#آیات_فاطمی سلام الله علیها 🔹{فَتَلَقّى ءادَمُ مِنْ رَبِّه كَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ٭ۚ اِنَّهُۥ هُوَ التَّوّابُ الرَّحیمُ} بقره/۳۷ سپس آدم از پروردگار خود كلماتی دريافت نمود (تا اینکه با آنها توبه كند) پس خداوند توبه ی او را پذيرفت، خداوند توّاب و رحيم است. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: ای بندگان خدا! همانا وقتی حضرت آدم دید نوری عظیم از صلب او ساطع است، و این زمانی بود که خداوند اشباح ما را از بالای عرش به پشت او منتقل نمود، او نور را می‌دید ولی اشباح برایش آشکار نبود، پس عرض کرد: پروردگارا! این نورها چیست؟ خداوند عزّ و جلّ فرمود: نورهای اشباحی است که از ارجمندترین جای عرشم به پشت تو انتقال دادم و برای همین به فرشتگان فرمان دادم که تو را سجده کنند، چرا که تو ظرف این نورها شدی. آدم گفت: پروردگارا! ای کاش آنان را برایم نمایان می‌ساختی. خداوند عزّ و جلّ فرمود: ای آدم! به بالای عرش نگاه کن، پس چون آدم نگریست، نور اشباح ما، از صلب او بر فراز عرش افتاد و صورتهای انوار اشباح ما که در پشت او بود، نقش بست، همان گونه که چهره ی انسان در آینه ی صاف، نقش می‌بندد، پس او اشباح مارا دید و گفت: پروردگارا! این اشباح چیست؟ خداوند متعال فرمود: ای آدم! این‌ها اشباح بهترین مخلوقات و آفریدگان من هستند، این محمّد (صلی الله علیه و آله و سلم) است و من در همه ی کارهایم محمود (ستوده شده) و حمید (ستودنی) هستم، پس برای او اسمی از اسم خودم برگرفتم. و این علی (سلام الله علیه) است و من علیّ عظیم هستم، پس برای او اسمی از اسم خودم برگرفتم. و این فاطمه (سلام الله علیها) است و من فاطر و شکافنده ی آسمان‌ها و زمین هستم و در روز داوری و فرجام، فاطم و قطع کننده ی رحمتم از دشمنانم هستم، و فاطم و جدا کننده ی دوستانم هستم، از هر چه که موجب سرافکندگی و ننگ ایشان شود، پس برای او اسمی از اسم خودم برگرفتم. و این دو حسن و حسین (سلام الله علیهم) هستند و من محسن (نیکی کننده) و مجمل (نیکی آور) هستم، پس برای ایشان اسمی از اسم خودم برگرفتم. اینان برگزیدگان مخلوقات من و گرامی ترین آفریدگانم هستند، به خاطر ایشان سلب می‌کنم و به خاطر ایشان عطا می‌کنم و می‌بخشم، به خاطر ایشان مجازات می‌کنم و به خاطر ایشان پاداش می‌دهم. پس ای آدم! به وسیله ی ایشان، به سوی من، متوسّل شو و اگر حادثه ای ناگوار به تو رسید، ایشان را در درگاه من شفیع خودت قرار ده، همانا من به خودم سوگند خورده ام، سوگند حقّی، که امید هیچ امیدوارای به ایشان را نا امید نکنم و درخواست هیچ درخواست کننده ی به ایشان را رد نکنم، پس برای همین، هنگامی که آن خطا از آدم سر زد، او به حقّ ایشان، خداوند عزّ و جلّ را خواند، پس خداوند توبه اش را پذیرفت و او را آمرزید. 📚بحار الأنوار، ج ۱۱، ص۱۵۰، ذیل ح۲۵ و ج ۲۶، ص۳۲۷، ذیل ح۱۰؛ البرهان في تفسير القرآن، ج ۱، ص۱۹۶، ح۴۲۸؛ التفسير الإمام الحسن العسكري (علیه السلام)، ص۲۱۹، ح۱۰۲؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة، ص۴۸ و ص۵۱؛ تفسير الصافي، ج ۱، ص۱۱۵؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج ۱، ص۳۷۶ 🆔️https://t.me/Farhang_Mojahed_Gilan 🆔️https://eitaa.com/farhang_mojahed_gilan 🆔️https://splus.ir/farhang_mojahed_gilan 🆔️https://gap.im/farhang_mojahed_gilan 🆔️https://rubika.ir/farhang_mojahed_gilan