بوی خوش می‌آید اینجا، عود و عنبر سوخته؟ یا که بیت اللَّه را، کاشانه و در سوخته؟ از چه خون می‌گِریَد این دیوار و در؟ یا رب مگر، گلشنِ آلِ خلیل اینجا در آذر سوخته؟ خانهٔ وحی از مَلک یک‌باره شد در ازدحام اندرین غوغا مگر جبریل را پر سوخته؟... سینهٔ زهرا شکسته، چهره‌اش نیلی شده مرتضی خونین جگر؛ قلبِِ پِیَمبر سوخته! ✍ مرحوم #حبیب_چایچیان #شعر #فاطمیه