#اشعار_غزلیات_و_مدایح_اهل_بیت_علیهم_السّلام #امام_جعفر_صادق_علیه_السلام شعر امام جعفر صادق(ع) -(سلام ما به کمال و صداقت صادق) سلام ما به کمال و صداقت صادق درود ما به کلام و فقاهت صادق درود پیرو احمد به مکتب جعفر سلام شیعه ی حیدر به حضرت صادق سلام ما به دیار شرافت و عزت درود ما به بقیع و به تربت صادق نشسته ام که سرایم جمال قرآن را حدیث و فقه و کلام و روایت صادق قلم شکسته سر از مدح وسعت دریا زبان به کام نشسته ز هیبت صادق چه گویم از قمر و از شهاب و از خورشید چگونه دم زنم از قدر و شوکت صادق نگاه عقل ز عزّ و جلال او حیران چگونه لب بگشایم به صحبت صادق نظام و مکتب توحید و دولت قرآن حیات تازه گرفت از فراست صادق گرفته توشه هزاران هزار دانشجو ز خرمن برکات و فضیلت صادق چه رنج ها که کشید آن امام جاویدان چه ظلم ها و جفا شد به ساحت صادق دریغ و درد که نامردمان عصیان گر ز بغض و کینه شکستند حرمت صادق دوباره خانه ی زهرا دچار آتش شد به روزگار پر از درد و محنت صادق به قوم بد صفت کینه توز نفرین باد که سوخت سینه ی مهر و محبت صادق دلم گرفته،سراپا گداز و اندوهم نشسته ام به عزا در شهادت صادق غریب بود و غریبانه تر ز دنیا رفت فدای مضجع بی شمع و غربت صادق خدا کند که شود از عنایت یزدان نصیب محسن صافی زیارت صادق شاعر: #آیت_الله_صافی_گلپایگانی @ewwmajmamolodi

#اشعار_غزلیات_و_مدایح_اهل_بیت_علیهم_السّلام #حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها شعر مدح حضرت معصومه(س) -(عطر خوشبویی که در سر تا سرِ ایران گم است ) عطر خوشبویی که در سر تا سرِ ایران گم است از گلاب نابِ قمصر نیست! از شهر قم است مهربانویی که با لبخند مهمان می کند باز دل راهی شد و اینبار بارِ چندم است می نشیند پای حرفِ زائران خسته دل فکر و ذکرش غصه های بیشمار مردم است در حریمش می شود همسایهٔ خوب خدا هر کسی که راه را گم کرده و سردرگم است در مسیرِ چادرش خورشید زانو می زند بسکه محجوب است و ماهِ آسمانِ هفتم است از ضریحش گریه می بارد! نه اینکه معجزه ست روضهٔ داغ برادر در رواق هشتم است صحنِ آیینه یقیناً بعدِ ایوانِ نجف در مقامِ دلربایی در مقامِ دوم است! شاعر: #مرضیه_عاطفی @ewwmajmamolodi

#اشعار_غزلیات_و_مدایح_اهل_بیت_علیهم_السّلام #حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها حضرت معصومه(س)مدح و مناجات -( ی دُر یمِ عصمت یا حضرت معصومه ) ای دُر یمِ عصمت یا حضرت معصومه ای فاطمه ی عترت یا حضرت معصومه ای خاک رهت جنّت یا حضرت معصومه ای سایه ی تو عفّت یا حضرت معصومه قم از تو یم رحمت یا حضرت معصومه محتاج دمت حکمت یا حضرت معصومه تو در حرم موسی انسیّه ی حورایی انسیّه ی حورایی محبوبه ی یکتایی محبوبه ی یکتایی ممدوحه ی طاهایی ممدوحه ی طاهایی ریحانه ی بابایی ریحانه ی بابایی آیینه ی زهرایی در صورت و در سیرت یا حضرت معصومه تنها نه محیط قم، ایران به