✡ پُکر انگلیسی، مشروطه‌طلبی، سرمایه‌داری (٢) 1⃣ سال ١٣٧٢ #سعید_حجاریان از این نیروها و اعضاء مرکزیت سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی برای اجرای طرحی جدید با عنوان «پروژهٔ توسعه سیاسی» در مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری (به‌ریاست سیدمحمد موسوی خوئینی‌ها) دعوت کرد و مسئولیت مستقیم آن را در کسوت معاون سیاسی مرکز برعهده گرفت. 2⃣ همدوش او و #موسوی_خوئینی‌ها، ٧ چهرهٔ برجستهٔ دیگر شامل بهزاد نبوی، عباس عبدی، محسن آرمین، هاشم آغاجری، علیرضا علوی‌تبار، عماد افروغ و محسن کدیور ترکیب شورای سیاستگذاری مرکز را می‌ساختند. 3⃣ عبدی به سمت «معاون فرهنگی» مرکز منصوب شد و افروغ نیز که در دهه ١٣۶٠ از اعضاء دفتر سیاسی سپاه پاسداران در شیراز به‌شمار می‌رفت، به‌تدریج پیوندهای نزدیکی با سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی یافت و سرانجام به سمت مدیریت «گروه اجتماعی» این مرکز رسید. کدیور نیز در رأس «معاونت اندیشه اسلامی» قرار گرفت. 4⃣ اما پشت‌صحنهٔ این #پروژه_نفوذ تئوریسینی کم‌حاشیه به‌نام #حسین_بشیریه به‌چشم می‌خورد که سال ١٣۶١ با دکترای «تئوری سیاسی» از دانشگاه لیورپول انگلستان به تهران آمد و در مرکز ترجمهٔ تئوری‌های «دموکراتیزاسیون» برای گذار از سنت به مدرنیته نشست؛ گرچه حجاریان می‌گفت به‌سبب حساسیت‌های عمومی نباید از واژهٔ «دموکراتیزاسیون» به‌عنوان سرشناسهٔ پروژه استفاده کرد. 5⃣ گزارش‌های پژوهشی مرکز مستقیماً روی میز رئیس‌جمهور #هاشمی_رفسنجانی قرار می‌گرفت و حاوی توصیه‌های راهبردی برای حاکمیت فرهنگِ سیاسی مدرن بر کشور بود. اغلب پیشنهادات این گروه در دوره #اصلاحات به صحنهٔ اجرا آمد. البته اکبر هاشمی رفسنجانی می‌گفت: 👈 «آقای خاتمی تقریباً در مسیر سیاست‌های دورهٔ مسئولیت من پیشرفت کردند. اگر من هم می‌خواستم ادامه دهم، به همین جاها می‌رسیدم.» @farooq313