. ماه پرفیض رجب، ماه نبی، ماه خداست ماه توبه، مه رحمت، مه ذکر است و دعاست . ماه از خویش بریدن به خدا پیوستن ماه آنکس که به حق واصل واز خویش جداست . ماه میلاد شریف دو محمّد دو علی که پر از جلوۀ ماه رخشان ارض و سماست . جمعۀ #اول این ماه، جمال ازلی در تماشای رخ حضرت باقر پیداست . #دوم ماه رجب عید بزرگی دگر است عید میلاد علی‌ بن‌ جواد بن رضاست . #سوم ماه رجب آن دهمین حجت حق جگرش لختۀ خون از شرر زهر جفاست . #دهم ماه رجب با گل رخسار جواد موج‌زن رایحۀ عطر ولایت به فضاست . بارک‌الله که در #سیزده ماه رجب عید میلاد علی، مظهر رب الاعلاست . کعبه آغوش گشوده چو گریبان از هم که ز قلب حرم‌الله، علی عقده‌گشاست . صاحب‌خانه ندا داد که ای بنت اسد خانه از ماست ولیکن متعلق به شماست . قدر و جاه تو بود فوق مقام مریم پسر تو علی است و پسر او عیساست . نجل پاک تو امام است به نجل مریم گرچه او مریم و عیساش پیام‌آور ماست . این پسر رکن و مقام است و حطیم و زمزم این پسر حجر و حجر، مروه و مسعا و صفاست . #نیمۀ ماه رجب روز وفات زینب او که دخت علی و مادر صبر است و رضاست . زینب، آن فاتح میدان اسارت که هنوز زنده از خطبۀ او واقعۀ کرب‌و‌بلاست . شیردخت علی و فاطمه و اخت حسن که حسین دگر است و نفسش عاشوراست . #بیست و پنج رجب از بهر محبان علی روز اندوه و غم و ناله و اشک است و عزاست . روز آزادی زندانی زهرای بتول روز قتل خلف حضرت صادق، موساست . گوییا در دل تاریک سیه‌چال، هنوز بانگ العفو بلند از دو لب آن مولاست . آن که دربارۀ وی آمده ساق مرضوض چشم‌ها گر ز غمش خون بفشانند رواست . روز #بیست و ششم ماه رجب داغ پدر بر دل و بر جگر سوختۀ شیر خداست . بر دل ختم رسل داغ ابوطالب ماند آن که ایمانش فوق همۀ ایمان‌هاست . #بیست و هفت رجب است عید بزرگی دیگر عید مزمل و مدثر و نور و طاهاست . عید بعثت که نبی رخت رسالت پوشید به! چه عیدیکه به از عید صیام و اضحاست . عید پرواز بشر، عید نزول قرآن عید نابودی بت، عید تجلای خداست . #بیست و هشت رجب آغاز فراقی‌ست بزرگ که حسین‌بن‌علی عازم دشت و صحراست . کاروان پسر فاطمه هنگام سحر سر به کف دارد و عازم به سوی کرب‌و‌بلاست . عزم حج دارد و در اول ره می‌بیند قتلگاه است بر او مروه، صفا تشت طلاست . هم‌قدم زینب و عباس و علی‌اکبر پیش رویش علی و پشت سر او زهراست . گاه بر فرق علی‌اکبر خود می‌نگرد گاه می‌گرید و چشمش به دو دست سقاست . گاه در سینه کند نوک سنان را احساس گاه بیند که بریده سر پاکش ز قفاست . سر به کف داشتن و تیر گرفتن به جگر سپر سنگ شدن حج امام شهداست . «میثم!»آن تربت شش‌گوشه بود در بر تو وای من! از چه ندیدی حرم یار کجاست؟ . . ☘☘☘☘☘🍁🍁🍁🍁🍁

#امام_‌زمان‌ #نیمه شعبان من کی‌ام قلب وجودم، من کی‌ام جان جهانم من کی‌ام نور عیانم من کی‌ام سرّ نهانم   من کی‌ام کهف حصینم من کی‌ام مهد امانم من کی‌ام مولای خلقت در زمین و آسمانم   من کی‌ام فرمانروای ملک حیّ لا مکانم من کی‌ام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم   من کی‌ام من آسمانی مصلح خلق زمینم من کی‌ام من دست تقدیر خدا در آستینم   من کی‌ام من وارث پیغمبر و قرآن و دینم من کی‌ام سر تا قدم مولا امیرالمؤمنینم   من کی‌ام من آخرین تیر الهی در کمانم من کی‌ام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم   من کی‌ام من آفتاب یازده خورشید نورم من کی‌ام من مصحفم، توراتم، انجیلم، زبورم   من کی‌ام من مظهر عفو خداوند غفورم من کی‌ام من آن کلیم استم که عالم گشته طورم   من یگانه مصلح عالم امام انس و جانم من کی‌ام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم   ماه شعبان خنده زن بر آفتاب منظر من بوسه‌گاه جدّه‌ام زهرا جبین مادر من   سیزده معصوم را روح و روان در پیکر من جان به قرآن می‌دهد لعل لب جان پرور من   نقش جاء الحقّ به بازویم شهادت بر زبانم من کی‌ام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم   پیشتر از آنکه کامم تر شود از شیر مادر داشتم بر آسمان معراج چون جدّم پیمبر   بر لبم گردید جاری آیۀ قرآن چو حیدر بر همه مستضعفین دادم نوید فتح را سر   با گل لبخند، بابا بوسه می‌زد بر دهانم من کی‌ام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم   من به چشم شیعیانم جلوۀ الله و نورم من میان دوستانم، گر چه پندارند دورم   ملک هستی بحر موّاجی بود از شوق و شورم دوستان آماده، نزدیک است ایّام ظهورم   می‌رسد دیگر به پایان انتظار شیعیانم من کی‌ام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم   گر چه چون یوسف به چاه غیبت کبری اسیرم هر کجا باشم به کلّ عالم خلقت امیرم   غیبتم را هست سرّی نزد دادار قدیرم تا در اقطاع زمین با دوستانم انس گیرم   گه به سهله گه به کوفه گه به قم گه جمکرانم من کی‌ام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم   من همان خون خدا هستم که در جوش و خروشم بانگ هل من ناصر جدّم بود دائم به گوشم   پرچم سرخ حسین بن علی باشد به دوشم پر شود از عدل این عالم به عزم سخت کوشم   چون پیمبر گلّۀ صحرای هستی را شبانم من کی‌ام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم   جامۀ ختم رسل پوشیده بر قدّ رسایم ذوالفقار مرتضی در پنجۀ مشکل گشایم   چارده خورشید پیدا در جمال دلربایم می‌رسد از کعبه بر گوش همه عالم صدایم   جمع می‌گردند در یک لحظه گردم دوستانم من کی‌ام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم   می‌رسد روزی که با عدلم اروپا را بگیرم وز پی احیای قرآن کلّ دنیا را بگیرم   پنجۀ قهر افکنم حلقوم اعدا را بگیرم داد حیدر، داد محسن، داد زهرا را بگیرم   داد ثاراللّهیان را از یزیدی‌ها ستانم من کی‌ام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم   منتظر باشید مهدیّون به امیّد وصالم می‌رسد روزی که گیرم پرده از ماه جمالم   من امید مصطفی من آرزوی قلب آلم من شما را آبرویم، عزّتم، قدرم، جلالم   من به میثم شهد وصل خویشتن را می‌چشانم من کی‌ام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم 🔸شاعر: #یوسف_رحیمی _______________________