تو می نازد عصمت به تو می نازد، ایمان به تو می نازد عترت به تو می نازد، قرآن به تو می نازد تفسیر و اصول و دین، عرفان به تو می نازد جنّ و ملک و حور و انسان به تو می نازد بانوی همه خلقت یا حضرت معصومه شمس و قمر و النجم، جنّ و ملک و انسان جنّ و ملک و رضوان، حور و پری و غلمان هم حوری و هم غلمان هم مالک و هم رضوان هم عالم و هم حاکم هم بنده و هم سلطان دارند به تو چشمِ، لطف و کرم و احسان گیرند زتو حاجت یا حضرت معصومه نبوَد عجب ای بانو شاهی به گدا بخشی وز گرد حریم خود بر روح شفا بخشی بر روح، شفا بخشی بر سینه صفا بخشی حاجات خلایق را از لطف و عطا بخشی بر خلق زمین بخشی بر اهل سما بخشی داری زحق این قدرت یا حضرت معصومه ای کعبه ی اهل دل ایوان طلای تو ای سرمه ی حور العین خاک کف پای تو قم نه همه ی عالم مرهون عطای تو فیضیّه بُود دائم در ظلّ همای تو گردد درِ جنّت باز از صحن و سرای تو یک بذل تو صد جنّت یا حضرت معصومه ای بانوی نُه افلاک ای مادر اهل قم ای خاک حریم تو تاج سر اهل قم ای کوثر فیض تو در ساغر اهل قم آید زنسیمت جان در پیکر اهل قم گلدسته ی صحنینت روشن گر اهل قم ای قم حرم امنت یا حضرت معصومه آنانکه به شهر قم بر عرض ادب آیند آنانکه به پای جان رو سوی تو بنمایند در صحن تو روگردان از جنّت اعلایند هر گام که ای بانو در صحن تو پیمایند هر زائر قبر تو هم زائر زهرایند نازند بدین رتبت یا حضرت معصومه ای دسته گل زهرا زیحانه ی اهل البیت ریحانه ی اهل البیت دُردانه ی اهل البیت زوّار حریم تو پروانه ی اهل البیت قبر تو بوُد کعبه در خانه ی اهل البیت قم گشته زفیض تو کاشانه ی اهل البیت نازند به تو عترت یا حضرت معصومه ای چشم رضا دیده در حُسن تو زهرا را هم صورت زهرا را هم زینب کبری را خاک حرمت دارد اعجاز مسیحا را دل می بری از رفعت صد مریم عذرا را معصومه ای ای بانو ذرّیه ی طاها را ای فاطمه در فطرت یا حضرت معصومه تو جان سجود استی تو روح قیام استی موسای محمّد را تورات تمام استی دخت صلوات ستی فرزند سلام استی فخریّه ی اجداد و آباء عظام استی الحق که یکی مریم از هفت امام استی ای فاطمه را زینت یا حضرت معصومه تو پاکی و معصومه من عبد گنه کارم تو بحر کرم داری من دست تهی دارم سرمایه ی من تنها اشکی است که می بارم گر اهل بهشت استم گر مستحق نارم هم بنده ی این کویم هم میثم این دارم ممنونم از این منّت یا حضرت معصومه شاعر: #استاد_حاج_غلامرضا_سازگار @ewwmajmamolodi

#اشعار_غزلیات_و_مدایح_اهل_بیت_علیهم_السّلام #حضرت_علی_علیه_السلام شعر غزل امام علی(ع) -(خدا مرا ز ولای علی جدا نکند) خدا مرا ز ولای علی جدا نکند من و خیال جدایی از او؟ خدا نکند به آنچه در حق من می‌کند خوشم اما خدا کند که دلم را ز خود جدا نکند کسی که جانب بیگانه را نگه دارد نمی‌شود که نگاهی به آشنا نکند به خانه‌زادی او کعبه می‌کند اقرار دلِ شکسته علی را چرا صدا نکند؟ کسی ز کار دلی عقده وا نخواهد کرد اگر اشاره به دست گره‌گشا نکند سزد به حضرت او منصب یداللّهی که غیر او گره از کار خلق وا نکند... خدا کند که قَدَر اَندر این لیالی قَدْر مرا به هجر تو این قَدْر مبتلا نکند چه لذتی‌ست ندانم به زخم شمشیرت که کشتۀ تو دمی فکر خون‌بها نکند شاعر: #محمد_علی_مجاهدی @ewwmajmamolodi

