🔴 چنین کسی، خودش را #مسخره کرده ... 💠 حضرت امام رضا (ع) در حدیثی فرمودند: هفت چيز بدون هفت چيز ديگر مسخره است: 🔸 كسى كه با زبان #استغفار كند ولی در دلش از #گناه پشيمان نباشد، خودش را مسخره كرده است. 🔸 كسى كه خواهان #موفقيت است اما #تلاش نمی‌کند، خودش را مسخره کرده است. 🔸 كسى كه به دنبال #دورانديشى و #آینده_نگری است ولی (از موانع) پرهیز و #احتیاط ندارد، خودش را مسخره كرده است. 🔸 كسى كه از خدا #بهشت بخواهد و در برابر سختی‌ها #صبر و شكيبایی ندارد، خودش را به مسخره کرده است. 🔸 كسى كه از آتش #دوزخ به خدا پناه ببرد اما خواهش‌هاى #دنيا را رها نكند، خودش را مسخره کرده است. 🔸کسی که یاد #مرگ می‌کند و خود را مهیای آن نکند، خودش را مسخره کرده است. 🔸 كسى كه خدا را ياد كند ولى براى ديدار او نشتابد، خودش را مسخره كرده است. 🖌 اگر از معارف #اهل_بیت (ع) و انبیاء (ع) برای #انسان چیزی جز این #حدیث باقی نمانده بود و قصد آدم شدن را داشت همین یک حدیث برایش کفایت می‌کرد. _________ حجةالاسلام والمسلمین #علوی_تهرانی به مناسبت ولادت حضرت امام رضا (ع) @Fares_ir

🔴 خردورزی در مناظره در سیره امام جواد (ع) مناظره یا بحث آزاد، یکی از روش‌های پیشوایان معصوم در برخورد با مخالفان بوده است. امام جواد (ع) نیز از این قاعده مستثنی نبودند. ایشان از جانب دو گروه به مناظره خوانده می‌شدند. گروه اول شیعیانی که به دلیل خردسالی امام (ع) به امامت ایشان شک داشتند و گروه دوم فقیهان دربار مأمون و معتصم بودند که ورود امام (ع) به دربار عباسی را برخلاف منافع خود می‌دانستند. بنا بر تصریح منابع، امام (ع) چهار مورد مناظره با یحیی بن اَکثم و یک مورد با احمد بن ابی‌داوود داشته است. همچنین گفتگوهایی با عبدالله بن موسی، ابوهاشم جعفری، عبدالعظیم حسنی و معتصم نیز گزارش شده است. موضوع این گفتگوها مباحث فقهی مربوط به حج، طلاق، حد سرقت و مباحثی دیگر همچون ویژگی یاران امام دوازدهم، فضائلی که برای ابوبکر و عُمر نقل شده و اسماء و صفات خدا بوده است. رعایت اخلاق، تعقل و خردورزی در مناظره باعث نرمی قلوب و افزایش تاثیرگذاری بر مخاطب می­‌شود و از عداوت و لجاجت آنها می‌کاهد؛ موردی که امام جواد (ع) در تمام مناظرات بدان پای‌بند بودند. ایشان با استفاده از روش‌های متفاوت به تبیین مسئله و هدایت مخاطب می‌پرداختند. در ادامه به نمونه­‌هایی از مناظرات ایشان که از هرکدام می‌توان درس‌های بدیعی همچون تدبیر پیش از پاسخ، درایت و بینش بر مباحث و نیز دوراندیشی در پاسخ و سنجش عاقبت حکم، آموخت، پرداخته می­‌شود. ✅ #تدبر از مناظرات مهم امام محمد تقی (ع) در زمان مأمون عباسی، مناظره با یحیی بن اکثم بود. علت برگزاری این مناظره را بهانه­‌جویی سران عباسی نسبت به کودکی امام جواد (ع) و عدم تفقه ایشان در دین ذکر کرده­‌اند. مأمون برای ثابت کردن اشتباه آنان و نیز اثبات درستی تصمیم خویش، مجلسی به پا کرد و علمای عباسی و در رأس آنها یحیی بن اکثم، را به مناظره با امام (ع) فراخواند تا جوادالائمه (ع) را بیازمایند. یحیی در مناظره، نخست مسئله‌ای فقهی را مطرح ساخت و پرسید: کفاره گناه کسی که در لباس احرام حیوانی را شکار کند چیست؟ امام جواد (ع)، با مطرح کردن پرسش­‌های گوناگون برای مسئله (از قبیل اینکه آن شخص عالم به احکام بوده یا جاهل؟ آزاد بوده یا غلام؟ آیا شکار در خارج از منطقه احرام بوده یا در داخل آن؟ آن صید از پرندگان بوده یا نه؟ شب این عمل را انجام داده یا روز؟ و‌...)، از یحیی بن اکثم پرسیدند منظور وی کدام وجه است. یحیی پاسخی نداد. از این­‌رو امام جواد (ع)، مسئله را با صورت‌های مختلفِ آن پاسخ گفتند. حاضران در مجلس، پس از شنیدن جواب امام، بر تبحر ایشان اعتراف کردند. ✅ #درایت امام محمدتقی (ع) در مجلس دیگری با حضور مأمون و فقها و درباریان، با یحیی بن اَکْثَم درباره فضائلی که برای ابوبکر و عمر نقل شده مناظره کردند. یحیی در این باره گفت: جبرئیل از طرف خدا به رسولش گفت از ابوبکر سؤال کن آیا او از من راضی است؟ من که از او راضی هستم. امام (ع) پاسخ دادند: ... کسی‌که این روایت را نقل کرده باید به احادیث دیگری که از پیامبر (ص) وارد شده، توجه کند و آن اینکه پیامبر (ص) فرمودند هنگامی که حدیثی از طرف من به شما می‌رسد، آن را بر کتاب خدا و سنت من عرضه کنید. اگر موافق با آن بود، بپذیرید و اگر نبود، قبول نکنید؛ زیرا دروغ‌گویان و جعل‌کنندگان حدیث زیاد خواهند شد. سپس امام(ع) گفت این حدیث با قرآن موافقت ندارد؛ زیرا خداوند می‌فرماید «وَنَحْنُ أَقْرَ‌بُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِ‌يدِ؛ ما از رگِ گردن به شما نزدیکتریم. آیا خداوند از راضی بودن یا نبودن ابوبکر آگاهی نداشت که پرسید؟ ✅ #دوراندیشی احتمالا آخرین مناظره امام (ع)، در دربار معتصم صورت گرفته است. معتصم از امام (ع) درباره کیفیت قطعِ دستِ سارق سؤال می‌کند و امام (ع) برخلافِ حکمِ فقهای دربار، به قطعِ دستِ دزد از مفصل انگشتان حکم می‌دهد. با توضیحاتِ امام (ع)، معتصم، حکم ایشان را ترجیح می‌دهد. سه روز پس از این مناظره، ابن ابی داوود، فقیه و قاضی دربار، نزد معتصم رفت و به وی هشدار داد که رها کردن حکم فقهای دربار و پذیرفتن حکم امام (ع)، عواقب سختی را برای حکومت دربرخواهد داشت. گفته شده نتیجه این مناظره سبب شد تا معتصم به قتل امام (ع) راضی شود. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📝 واحد پژوهش بنیاد فارِس المؤمنین @Fares_ir