بسم الله الرحمن الرحیم 📋 رد صوفی گری؛ در این آیه خداوند رهبانیت (به معنای ترک لذت های دنیا و انزوا طلبی از ترس خدا) را به پیروان عیسی نسبت می دهد و البته تأکید می فرماید که خداوند هیچ گاه از آنان چنین رفتاری را نخواسته بود و این بدعتی است که آن ها با انگیزه جلب خشنودی خداوند در دین به وجود آوردند و حتی حق همان را هم رعایت نکردند! مفسران از جمله آخری چنین برداشت می کنند که رهبانیتی که ابتدا در مسیحیت به وجود آمد و برابر روایات و حتی متن تاریخ، بیشتر متأثر از فشارهای حاکمیت روم بر مومنان مسیحی بود، نوعی زندگی زاهدانه محسوب می شد و در کل سنت بدی نبود. اما به تدریج انحرافات زیادی در آن به وجود آمد (مانند شیطانی دانستن ازدواج، قطع رابطه با جامعه و ...) که در عمل با دستورات شریعت تضاد داشت. در عین حال روایات بسیاری از خود پیامبر و ائمه در رد رهبانیت و گوشه نشینی وجود دارد. از جمله این که "لا رهبانیه فی الاسلام" و این سخن پیامبر که : " رهبانيت امت من هجرت و جهاد و نماز و روزه و حج و عمره است ." چرا که از نظر اسلام، انسان موجودی است اجتماعی و تکامل آن در جریان زندگی خداپسندانه در اجتماع حاصل می شود. با وجود این، رهبانیت و صوفی گری در اسلام هم به وجود آمد و هم در میان اهل سنت و هم شیعیان پیروانی پیدا کرد و با توجه به اینکه به جای قرآن و سنت، بیشتر مقید به رعایت نظرات بزرگان طریقت خود بودند، همانند رهبانیت مسیحی، در گذر زمان انحرافات قابل توجهی در عقاید ایشان ایجاد شد. 🔷 آیه روز: ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِم بِرُسُلِنَا وَ قَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ آتَيْنَاهُ الْإِنجِيلَ وَجَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً وَ رَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاء رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (حدید / آیه 27) 🔶 ترجمه: سپس در پى آنان‏ رسولان دیگر خود را فرستادیم، و بعد از آنان عیسى بن مریم را مبعوث كردیم و به او انجیل عطا كردیم، و در دل كسانى كه از او پیروى كردند رافت و رحمت قرار دادیم; و رهبانیتى را كه ابداع كرده بودند، ما بر آنان مقرر نداشته بودیم; گرچه هدفشان جلب خشنودى خدا بود، ولى حق آن را رعایت نكردند; از این‏رو ما به كسانى از آنها كه ایمان آوردند پاداششان را دادیم; و بسیارى از آنها فاسقند! 🗓 سه شنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ #اجتماعی ، #سیاست ، #صوفیه ، #مسیحیت ، #عیسی 🌼#هر_روز_یک_آیه🌼 🆔 @faezoon110

بسم الله الرحمن الرحیم 📋 درباره لعنت کردن افراد ؛ گاهی اوقات شبهه ای از سوی برخی مطرح می شود. بدین ترتیب که می گویند صحیح و پسندیده نیست که انسان فردی را لعنت کند. حتی می گویند آن بخش هایی از زیارت عاشورا را که شامل لعنت اشقیاء هست را نخوانید! درباره معنای لعنت می توان گفت که اگر لعنت از طرف خود خداوند باشد به معناي خشم و غضب در دنيا و عقوبت و عذاب در آخرت مي‌باشد كه شخصي را از رحمت و مغفرت الهي دور مي‌كند و اگر لعنت از طرف غير خدا باشد معنايش درخواست و طلب اين لعنت از خدا مي‌باشد. در قرآن موارد متعددی از لعنت افراد توسط خداوند و یا بندگان صالح خداوند ذکر شده است که یکی از آن ها آیه مورد بحث امروز است که طی آن از لعنت شدن بنی اسرائیل توسط دو پیامبر بزرگ الهی یعنی عیسی و داوود علیهماالسلام به دلیل عصیان (عدم رعایت حق خدا) و تجاوز (عدم رعایت حق مردم) سخن گفته شده است. بنابراین نه تنها لعنت کردن افراد ناپسند نیست (چون توسط پیامبران معصوم الهی انجام می شده است)، بلکه در دین جایگاه دارد و خود عامل برائت جستن از پلیدی ها و در نتیجه تقرب به خداوند است. در عین حال در قرآن یک بار به "سب" کردن (ناسزا گفتن) اشاره شده است و در همان یکبار هم مسلمانان از سب کردن منع شده اند. لذا برخلاف لعنت کردن، سب کردن جواز شرعی ندارد. 🔷 آیه روز : لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّ كَانُواْ يَعْتَدُونَ (مائده / آیه 78) 🔶 ترجمه: كافران بنى اسرائیل، بر زبان داوود و عیسى بن مریم، لعن (و نفرین) شدند! این بخاطر آن بود كه گناه كردند، و تجاوز مى ‏نمودند. 📅 شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۲ #اخلاق ، #لعنت ، #عصیان ، #تجاوز ، #عیسی ، #داوود 🌼#هر_روز_یک_آیه🌼 🆔 @faezoon110