بسم الله «شاهراه» وقتی آیت الله مصباح، فرمود هرکس با ولایت فقیه، زاویه داشته باشد، در مشیش کم کم، فاصله‌اش بیشتر میشود تا به انحراف می‌رسد، بااینکه نمونه‌هایش را جلوی چشممان داشتیم، کمتر باور کردیم. وقتی حاج قاسم، پرگشود و تازه فیلمهای آرشیوی‌اش، منتشر شد که «والله والله والله، از مهمترین شؤون عاقبت بخیری ارتباط محکم، دلی و اعتقادی بااین حکیم فرزانه است.» هنوز دوزاری‌هایمان جا نیفتاد. گفتیم شهید است دیگر. ربطی به اقشار جامعه ندارد. حالا وسط این معرکه‌های آخرالزمانی، باز برای عده‌ای سوال شده که «مگر اینان سنی نبودند، مگر می‌شود، شیعه نبود و سعادتمند بود!» چرا؟ چون هنوز هم باور نکرده‌ایم، زیستن در هوای ولایت فقیه، در هوای نایب امام زمان،درهوای فهمیدن نقش او در عالم، اعتقاد قلبی به حقانیت نظام جمهوری اسلامی و اعتقاد قلبی به ولی امر مسلمین جهان، می‌تواند نفس و روح و جان آدمی را از فرش به عرش برساند. آن قدری که نایب امام زمان، بر جنازه که نه، استخوان‌هایی که توسط شقی‌ترین افراد زمان، شقه شقه شده، نمازبخواند و خونت، مثل سیل، مثل همان سطل های آب که رهبرکبیر انقلاب، گفته بود، جاری شو، شیعه و سنی را، فلسطین و ایران را، جبهه مقاومت را متحد کند. سعادت مگر چیست؟ بی شک مسیر عاقبت بخیری، از حب و عشق و ذوب عملی در ولایت فقیه، می‌گذرد. #اسماعیل_هنیه #خونخواهی_هنیه_عزیز #هنیه محنا، مهنایتان https://eitaa.com/joinchat/1763180548Cdca1fa9741