⚠️ تحوّلات فمينيستی هنر 🖊 مهيا زاهدين لباف ❌ اولين موج فمينيستی به صورت پراکنده تا دهه 1960 وجود داشت. اين موج در دو حوزه مباحث تئوريک و عملی، اقداماتی کوچک انجام دادند. در اين دوره تحقيق در رابطه با هنرهای تجسمی به صورت آکادمی رخ داد. ❌ آنان به تحليل شرايطی که زنان را از جريان تاريخ هنر حذف کرده بودند پرداختند و نشان دادند اگر زن هنرمند بزرگی معادل «ميکل آنژ» نداريم، دليل بر اين نيست که زنان فاقد توانايی لازم برای خلق يک اثر هنری هستند، بلکه زمينه‌های اجتماعی و آموزشی برايشان فراهم نبوده است. 💢 هم زمان با اين تحولات، آکادمي تلاش کرد تا به کشف زنان نمونه‌ای که در تاريخ هنر گام‌های اساسی برداشته‌اند، بپردازد. در جهان عملی هنر، هنرمندان زن، به تمايزات و مسائل زنانه خودشان و بخش‌هايی که مخصوص بدن زنان بود و مانند آن‌ها، توجه اساسي کردند و آثاری را به وجود آوردند که در آن‌ها به حساسيت‌های زنانه، ويژگی‌های بيولوژيکی و فيزيکی زنان و اساطير مربوط به زنان در فرهنگ‌های مختلف، توجه نشان دادند. 📝 نشریه فرهنگ پویا #شماره_19 #عفت_عمومی_اجتماعی #فمنیست 🆔 @farhang_puya

⛔️ موج دوم فمنیست‌ها با ورود به عرصه هنر 🖊 مهيا زاهدين لباف 💢 موج دوم فمينيست‌ شامل دهه 60 و 70 می‌شود که بسيار راديکال‌تر از گروه اول بودند و سعی کردند تمايزات خود را با جهان مردانه به طور واضح نشان دهند. بنابراين به دنبال ايجاد تمايزاتی با هنر مردانه از قبيل استفاده از مواد گوناگون، موضوع، تکنيک‌ها و ... بودند و شرايط مشخصی را براي نشان دادن تمايز فيزيکی خودشان با جهان مردانه به کار گرفتند. ⭕️ البته امروزه بسياری از فمينيست‌ها بر اين باورند که در اين زمينه زياده‌روی شده و اصولاً نيازی به اين ميزان جداسازی نبوده است. در اين دو دهه، هنرمندان زن مسائلی را مطرح کردند که بيشتر جنبه جنسيتی داشته و از نظر آنان زنان به دليل زن بودنشان مورد ستم بودند. 💢 هنرمندان اين دوره با خلق آثاري چون «ضيافت شام»، تمام قوانين هنر را زير سؤال بردند. هنر فمينيستی در موج دوم تنها مسائل زنانه را مطرح نکرد، بلکه پايه‌های تاريخ هنر و فلسفه را زير سؤال برد. 📑 نشریه فرهنگ پویا #شماره_19 #عفت_عمومی_در_اجتماع #فمنیست #هنر 🆔 @farhang_puya