سلام(بخوانیدوارسال کنید): #اشعار_غزلیات_و_مدایح_اهل_بیت_علیهم_السّلام #حضرت_محمد_صلی_الله_علیه_و_آله پیامبر اکرم(ص)-مدح -( ای عرش زمین بوست ای چرخ زمین گیرت ) ای عرش زمین بوست ای چرخ زمین گیرت ای دست قضا دائم در پنجه تقدیرت هم پای رسل بسته در حلقه زنجیرت هم قلب ملک روشن در مکتب تنویرت پاکان دو عالم پاک از آیه تطهیرت حسن ازلی پیدا بر خلق ز تصویرت در روی تو می بینم مهر رخ سرمد را در وصف تو می خوانم ماکان محمد را خورشید اگر وام از رخسار تو نستاند تا حشر ز بی نوری بر کام افق ماند جبرئیل امین خود را محتاج تو می داند بر خیل ملک دائم اوصاف تو را خواند حق عالم خلقت را برگرد تو گرداند حیدر در مدح از لب بر پای تو افشاند با آن که بود مولا مخلوق دو عالم را فرمود که من عبدم پیغمبر اکرم iرا ای روح قدس را بال از طایر اقبالت آیات کتاب الله در حسن و خط و خالت این هفت فلک خشتی از پایه اجلالت خادم شده جبریلت سائل شده میکالت حوران جهان یک یک مرغان سبک بالت شیطان طمع رحمت دارد ز تو و آلت احسان ز کف بارد ، رحمت ز دمت خیزد روح از نفست جوشد فیض از سخنت ریزد بر خیل رسل بودی ز آغاز پیمبر تو قرآن و نبوت را اول تو و آخر تو مینای ولایت را ساقی تو ساغر تو قانون نبوت را قاضی تو و داور تو خوبان دو عالم را مولا تو و سرور تو ما ذره ناچیز و خورشید منور تو ای در همه جا با ما از خویش مران ما را چون ذره جدا گردد از مهر جهان آرا تو مشعل ایمانی تو باغ گل دینی تو جلوه آغازی تو فیض نخستینی تو آینه حقی تو صاحب آئینی تو رهبر امکانی تو لنگر تمکینی دارنده و الیلی آرند و التینی مدثر و مزمل طاهائی و یاسینی تو باغی و زهرا گل تو شهری و حیدر در زهرا تو و تو زهرا حیدر تو و تو حیدر طوفان شده رام نوح از یمن ولای تو بشکافته دریا را موسی به عصای تو بر چرخ چهارم شد عیسی به هوای تو از چاه برون آمد یوسف به دعای تو داود ز بورش را خوانده به نوای تو یونس به دل ماهی مشغول ثنای تو داور به تو میبالد قرآن به تو مینازد زهرا به تو دل داده حیدر به تو جان بازد ای گرگ ز صحراها آورده سلامت را ای شیر زیان برده بر دوش غلامت را دشمنت همه جا دیده احسان مدامت را جبریل ثنا گوید مرغ لب بامت را قرآن به جبین بسته زیبائی نامت را لبخند زنان کوثر بوسد لب جامت را ای فهم رسل کوته از اوج جلال تو گلبوسه صد یوسف بر روی بلال تو ای خیل رسل را دست بر دامن آل تو ای چار کتاب الله اوصاف کمال تو سیل همه رحمت ها جاری ز جبال تو با وحی کند پرواز کعراج خیال تو مخلوق نه بل خالق مشتاق جمال تو ره بسته