خاتون سه ساله عمریست روز و شب پِیِ این دودمانیم محتاج اولاد علی شاه جهانیم در حلقه سر مستی دیوانگانیم از فتنه های این زمانه در امانیم اصلا مگر داریم ازین بهتر حواله ما را سپرده حق به خاتون سه ساله ای نور چشم حضرت سقا رقیه آرام جان زینب کبری رقیه عشق رباب و ام لیلا یا رقیه جانانه و دردانه بابا رقیه ای شاهکار خلقت ای زهرای ثانی تو افتخار سرور آزادگانی ای کار اسم اعظمت مشکل گشایی خُلقا و خَلقا حضرت خیرالنسایی چیزی ندیدیم از تو غیر از باوفایی با تو کدامین شغل بهتر از گدایی ای روضه تو شاهراه استجابت لطف تو را دیدیم قبل از عرض حاجت عمر کم تو شیعه را بیدار کرده از هر چه ظالم در جهان بیزاز کرده کار تمام دشمنان را زار کرده لعنت به هر کس که تو را انکار کرده هرگز نشد نور حسینی تو خاموش اصلا نگردد نام نامی ات فراموش ما نوکرت آبا و اجدادی رقیه ما زیر دینت در غم و شادی رقیه هستیم مجنونت ز نوزادی رقیه تو گریه کردن یاد ما دادی رقیه ای بیت الاحزان تو در ویرانه شام اشکت قیامت کرده در تاریخ اسلام با اینکه دارد گریه شرح ماجرایت با اینکه گشتی پیرتر از عمه هایت با اینکه جان نگذاشت کعب نی برایت اما عزیزت کرد تا محشر خدایت تو کیستی ای از زبان من فراتر آمد به یاریَت ، ولی الله با سر محمد حسین رحیمیان #شعر_ولادت_بی_بی_سه_ساله #شعر_ولادت_حضرت_رقیه #شعر_ولادت_دردانه_سیدالشهدا #شعر_ولادت_سه_ساله_کربلا #محمد_حسین_رحیمیان @ewwmajmamolodi

ماه آمده است عاشق شدن اگر چه مرا دردِ سر شده دلدادگی اگر چه به جانم شرر شده شادم که رزقِ نوکری ام بیشتر شده پیکِ نسیم راویِ این خوش خبر شده بُنیانگذار عشق دوباره پدر شده کرده غُرُق دوباره فرشته مدینه را رنگین کمان کشیده حصار این زمینه را ماه آمده است تا که ببیند قرینه را خواهر شده است شور گرفته سکینه را طوبایِ فاطمی چقدر پُر ثمر شده این بزم را برای تعبد می آوریم این یادواره را به تَعدُد می آوریم در سررسید شیعه اگر شد می آوریم ذکر رقیه را به تشهد می آوریم سجاده یِ حسین پُر از زیب و فَر شده عطر شراب آمدو کوثر به جام کرد رِجعت نموده فاطمه باید قیام کرد باید شبیه فاطمه اش احترام کرد اورا عمو به نیَّتِ زهرا سلام کرد در این خصوص بیتِ ولا هم نظر شده، این جشنِ نو رسیده سراسر چه دیدنی است زینب گرفته نغمه ی مادر چه دیدنی است ذوقِ برادرانه یِ اکبر چه دیدنی است بازار هدیه هایِ مکرر چه دیدنی است پایین گاهواره ببین پر گهر شده پس لرزه های هر غزل عاشقانه اوست لب وا که می کند طَرَبِ هر ترانه اوست عمرش اگر سه سال ولی بی کرانه اوست دل از حسین می برد و نازدانه اوست حالا رسیده بهر پدر بال و پر شده دختر مگو بگو که پریچهره ی حسین شیرین ترین نبات سر سفره ی حسین بر روی شانه هم قدمِ عمره ی حسین با خاک پاش طلا، نقره ی حسین پایش پر آبله است ولی نرخِ زر شده آئینه دار آیه ی کوثر رقیه است بابا بزرگ ساقی و ساغر رقیه است کوچک ولی بزرگیِ محشر رقیه است در رزمِ گریه مرد دلاور رقیه است دشمن ز ترس گریه ی او در خطر شده چادر نماز روی سرش سایبان ماست چادر که سوخت، نوحه به روی زبان ماست محشر که مُهرِ مانده به راهی نشانِ ماست آنجا رقیه راحت روح و روان ماست مِهرش برای آتش دوزخ سپر شده شکر خدا که مستِ دَمِ این سه ساله ایم ریزه خور یَمِ کرم این سه ساله ایم دلداده ایم و غرق غمِ این سه ساله ایم آری مدافع حرم این سه ساله ایم رحمت به نوکرش که چنین مفتخر شده طفل سه ساله را که به نیرو نمی کِشَند او را میانِ بزم هیاهو نمی کِشَند مویی که پیچ خورده زِ پهلو نمی کشند اصلا زِ پشت سر که ز گیسو نمی کِشَند شَهزاده بودو در به در هر گذر شده مجتبی صمدی شهاب #شعر_ولادت_بی_بی_سه_ساله #شعر_ولادت_حضرت_رقیه #شعر_ولادت_دردانه_سیدالشهدا #شعر_ولادت_سه_ساله_کربلا #مجتبی_صمدی_شهاب @ewwmajmamolodi