🟠غیرت و حسادت یکی از خطاها یا خیانت‌های بزرگ برخی از روان‌شناسان و فیلسوفان غربی این بود که فضیلت «غیرت» به ویژه «غیرت جنسی» و ناموسی را از مقوله «حسادت» پنداشتند! به عنوان مثال، زیگموند فروید و برتراند راسل بر این پندار بودند که ریشه غیرت جنسی تلقی مالکانه مردان نسبت به زنان است! این تلقی اشتباه و انحرافی، برای بسیاری از ساده‌لوحان و سطحی‌نگران که هر نظریه‌ای در روان‌شناسی و علوم تربیتی را «علمی» می‌دانند و مخالفت با آن را با چماق «غیرعلمی» و «شبه‌علم» و «ایدئولوژی‌اندیشی» و ... می‌رمانند، توجیهی علمی و روان‌شناختی برای بسیاری از انحرافات خانمان‌برانداز در دنیای غرب شد. حقیقت این است که تفاوت غیرت و حسادت روشن‌تر از آن بود که بر چنین اندیشمندانی پنهان باشد. غيرت به معنای دفاع از امور ارزشمندی است که به شرف و آبروي انسان تعلق داشته باشد. ولي #حسادت مربوط به آرزوي زوال نعمت از ديگران است. حسادت ناشی از یک حسرت درونی نسبت به نعمت‌های دیگران است؛ حسادت زمانی است که یک فرد می‌بیند که دیگری یا دیگران از نعمتی برخوردارند اما او نمی‌خواهد که آنان از چنان نعمتی برخوردار باشند. اما #غیرت مربوط به زمانی است که انسان می‌خواهد از یک امر ارزشمند و ذی‌قیمت محافظت کند و اجازه تعدی و تجاوز سودجویان و تمامیت‌خواهان را به آن ندهد. ✍ احمدحسین شریفی ┏━━━━🔸🔵🔸━━━━┓ https://eitaa.com/ethical ┗━━━━🔸🔵🔸━━━━┛ اخلاق پژوهان ایران