شود بر صبح بی صوت بلال تو فرمانده افلاکی ماه کره خاکی چون ذات خدا پاکی ممدوح به لولاکی ای پرچم توحیدت بر شانه نه طارم ای خیل نبیین را هم اول و هم خاتم خار تو گل عالم خاک تو گل آدم هم لرزه ز میلادت افتاده به کاخ جم لرزان چو تن کسری ایوان مدائن هم برخیز و بزن بانگی ار نو به سر عالم نجم فلک آرائی شمس قمر افروزی چشم دو جهان سویت تا باز برافروزی ای کوه غمت بر دوش وی خصم زده سنگت ای سنگ ، دلش پر خون از چهره گلرنگت سوگند به رخسار خونین و دل تنگت با آن که شده گیتی دانشگه فرهنگت کفار جهان با هم دارند سر جنگت آن بسته کمر بهر خاموشی آهنگت جنگند ز هر جانب تازند به هر عنوان یک سلسله با عترت یک طایفه با قرآن بر سینه اسلامت صد درد نهانی بین پیوسته به تن زخمش از کفر جهانی بین آن باغ که پروردی باز آی و خزانی بین هم درد نهان بنگر هم ظلم عیانی بین گرگان جهان خواری در سلک شبانی بین فریاد درون بر چرخ ازعالی و دانی بین بر امت مظلومت ای دین زدمت زنده تا خصم شود حاکم صد تفرقه افکنده ای دست احد ما را با هم ید واحد کن بر ضد ستمکاران بازوی مجاهد کن پیروز در این عرصه بر دشمن فاسد کن در بین ملل ما را خادم کن و قائد کن سرتاسر گیتی را خرم چو مساجد کن وین مردم عالم را عابد کن و زاهد کن اجرای کمال دین در همت ما باشد احیای همه عالم در وحدت ما باشد تا چند ستمکاری از دشمن دون آید ظلم و ستم و بیداد از خصم زبون آید وز دیده این امت درد فریاد درون کن ای کاش دگر مهدی از پرده برون آید از سینه اهل درد فریاد درون آید ای کاش دگر مهد ی از پرده برون آید پیوسته چو مظلومان (میثم) به دعا کوشد تا رخت فرج را حق بر قامت او پوشد شاعر: #استاد_حاج_غلامرضا_سازگار @ewwmajmamolodi

#اشعار_غزلیات_و_مدایح_اهل_بیت_علیهم_السلام #حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها شعر مدح حضرت معصومه -(این کریمه چه عطایی چه مرامی دارد) مدح حضرت معصومه این کریمه..چه عطایی چه مرامی دارد در حریمش چه کنیزی چه غلامی دارد بهجت قلب امام است وندارد مثلی «خواهر حضرت سلطان»چه مقامی دارد لقب«زینب ثانی»ست برازنده ی او مثل بانوی جهان، حس قیامی دارد دختر حضرت موساست که از جانب حق ..برخودش،بر حرمش لفظ سلامی دارد در خصایص به گمانم که به مادر رفته جان عالم بفدایش، که چه نامی دارد فاطمه باشد و معصومه..عجب تشبیهی مثل زهراست به رخ بدر تمامی دارد «مرقد گم شده»را یافته ام در قبرش کاش این قدر بفهمیم.. مقامی دارد شاعر؛محسن راحت حق شاعر: #محسن_راحت_حق

