دو برنده، دو بازنده بسم الله الرحمن الرحیم انتخابات تمام شد و این ۵۰ روز سخت در روزهای پایانی خود قرار گرفته است اما آنچه از شواهد بر می‌آید، آقای دکتر مسعود پزشکیان به عنوان نهمین رئیس جمهوری جمهور اسلامی ایران توسط مردم انتخاب شده است. معتقدم این انتخابات ۲ برنده و ۲ بازنده اصلی دارد : الف. برندگان ۱. برنده اول؛ نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به رهبری آقای عزیزمان امام خامنه‌ای است؛ چرا که جریان‌های معاند همه تلاش خود را برای براندازی‌ آن در سال‌های اخیر از جمله ماجراهای سال ۱۴۰۱، به میدان آوردند و در این انتخابات بر طبل عدم مشارکت مردم و قهر با صندوق رأی کوبیدن اما نه تنها جواب محکمی از مردم دریافت کردند بلکه امثال کروبی‌ها هم به پای صندوق رأی آمدند، پس برنده اول و اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران است ۲. برنده دوم؛ مردمی هستند که با همه سلایق و نظرات برای رقابت تنگاتنگ کاندیدای مدنظر خود به میدان آمدند و کنش سیاسی کردند، که اگر این کنش سیاسی از جامعه ما گرفته شود تقریبا هیچ چیز برای‌مان نمی‌ماند و اسلام همه‌اش سیاسی است ب. بازندگان ۱. بازنده اول؛ به قطع و یقین بازنده اول و اصلی جریان کفر و طاغوت است که یک بار دیگه در برابر عظمت حضور مردم ایران مجبور به زانو زدن شد و این فقط با مشارکت مردم امکان پذیر بود ۲. بازنده دوم؛ بازنده دوم همه کسانی هستند که در طی این روزها کنار نشستند، به قول ما اصفهانی‌ها: « عباشونا گرفتن بالا که نِجِس نشن»، آری همه آن‌ها که سکوت کردند، می‌توانستند کنش کنند اما کنار نشستن و تماشا کردن، هر کس میخواهد باشد از رجل به اصطلاح سیاسی تا کنش‌گر میدانی، این جماعت باختند و حداقل برای بنده تمام شده هستند پ.ن.۱: در این ۵۰ روز مواردی را دیدم و تجربه کردم که شاید روزی برای تاریخ نوشتم! پ.ن.۲: در هفته‌ای که گذشت با همراهی عده‌ای از رفقا تلاش‌ها و مجاهدت‌های قابل توجهی از ستاد تا میدان رقم خورد و اتحاد و همدلی خوبی شکل گرفت که ابتدا باید این اتحاد و همدلی حفظ شود و بعد هم تجربه های موفق و ناموفق آن بررسی شود که در آینده بسیار مفید خواهد بود پ.ن.۳: رفقای عزیز و همسنگرانم شاید مقداری ناراحت باشند که طبیعی است، اما برادران و خواهران مراقب شیطان باشیم، همدیگر را متهم نکنیم، پیرامون اینکه چرا موفق نشدیم صحبت زیاد است و حداقل بنده معتقدم نیاز به مقداری آرام شدن فضا داریم تا بتوانیم باهم گفتگو کنیم و چه منبع آرامش بخشی بهتر از امام حسین (ع) که باید پای مکتبش ماند و دنبال پرچمش رفت تهران۱۶ تیر ۱۴۰۳ #انتخابات #رئیس_جمهور #پیشرفت_انقلاب_اسلامی