خاطره نگاری اربعین خاطره نیس 😅 چند نکته جالبه😊 نکته اول: در مسیر مشایه موقع استراحت اگه میخوای اون استراحت به جونت بشینه روی صندلیهای دوطرف راه نشین. آخه همش عذاب وجدان می گیری. میبینی از پیر مرد و پیرزن پشت خمیده عصا به دست و مریض و معلول و بچه خوردسال همه دارن به پیش میرن. از خسته شدن خودت شرمنده میشی. اوناییکه اربعین رفتن واقعا اینجوری نیست؟ نکته دوم: نمیگم در مسیر مشایه شربت نخور. نه، بخور، خوب هم بخور فقط هروقت یه موکبدار عراقی با «هله بی الزوار» شمارو دعوت به شربت کرد خودبخود یاد تشنگان کشتگانی همچون علی اصغر و تشنگان کاروان همچون رقیه یادت میاد اشک تو چشمت حلقه میزنه. نکته سوم: دقت کردی، توی مسیر مشایه اوناییکه با هم هستن از همدیگه جدا میفتن و یا کلا همدیگه رو گم میکنن؛ برعکس اوناییروکه تو شهر و کشور خودت گم کردی بلکه کلا فراموششون کردی، پیدا میکنی. واقعا اینجوری نیست؟ #اربعین #مشایه 🖊 موحد داودی، 1403/6/2