به بالاترین میزان خود می رسد، معمولا جنگ هم درافق پیدا می شود. هرچند درشرایط کنونی هنوزگزینه ی بعیدی به نظر می رسد. احتمالا تهران با افزایش حمایت ازارمنستان و کمک به بازیابی توان نظامی آن،مهار وضعیت را دردستورکار قرارمی دهد. امری که کمک می کندتوازن نظامی بهم خورده با آذربایجان دویاره برقرارشود. ارمنستان به نوعی قربانی تحولات ژئوپولتیک درمنطقه شده:با تضعیف نقش روسیه، ترکیه دشمن تاریخی ارمنی ها واردحیات خلوت روس ها شده است. ترکیه ی قدرتمند که به چشم پسرخوانده به باکو می نگرد دشمنی ایران واسرائیل هم مزیدبرعلت شده که باکو عزیز دردانه ی تل آویو شود. این تحول تا حدزیادی باعث افول توان لابیگری و رایزنی دیاسپورای قدرتمندارمنی درجهان غربی شده است. این مساله بدین معناست که تنگنای ژئوپولتیک ارمنستان با تنهایی استراتژیک ایران گره خورده است. امری که به بلندپروازی های بی محابای علیف دامن می زند. در محاسبه ی نهایی البته داستان به سودجمهوری آذربایجان نخواهد بود. کشورهایی که به ماجراجویی های ژئوپولتیک دست می زنند،مانند قماربازانی هستندکه فاصله ی اندک میان بردو باختشان وجوددارد. اگردربدبینانه ترین حالت،جنگی میان ایران و آذربایجان درگیرد، شبیه الگوی جنگ اوکراین خواهدبود. کشورهای غربی،اسرائیل وترکیه احتمالا اجازه نمی دهند،این کشور شکست بخورد،اما با توجه به کوچکی جمعیت ومساحت آن،ماننداوکراین عملا ویران می شود. این روزنه یامیدی است که اجازه می دهد واقع گرایی به میدان بیاید. "موقت بودن" تنهایی ارمنستان هم متغیردیگری است که نباید آن را از نظر دورداشت. ترکیه به تنهایی نمی تواند کدخدای قفقاز شودوایران وبویژه روسیه را نادیده بگیرد. دمکراسی ارمنستان بعنوان تنها دمکراسی منطقه درکنار گرجستان،قدرت نرمی است که آن را دربرابردیکتاتوری حاکم بر آذربایجان صاحب اعتبار می سازد. همچنین انگاره به دام افتادن کشوری مسیحی درمیان همسایگان مسلمان و وجود کلیشه ای تاریخی مشابه،می تواند به اهرمی برای جلب ترحم بین المللی تبدیل شود. #صلاح_الدین_خدیو 👆👆👆👆👆👆👆 شماهم به کانال روشنگری انقلابیون دعوتید.🙏🌸🌸🌸🌸🌸🌸🙏 اللهم عجل لولیک الفرج🤲 @engleab