#اشعار_غزلیات_و_مدایح_اهل_بیت_علیهم_السّلام #حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها شعر مدح حضرت معصومه(س) -(عطر خوشبویی که در سر تا سرِ ایران گم است ) عطر خوشبویی که در سر تا سرِ ایران گم است از گلاب نابِ قمصر نیست! از شهر قم است مهربانویی که با لبخند مهمان می کند باز دل راهی شد و اینبار بارِ چندم است می نشیند پای حرفِ زائران خسته دل فکر و ذکرش غصه های بیشمار مردم است در حریمش می شود همسایهٔ خوب خدا هر کسی که راه را گم کرده و سردرگم است در مسیرِ چادرش خورشید زانو می زند بسکه محجوب است و ماهِ آسمانِ هفتم است از ضریحش گریه می بارد! نه اینکه معجزه ست روضهٔ داغ برادر در رواق هشتم است صحنِ آیینه یقیناً بعدِ ایوانِ نجف در مقامِ دلربایی در مقامِ دوم است! شاعر: #مرضیه_عاطفی

#اشعار_غزلیات_و_مدایح_اهل_بیت_علیهم_السّلام #مدايح_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها مدح حضرت زینب سلام ٱلله علیها -( به عشق حضرت خیبرشکن٬ آن شافع ِ محشر ) به عشق حضرت خیبرشکن آن شافع ِ محشر رسیدی! زینتِ بابا تو را نامید پیغمبر(ص) ملائک بوسه بر قنداقه ات دادند و جبرائیل گشوده بر فراز ساحتِ گهواره بال و پر پدر؛ سرمایهٔ رأفت؛ قسیم ٱلنار وٱلجنّه خدا هم حیفش آمد که نباشد صاحبِ دختر تمام آیه ها در گوش ِ هم یک عمر می خوانند علی(ع) قرآن ناطق بود و زینب؛ کوثرِ حیدر تو بنت ٱلفاطمه(س) نور دلِ إنسیة ٱلحورا برایت نیست هرگز غیر زهرا(س) مادری بهتر اگر نازل شدی بر خانهٔ ارکانِ خلقت حکمتش این بود؛ که باشد جمع روحِ پنج تن در جانِ یک پیکر شدی ناموس اهل ٱلبیت! درّ نابِ نایابی تو زینت بخش ِ اصحاب کسایی؛ بالأخص مادر یقولُ إنّما...خواندی و در پاکیِ اهل ٱلبیت ندارد آیهٔ تطهیر حرفی غیر از این دیگر کلامت وارث نهج ٱلبلاغه! مطقن و گیرا چه برّنده ست لحن خطبه هایت! گوش شیطان کر صلابت از حیا و از وقارت میشود جاری شکوهِ چادرت یادآورِ کعبه ست پا تا سر! شاعر: #مرضیه_عاطفی

#اشعار_غزلیات_و_مدایح_اهل_بیت_علیهم_السلام #حضرت_علی_اکبر_علیه‌السلام حضرت علی اکبر(ع)، مدح -(عشق اگر معنا شود معنا علی اکبر است...) عشق اگر معنا شود معنا علی اکبر است دل بده بر قامتش رعنا علی اکبر است نام او نام ولی و ذات او ذات نبی ماه رویِ حضرت لیلا علی اکبر است روی او رویِ خدا، الله اکبر مدح او حقّ مُطلق،عالیِّ اعلا علی اکبر است یوسف مصری نوا دارد ز عشق دلبرش در عوالم دلبرِ زیبا علی اکبر است محشری برپا کند در روز محشر صاحبم در قیامت بخشش ما با علی اکبر است قامتِ ارباب عالم در کنارِ او خمید در سجودم دائما، هرجا علی اکبر است هر کجا کردم نظر من دیده ام آیات حق در مرام شیعیان عُظما علی اکبر است برتر از حج و نماز و روزه و خمس و زکات بهترین اذکار این دنیا علی اکبر است دل نباشد طالب باغ جنان و حوریش خالق آن جنتُ العلا علی اکبر است رزم او مانند حیدر،هیبتش عباسی است در میان معرکه غوغا علی اکبر است تا قیامت خادم شهزاده اکبر میشوم تا قیامت پرچمش بالا علی اکبر است در کنارِ پیکرش افتاده بر خاک بلا روح و جان و دلبر بابا علی اکبر است این جوانِ دلربا تکثیر شد در کربلا علت تکثیر عاشورا علی اکبر است انتقام دشمنان را منتقم گیرد یقین هر نوای مهدی زهرا علی اکبر است شاعر: #عبد_کریم