🔴 اغتشاشاتِ احتمالیِ ۱۴، ۱۵ ۱۶ آذر و یک راهبرد شب‌های اغتشاشات در تهران، خیابان‌ها را از نزدیک می‌دیدم و در اکثر موارد لمس می‌کردم که واقعاً خبری نیست اما همان موقع در توییتر چیزهای دیگری می‌شنیدم. حداقل در مورد اتفاقات در سایر نقاط کشور چون روایت دیگری وجود نداشت، روایت دشمن تنها روایت موجود بود و بر آشفته بودن فضا تأکید می‌کرد و از قضا من را هم قدری به هم می‌ریخت. می‌دانستم جماعت اینترنشنالی‌ها بزرگ‌نمایی چند صد برابری می‌کنند ولی آنقدر تصویر پمپاژ می‌کردند که باز هم روی این باورم پرده کشیده میشد. می‌گفتم تو که آنجا حضور نداری یا همه‌ی خیابان‌های تهران را که نرسیدی نگاه کنی، احتمالاً برای ساعاتی هم که شده اوضاع همینقدر پیچیده بوده و ... گذشت تا به #قطر رفتیم. کل جماعت ضد انقلاب در یک استادیوم، در کنار تو و در جلوی چشم تو بودند. کوچک‌ترین اتفاقی، جو را در گوشه‌ای از استادیوم ملتهب می‌کرد و همه‌ی نگاه‌ها را به آن سمت هدایت می‌کرد. اینجا بود که فهمیدم این جماعت واقعاً از هیچ، همه می‌سازند! در طول دو بازی ولز و آمریکا، واقعاً لکه‌های بسیار بسیار کوچکی از ضد انقلاب حضور داشتند. شاید به دو درصد جمعیت هم به زور می‌رسیدند و جالب اینکه همین‌ها هم کنارت نشسته بودند، تیم ملی را تشویق می‌کردند و حتی بیشتر از تو ۹۰ دقیقه برای تیم گلویشان را پاره کردند، حتی آخر بازی ایستادند و تیم را تشویق کردند! اما روایت اینترنشنالی‌ها چیز دیگری بود، از تک‌تصاویر، چیز دیگری ساخت!! از این جهت احساس می‌کنم خیلی یاد گرفتم! دیدم چطور از هیچ چیز! خبر تهیه می‌کنند. چطور واقعیت را وارونه نشان می‌دهند. دیدم تک‌تصاویر چطور ذهن تو را می‌توانند سَمّی کنند! کاری که باز هم در این چند روز کردند ... 👈 برای همین بود دو شب پیش نوشتم شاید مهم‌ترین سلاح دشمن #تصویر باشد. انتقال هر گونه تصویری در روزهایِ پیکِ اغتشاشات، کشور را چند روز بیشتر درگیر خواهد کرد و البته این القایِ ناامنیِ مداوم #همه‌ی_مردم را فرسوده‌تر. نمی‌دانم تصمیم آقایان در مورد ارتباطات خارجی چیست، اما شاید فقط برای همین سه، چهار روزِ پیش رو قطع هر گونه ارتباط خارجی تا زمان باورِ نسبیِ روایت اول از سوی نظام، یکی از مهم‌ترین راهبردها در این جنگ روایت‌ها باشد. ما رسانه را در اکثر موارد به دشمن باخته‌ایم و شاید یکی از علت‌هایش خوراک همیشگی محتوای دشمن باشد. در قطر نبودند و عملاً باختند اما در روزهای اغتشاشات عدم حضور یا تأخیر رسانه‌ای ما مسئله را پیچیده‌تر می‌کند، پس حالا که این ضعف را داریم، چرا دست دشمن را پُر کنیم؟! طبیعی است نمی‌توان و نباید این قطع ارتباط همیشگی باشد اما به عنوان یک تاکتیکِ موقت، مثل سایر کشورها این قطع ارتباط - ولو ممکن است نشان از ضعف باشد اما - ناگزیر است.