یه مطلبی امروز از #استاد صفایی حائری خوندم،بسیار جالب بود در پاسخ به # سوالات و دغدغه ها و گله مندی های امروز بسیاری از مردم و جوانان 👇 📖 برشی از #کتاب: #انتظار (2) صص ۱۴۹ - ۱۵۱ ✏️#نوشته: #استاد علی #صفایی #حائری ... اين حرف كه ديگران در شرايط امروز ايران بهتر مى‌توانند كارگشا باشند يك شعار و يك فريب است. ولى اين حرف كه همين مسئولان مى‌توانند بهتر از اين كار كنند، اين مطلوبى است كه رهبرى هم از آن‌ها مى‌خواهد. و حتّى راه انتقاد را هم نشان مى‌دهد. و از اين دو حرف گذشته اين هم يك سؤال است : 🔺 كه من و تو در برابر كمبودها و نارسايى‌ها چه بايد بكنيم❓، تضعيف كنيم، توجيه كنيم، يا به تكميل برخيزيم. #حقيقت اين است كه ▪️#تضعيف، جنايت است. ▫️و #توجيه حماقت [ است ] 🔸و #تكميل رسالت ماست.✅ ... و اين مسئولان گرچه بايد از اشتباههايشان تجربه بگيرند و بهتر گام بردارند. ولى ما نمى‌توانيم موضع تضعيف و توجيه را داشته باشيم كه بايد تكميل كنيم. و كمبودها را پر كنيم هر چند اگر ما را نپذيرند و حتى كنار بزنند و حتّى اگر به چوب ببندند و به زندان بيفكنند. 📌كه ما نه با امر مسئولان كه با امر خدا مكلف هستيم. و نه در برابر اين‌ها كه در برابر او مسئوليم. بر فرض ما خود را حق بدانيم و ضعف‌ها و كمبودهاى اين‌ها را دليل بطلانشان بشناسيم. بايد از على درس بگيريم. 📐 آن گونه حق را تقويت كنيم، كه باطل تغذيه نشود. 📐 و آن گونه باطل را بكوبيم كه حق بهره‌مند گردد نه باطل ديگر. آنجا كه با تضعيف خلفا، مسلميه و سجاح حاكم مى‌شوند و تمامى اسلام از دست مى‌رود و يا شرق و غرب تورهايشان سنگين مى‌شود، نمى‌توانى، حتّى حق خودت را مطرح كنى. كه تو تمامى حق را به اين گونه، بر باد داده‌اى. و راه را براى دشمن باز كرده‌اى.