🎯 امیرکبیر شهید مبارزه با تشیع انگلیسی (۳) 🌐 قهرمان مبارزه با تشیع انگلیسی 1⃣ سیاست مذهبی #امیرکبیر برای شناخت تاریخ مبارزه علیه #تشیع_انگلیسی حائز اهمیت است. در کنار فقهای متعهد شیعه، آن زمان هم مانند امروز، روحانیت وابسته به استعمار (به روایت امام خمینی از دو نوع ملاهای بیشعور و آخوندهای فاسد) در سیاست و حکومت فعال بود. 2⃣ امیرکبیر اساساً با #آخوندهای_انگلیسی سر جنگ داشت و نمونه‌ی‌ آن، مناسباتش با میرزا محمدمهدی امام جمعه تهران بود؛ امام جمعه‌ای که یک‌بار مردم می‌خواستند او را برای حق‌ستانی و تظلم‌خواهی نزد دربار بفرستند، اما به حرمسرایش در رفت و همیشه یک پایش در #سفارت_انگلیس بود. 3⃣ او با خرافات دینی، از #قمه‌زنی و #جن‌گیری تا «مارنویسی» و دعوی «معجزه» امام جمعه تبریز مبارزه می‌کرد و به تحرکات کنسول و سفارت انگلیس که در گسترش این خرافه‌ها پیشقدم بودند، سخت حساس بود. 4⃣ کار به جایی رسید که امیرکبیر عملاً امام جمعه مورد توجه انگلیسی‌ها را حصر کرد و به حمزه میرزا حکمران آذربایجان نوشت: «قدغن صریح بفرمایند که از جای خود حرکت نکرده و در همان‌جا مشغول دعاگویی باشد!» همین سیاست بود که وزیر مختار انگلیس را به دشمن درجه یک او بدل ساخت و برخلاف امیرکبیرهای جعلی معاصر! پادشاهی بریتانیا نمی‌توانست چشم طمع به او بدوزد. 5⃣ امیرکبیر را سیاستمداری دلیر می‌دانیم که به عشوه و رشوه کسی فریفته نمی‌شد. در کنترل #فتنه_بابیه نیز همین شخصیت مستحکم به یاری‌اش آمد. یک سال پیش از سلطنت ناصرالدین شاه، باب در جلسه مناظره با روحانیون در تبریز همه ادعاهای خود را پس گرفت و در حضور ولیعهد توبه‌نامه نوشت، اما مدت کوتاهی بعد (سال ۱۸۴۹م) حواریون باب مدعی «فتح کره ارض» شدند و سه جنگ خونین را آغاز کردند. 6⃣ امیرکبیر در مواجهه با «تشیع انگلیسی» تدبیری چندلایه داشت که کنت دوگوبینو در کتابش شرح داده است. او می‌نویسد صدراعظم فهمید که: 7⃣ «بهترین راه برای برانداختن باب آن است که او را از معنا نابود کند. بنابراین، او را از زندان چهریق ارومیه بیرون آورد تصمیم گرفت باب را آن‌طور که هست به مردم نشان دهد، چون وقتی در زندان بود، به‌واسطه تبلیغات، هاله‌ای از رنج و پارسایی و دانش و سخن‌دانی او را فراگرفته بود… در واقع، میرزا تقی خان باب را عامی شارلاتان و آشفته‌خیال کم‌دلی می‌دانست که اول باید رسوا می‌شد.» ✍ پیام فضلی‌نژاد @farooq313

✡ فتنه‌انگیزی کانون‌های استعماری در برابر امیرکبیر / درسی برای امروز (١) 1⃣ دوران حکومت #امیرکبیر بسيار کوتاه بود. او تنها ٣سال و ١ماه و ٢٧روز در قدرت بود و اين زمانِ بسيار کمی است برای طراحی و اجرای برنامه‌های اصلاحی. بخش مهمی از اين دوران صرف مبارزه برای «تثبیت دولت» شد. 2⃣ صعود #ناصرالدین‌شاه به سلطنت و صدارت اميرکبير، مصادف شد با دسيسه‌های خونينی که بی‌ثبات کردن دولت ايران و ساقط کردن اميرکبير را نشانه گرفته بود. در پشت اين دسيسه‌ها #کانون‌های_استعماری غرب خودنمايی می‌کردند. 3⃣ حسن خان سالار، که خود و پدرش (اللهيار خان آصف‌الدوله) روابط خاصی با #جوستین_شیل (وزيرمختار انگليس) و ساير عوامل کمپانی هند شرقی و حکومت هند بريتانيا داشتند، خطّه‌ی خراسان را به عرصه‌ی آشوب‌گری‌های خود بدل کرد. شورش سالار با درايت و قاطعيت اميرکبير سرکوب شد. 4⃣ در اين زمان، #بابی‌ها نيز بخش‌هایی از ايران را به صحنه‌ی آشوب‌گری‌های خود بدل کردند و شورش‌های خونينی را در مازندران (به‌رهبری ملا حسین بشرویه‌ای و ملا محمدعلی بارفروشی)، نی‌ريز فارس (به‌رهبری سید یحیی دارابی) و زنجان (به‌رهبری ملا محمدعلی زنجانی) برانگيختند. اين شورش‌ها نيز با هدايت #کانون‌های_استعماری انجام گرفت. 5⃣ بخش مهمی از توان اميرکبير صرف سرکوب اين شورش‌ها شد. سرانجام، او برای پايان دادن به #فتنه_بابیه دستور اعدام #علی‌محمد_شیرازی (باب) را صادر و اجرا کرد. @farooq313