eitaa logo
استفتائات
42 دنبال‌کننده
402 عکس
92 ویدیو
13 فایل
کانال استفتائات مجالی برای دانستن فقه اهل البیت امام صادق علیه السلام: به درستی که خداوند در روز قیامت به کسی که دین خدا را یاد نگرفته، نگاه نمی‌کند و هیچ یک از کارهای او را قبول نمی کند. 📚 کافی / ج 1 / ص 31 @esteftaat110
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از احکام شیرین
😌 مطابق فتوای آیت الله ⬇️ رطوبتی که زنان در موقع یا تصوّرات در خود موضع احساس می‌کنند و آن رطوبت به‌اندازه‌ای زیاد که جاهای دیگر را کند، است و غسل و وضو را نیز باطل .❌ و امّا اگر باشد به حدّی که () کند و لباس را نماید در صورتی که همراه با به اوج لذّت جنسی و (ارگاسم) باشد، 👌نجس و موجب جنابت است،✅ بلکه اگر همراه با آن هم نباشد❌ ـ بنا بر احتیاط لازم ـ و موجب می‌باشد. و در مواردی که زن داشته باشد رطوبت به این حد از رسیده یا نه و یا در اصل رطوبت داشته باشد، غسل واجب و وضو و غسل هم باطل . ❌ لینک مطلب👇 https://www.sistani.org/persian/book/50/13/ •┈┈••✾❀✿🖤✿❀✾••┈┈• 🕊احکام شیرین 🕊@ahkameshirin
📌 چند نكته درباره ربا 🔸1. رباخوارى يكى از گناهان كبيره است كه در قرآن با خدا محسوب شده است.(1) چه با باشد يا ، ربا گيرنده آشنا باشد يا غير آشنا، با رضايت طرفين باشد يا بدون رضايت، درخواست سود را به زبان آورد و يا به زبان نياورد، قصد خير داشته باشد يا نداشته باشد، جنس اضافى دهد يا پول اضافى. 🔸2. وظيفه رباگيرنده آن است كه ربا را به صاحبانش پس بدهد. (2) 🔸3. رباى قرضى مصاديق فراوانى دارد به چند نمونه از آنها اشاره مى‏شود: 🔹- قرض با بهره، گرچه بهره كم باشد. 🔹- قرض به شرط قرض با زياده. 🔹- قرض دادن به شرط اين كه قرض گيرنده، چيز كم ارزشى را به قيمت گزافى بخرد. 🔹- كسى كه تأخير در اداى قرض داشته، به عنوان سود يا تورم چيزى از او گرفته شود. 🔹- صاحبخانه، به جاى كسرى اجاره، پول بيشترى از مستأجر بگيرد. 🔸4. از مصاديق حسن القضا، پرداخت قرض به بيشتر از مبلغ دريافتى، است. (3) كه البته ربا محسوب نمى‏شود. 🔸5. سه نوع از ربا حرام نيست: 🔹- ربا گرفتن پدر و فرزند از يكديگر. 🔹- ربا گرفتن زن و شوهر از يكديگر. 🔹- ربا گرفتن مسلمان از كافرى كه در ذمه اسلام نيست. (4) ____ 📚 پی نوشت: 1. بقره/ 279؛ توضيح المسائل مراجع، ج 2، ص 215. 2. توضيح المسائل آية الله مظاهرى، ص 476، م 118. 3. تحريرالوسيله، ج 1، ص 654. 4. توضيح المسائل مراجع، م 2080؛ مسائل جديد، محسن محمودى، ج 3، ص 175. ---------------