آیتالله میرباقری:
رزقِ محبّتِ امام یکی از مائده های آسمانیست که خداوند در غدیر از آسمان نازل کرد. در غدیر امکان دستیابی به این سِّر و این حقیقت فراهم گشت.
بنابراین این باب گشوده شد و به شفاعت پیامبر اکرم(ص) این سفره و این مائده آسمانی بی پرده باز شد و حجاب ها کنار رفت.
به همین خاطر غدیر «عِیدُ اللَّهِ الْأَکْبَر» شد. در غدیر از این سرِّ الهی پرده برداشته شد و این نعمت ظاهر گشت و لذا پس از آن این آیه نازل شد:
«الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُم» (مائده/۳).
پس اولین ثمره غدیر این است که کفار از دین شما نا امید شدند که کفاری که عُمَدِ نار می باشند مراد از «الَّذینَ کَفَرُوا» است.
زیرا سایر کفّار و عموم جامعه آنان متوجه این أسرار نمیباشند که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. «الَّذینَ کَفَرُوا» ابلیس و امثال اوست که از نزول وحی آگاه میشوند.
وی میگوید: در روایت آمده است: هنگامی که غدیر برپا شد و پیامبر امیرالمؤمنین را معرفی کردند، ابلیس نالهای زد که از ابتدا تا آن زمان چنین ناله هراس انگیری نزده بود. تمام فرماندهان ابلیس به سمت او سرازیر شدند و گفتند چه اتفاقی افتاده است؟ گفت پیامبر(ص) کاری کرد که اگر محقق شود هیچ کسی معصیت نمیکند. پس کسانی مأیوس شدند که از این قضایا آگاهند و دشمنی آگاهانه دارند. پس از اعطاء مأموریت رهبری جامعه به امیرالمؤمنین(ع) و قبول ایشان و پرده برداری از ولایت حضرت، با طلوع خورشید ولایت دوران ظلمتِ شب به پایان رسید و به همین خاطر «الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُم» نازل شد.
هرچند جبهه باطل دوباره به میدان آمدند و ابلیس دست برنداشت همانگونه که روایت صحیحهای از تفسیر علی بن ابراهیم آمده است:
🔥 پس از غدیر، شیاطین با نگرانی پیش ابلیس آمدند. ابلیس به آنها گفت: نگران نباشید. بعضی از این مردم به من قول دادهاند و از عهد خود نمیگذرند.
در روایتی دیگر میفرماید: هنگام برگزاری سقیفه، ابلیس لشگریانش را صدا زد و در حضور آنان تاج پادشاهی بر سر گذاشت و گفت بروید خوشحال باشید و عیاشی کنید امّا آنان می دانستند که کارش تمام شده است. در عین حال فرصت بدست آمده را مغتنم دیدند.
ابلیس شرح صدر دارد، اما شرح صدر او قابل مقایسه با امام نیست. لذا در عین حال که ابلیس شرح صدر دارد و همه خوشحالی او در سقیفه است و پس از آن به خوشحالی و تاج گذاری می پردازد، اما این امر به نفع او به پایان نمی رسد. بلکه پیروزی با جبهه حق است که در خطبه قاصعه آمده است: هنگام بعثت پیامبر، صدای ناله شیطان را شنیدم. به پیامبر عرض کردم چه صدایی بود؟ فرمودند: صدای ناله شیطان بود که مأیوس شده است پس از بعثت من کسی او را عبادت کند و به عبارتی، با آمدن من باب توبه گشوده شده و شیطان فهمیده که کار او تمام است. امّا شیطان در عین حال تلاش می کند و در غدیر از برخی قول همکاری می گیرد و لشگریانش را آسوده خاطر میکند تا از غدیر ترسی نداشته باشند.
#غدیر
#ناله_شیطان
#ناامیدی_کفار
#میرباقری
هدایت شده از فرهنگی منطقه یک قم
آیتالله میرباقری:
رزقِ محبّتِ امام یکی از مائده های آسمانیست که خداوند در غدیر از آسمان نازل کرد. در غدیر امکان دستیابی به این سِّر و این حقیقت فراهم گشت.
بنابراین این باب گشوده شد و به شفاعت پیامبر اکرم(ص) این سفره و این مائده آسمانی بی پرده باز شد و حجاب ها کنار رفت.
به همین خاطر غدیر «عِیدُ اللَّهِ الْأَکْبَر» شد. در غدیر از این سرِّ الهی پرده برداشته شد و این نعمت ظاهر گشت و لذا پس از آن این آیه نازل شد:
«الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُم» (مائده/۳).
پس اولین ثمره غدیر این است که کفار از دین شما نا امید شدند که کفاری که عُمَدِ نار می باشند مراد از «الَّذینَ کَفَرُوا» است.
زیرا سایر کفّار و عموم جامعه آنان متوجه این أسرار نمیباشند که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. «الَّذینَ کَفَرُوا» ابلیس و امثال اوست که از نزول وحی آگاه میشوند.
وی میگوید: در روایت آمده است: هنگامی که غدیر برپا شد و پیامبر امیرالمؤمنین را معرفی کردند، ابلیس نالهای زد که از ابتدا تا آن زمان چنین ناله هراس انگیری نزده بود. تمام فرماندهان ابلیس به سمت او سرازیر شدند و گفتند چه اتفاقی افتاده است؟ گفت پیامبر(ص) کاری کرد که اگر محقق شود هیچ کسی معصیت نمیکند. پس کسانی مأیوس شدند که از این قضایا آگاهند و دشمنی آگاهانه دارند. پس از اعطاء مأموریت رهبری جامعه به امیرالمؤمنین(ع) و قبول ایشان و پرده برداری از ولایت حضرت، با طلوع خورشید ولایت دوران ظلمتِ شب به پایان رسید و به همین خاطر «الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُم» نازل شد.
هرچند جبهه باطل دوباره به میدان آمدند و ابلیس دست برنداشت همانگونه که روایت صحیحهای از تفسیر علی بن ابراهیم آمده است:
🔥 پس از غدیر، شیاطین با نگرانی پیش ابلیس آمدند. ابلیس به آنها گفت: نگران نباشید. بعضی از این مردم به من قول دادهاند و از عهد خود نمیگذرند.
در روایتی دیگر میفرماید: هنگام برگزاری سقیفه، ابلیس لشگریانش را صدا زد و در حضور آنان تاج پادشاهی بر سر گذاشت و گفت بروید خوشحال باشید و عیاشی کنید امّا آنان می دانستند که کارش تمام شده است. در عین حال فرصت بدست آمده را مغتنم دیدند.
ابلیس شرح صدر دارد، اما شرح صدر او قابل مقایسه با امام نیست. لذا در عین حال که ابلیس شرح صدر دارد و همه خوشحالی او در سقیفه است و پس از آن به خوشحالی و تاج گذاری می پردازد، اما این امر به نفع او به پایان نمی رسد. بلکه پیروزی با جبهه حق است که در خطبه قاصعه آمده است: هنگام بعثت پیامبر، صدای ناله شیطان را شنیدم. به پیامبر عرض کردم چه صدایی بود؟ فرمودند: صدای ناله شیطان بود که مأیوس شده است پس از بعثت من کسی او را عبادت کند و به عبارتی، با آمدن من باب توبه گشوده شده و شیطان فهمیده که کار او تمام است. امّا شیطان در عین حال تلاش می کند و در غدیر از برخی قول همکاری می گیرد و لشگریانش را آسوده خاطر میکند تا از غدیر ترسی نداشته باشند.
#غدیر
#ناله_شیطان
#ناامیدی_کفار
#میرباقری