#نهج_البلاغه 📿وَ قَبْلَ بُلُوغِ الْغَايَةِ مَا تَعْلَمُونَ مِنْ ضِيقِ الاَْرْمَاسِ وَ شِدَّةِ الاِْبْلاَسِ وَ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ رَوْعَاتِ الْفَزَعِ، وَ اخْتِلاَفِ الاَْضْلاَعِ وَ اسْتِکَاکِ الاَْسْمَاعِ، وَ ظُلْمَةِ اللَّحْدِ، وَ خيفَةِ الْوَعْدِ، وَ غمِّ الضَّرِيحِ، وَ رَدْمِ الصَّفِيحِ 🟤و پيش از فرا رسيدن قيامت، امورى است که مى دانيد از جمله: تنگى قبرها، شدت غم و اندوه، ترس از حوادث قيامت، بيم و وحشت پى در پى، درهم فرو رفتن استخوانها (بر اثر فشار قبر)، کر شدن گوشها، تاريکى لحد، ترس از وعده عذاب، غم و اندوه تنگناى گور و پوشانده شدن آن از سنگها (و سرانجام خفتن در زير خروارها سنگ و خاک) ✍با توجه به اينکه مرگ در نزد ما به معناى پايان همه چيز نيست و روح بعد از آن، هوشيار مى ماند و بسيارى از مسائل بعد از مرگ را لمس مى کند، قبرهاى تنگ و تاريکى که در مقايسه با خانه هاى وسيع و زيبا بسيار وحشت انگيز است و نگرانيهاى مربوط به فشار قبر و وحشت از آينده، جدايى از دوستان و عزيزان و احساس تنهايى مطلق و متلاشى شدن اعضاى پيکر در زير خاک و در يک کلمه منتقل شدن از محيطى آرام و مرفه به محيطى بسيار وحشتناک، همه اينها امورى است که فکر آن لرزه بر اندام مى اندازد و به همگان هشدار مى دهد که آماده براى چنين سفر پرخوف و خطرى بشوند. 📘#خطبه_190 @farooq313