eitaa logo
سوال بارداری،،بانوی بهشتی
17.3هزار دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
3.5هزار ویدیو
67 فایل
مدیر @Yaasnabi تبادل نداریم اگر کانالو دوست دارید یه فاتحه برای مادر 🖤بنده بفرستید تا اطلاع ثانوی تبلیغ شخصی نداریم به آیدی بالا پیام ندید لطفا
مشاهده در ایتا
دانلود
باسلام وعرض ادب بنده ۴۰ساله هستم پسر کلاس اولی دارم خیلی عصبی وزود رنج هستن اگر طبق میلش رفتار بشه آرومه بظاهر اما اگر چیزی بخواهد وبراش فراهم نشه بینهایت عصبی وبا چهره ای غضبناک برخورد میکنه وبابرادر کوچکتربد برخورد میکنه حتی کتکشم میزنه لطفاراهنمایی کنید چجور برخورد کنم باهاش البته خودم هم زود عصبی میشم وسریع صدام بالا میره درضمن یکسال هم هست که پدرش سکته کرده وتوجا افتاده قبل از این مسئله بچه عصبی بود. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام به شما خواهر صبور در رابطه با شدت خشم و ناراحتی های کودک، ابتدا باید خودمان را در جایگاه والد ارزیابی کنیم. مادر آینه تمام نمای کودک است. ببینید کودک شما در این آینه چه چیزی مشاهده کرده است. کودکان خصوصا در ۷ سال اول تربیت، بشدت یادگیری شان مشاهده ای است و نوع رفتار و تعامل با اولین فرد زندگی یعنی مادر ، شخصیت آنان را پی ریزی میکند. در رابطه مادر و کودک چه رخ داده که کودک ما امروز انقدر غضبناک است؟ آن لحظه ای که عتاب و ناراحتی میکند، زمانی که با خشم خواسته ای دارد یا برادر کوچکتر خودش را میزند، خودتان را جای او بگذارید ، ببینید او چه میخواهد؟ کجا حرفش شنیده نشده که این چنین متوسل به زور شده؟ وقتی خودتان را جای کودک بگذاریم، راحت تر میتوان فهمید در ذهن او چه می گذرد و رفتار و برخورد و یا قضاوت من از او، چه اثری و نتیجه ای بر او داشته و یا خواهد داشت. آیا گاهی توقع من از او بالا نرفته؟ و.... این درک و همدلی و شنیدن نجوای درونی کودک، کار ده جلسه درمان و مشاوره را طی خواهد کرد. کافی ست به قدرت مادرانگی خود اطمینان داشته باشید. چنانچه مسئله مرتفع نشد و احساس نیاز به گفتگو داشتید، میتوانید از مشاوره تلفنی کانال بهره مند شوید. موید و سربلند باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob
باعرض سلام وخسته نباشید من خانمی هستم ۳۰ساله و همسرم ۳۶سال دوفرزند,دخترم۱۱سالداره وپسرم ۲۰ ماهشه مشکلی که دارم درباره ی دخترم هست که خیلی بی نظم وعصبی هستش اتاقش همیشه بهم ریخته است بااینکه همیشه هم درحال تمیز کردن اتاقشه حمام باید به زور بفرستی بره اونم زود درمیاد بیرون،بابرادرش هم اصلا سازش نداره تنش های که ایجاد میکنه صداهای یهویی، که روی فرزند کوچکتر تاثیر گذاشته میترسه بهونه گیرشده، موهای خواهرش رومیکشه یابهش چنگ میندازه خیلی نگرانم که تاثیرات منفی روش بذاره🥺 ،درسهاشم تقریبا خوبه ولی نسبت به سالهای پیش ضعیف شده بااین که مدارس حضوری هستش،یه مشکل دیگه ای که داره خیلی جواب پس میده این موضوع خیلی آزاردهنده هستش البته فقط نسبت به من اینجوری هستش خواهش میکنم راهنماییم کنید ممنون🌹 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و احترام خدمت شما خواهر بزرگوار 🍀در رابطه با سوال شما لازم است ابتدا در نحوه تعامل و ارتباطتان با دخترتان تامل کنید. چقدر شرایط سنی ایشان را درک میکنید؟ آیا مدام در حال تذکر و امر و نهی کردن هستید؟ آیا فرزندتان تایید و تشویق لازم را از شما دریافت می‌کند؟ آیا تلاش کرده اید رابطه رفیقانه ای با ایشان داشته باشید؟ گاهی والدین با نگاه کمال گرانه انتظارات زیادی از فرزند خود دارند. و این انتظار منجر به ارائه انواع درخواست ها به فرزند می‌شود. پس در این رابطه تامل داشته باشید. و سعی کنید انتظاراتتان را با توجه به ظرفیت فرزندتان متعادل کنید. و این نکته را مدنظر داشته باشید که فرزندان آینه تمام نمای والدین هستند و نگاه الگویی به والدین دارند. اگر رفتار عصبی و پرخاشگرانه را ببینند همان را در رفتار خود پیاده می‌کنند. پس سعی کنید حتما مدیریت داشته باشید. فضای منزل را امن و آرام قرار دهید و اگر احیانا اختلاف نظری با همسر محترم دارید جلو فرزندان بگومگو نداشته باشید. و رفتار خودتان نیز توام با صبر و آرامش باشد. با توجه به فرزند خردسال و فاصله سنی سعی کنید توجه کافی به دخترتان داشته باشید. ناخواسته تمام توجه خود را به فرزند خردسالتان ندهید که منجر به حسادت ایشان شود. 🦋درک شرایط سنی و یادگیری مهارت های تربیتی بسیار به ارتباط سازنده شما کمک میکند. پیشنهاد میکنم در این رابطه وقت بگذارید و مجموعه تربیت فرزند از "10 سالگی تا 19 سالگی" را از کانال تهیه و گوش کنید. نکات کاربردی مطرح شده قطعا برای شما راهگشا خواهد بود. موفق و مؤید باشید. 🌺 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
باعرض سلام وخسته نباشید من خانمی هستم ۳۰ساله و همسرم ۳۶سال دوفرزند,دخترم۱۱سالداره وپسرم ۲۰ ماهشه مشکلی که دارم درباره ی دخترم هست که خیلی بی نظم وعصبی هستش اتاقش همیشه بهم ریخته است بااینکه همیشه هم درحال تمیز کردن اتاقشه حمام باید به زور بفرستی بره اونم زود درمیاد بیرون،بابرادرش هم اصلا سازش نداره تنش های که ایجاد میکنه صداهای یهویی، که روی فرزند کوچکتر تاثیر گذاشته میترسه بهونه گیرشده، موهای خواهرش رومیکشه یابهش چنگ میندازه خیلی نگرانم که تاثیرات منفی روش بذاره🥺 ،درسهاشم تقریبا خوبه ولی نسبت به سالهای پیش ضعیف شده بااین که مدارس حضوری هستش،یه مشکل دیگه ای که داره خیلی جواب پس میده این موضوع خیلی آزاردهنده هستش البته فقط نسبت به من اینجوری هستش خواهش میکنم راهنماییم کنید ممنون🌹 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و احترام خدمت شما خواهر بزرگوار 🍀در رابطه با سوال شما لازم است ابتدا در نحوه تعامل و ارتباطتان با دخترتان تامل کنید. چقدر شرایط سنی ایشان را درک میکنید؟ آیا مدام در حال تذکر و امر و نهی کردن هستید؟ آیا فرزندتان تایید و تشویق لازم را از شما دریافت می‌کند؟ آیا تلاش کرده اید رابطه رفیقانه ای با ایشان داشته باشید؟ گاهی والدین با نگاه کمال گرانه انتظارات زیادی از فرزند خود دارند. و این انتظار منجر به ارائه انواع درخواست ها به فرزند می‌شود. پس در این رابطه تامل داشته باشید. و سعی کنید انتظاراتتان را با توجه به ظرفیت فرزندتان متعادل کنید. و این نکته را مدنظر داشته باشید که فرزندان آینه تمام نمای والدین هستند و نگاه الگویی به والدین دارند. اگر رفتار عصبی و پرخاشگرانه را ببینند همان را در رفتار خود پیاده می‌کنند. پس سعی کنید حتما مدیریت داشته باشید. فضای منزل را امن و آرام قرار دهید و اگر احیانا اختلاف نظری با همسر محترم دارید جلو فرزندان بگومگو نداشته باشید. و رفتار خودتان نیز توام با صبر و آرامش باشد. با توجه به فرزند خردسال و فاصله سنی سعی کنید توجه کافی به دخترتان داشته باشید. ناخواسته تمام توجه خود را به فرزند خردسالتان ندهید که منجر به حسادت ایشان شود. 🦋درک شرایط سنی و یادگیری مهارت های تربیتی بسیار به ارتباط سازنده شما کمک میکند. پیشنهاد میکنم در این رابطه وقت بگذارید و مجموعه تربیت فرزند از "10 سالگی تا 19 سالگی" را از کانال تهیه و گوش کنید. نکات کاربردی مطرح شده قطعا برای شما راهگشا خواهد بود. موفق و مؤید باشید. 🌺 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
دریافت سوالات یکشنبه ها راس 21.00: سلام طاعات قبول پسری ۴ ساله دارم که متاسفانه خیلی گریه میکنه برای هرچیزی بجای حرف زدن یا درخواست کردن یا شکایت گریه میکنه دیگه در ضمن اصلا اینطور نبوده که تا گریه کنه چیزی که میخواد بهش بدم یا تسلیم بشم ولی به گریه ش ادامه میده بغلش کردم باهاش حرف زدم حواسشم پرت کردم ولی دوباره شروع میکنه ضمنا خیلی جیغم میزنه کلا بلند صحبت میکنه هرچی میگیم آروم بگو اصلا فایده نداره یه وقتایی مجبور میشیم دعواش کنیم لطفابگید دیگه چیکار میتونم بکنم واقعا خسته شدیم یه وقتایی من و همسرم میزنیم تو سرمون از دستش،اینم بگم که خودم ۴۰ ساله و همسرم ۵۰ سالشونه میدونم که خودمونم حوصلمون کمه ولی حتما یه راهی هست در ضمن خیلی راجع بخدا میپرسه که چقدر بزرگه و چه اندازه ای هست. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر بزرگوار اینکه در برابر گریه کودک کودک تسلیم نمیشوید و به کودک باج نمی دهید، کار بسیار خوبی هست، توجه داشته باشید که این کار باید همیشگی و تحت هر شرایطی انجام بشود،مثلا اگر ۱۰ بار این کار را انجام دهید ولی یکبار در برابر گریه کودک تسلیم شوید، همان یکبار اثر منفی بیشتری خواهد داشت. از طرفی سعی کنید تا جای فضای بازی و آزادی را به کودک خود بدهید، یعنی تا جایی که به کودک آسیب جدی نرسد و برای خود او و دیگران خطرناک نباشد،از کار های او ممانعت نکنید، محیط را برای کودک ایمن سازی کنید و به او آزادی بدهید تا بازی کند ،کشف کند و در محیط پیرامونش کنجکاوی کند، حتی گاهی اوقات کثیف کاری هم میتواند در رشد کودک اثر مثبت داشته باشد،خب این کار ها نیازمند صبر و حوصله والدین هست.میدونم شاید براتون سخت باشه اما اگر اثرات مثبت آن را بدانید، قطعا راحت تر میتوانید این کار را انجام دهید. از طرفی سعی کنید خودتان و پدرشان حتما در طول روز حداقل نیم ساعت با کودک بازی اشتراکی داشته باشید. میدونم که از گریه کردن بیش از حد کودک اذیت میشوید اما نباید از محبت کردن به کودک و رفع نیاز های عاطفی او غفلت کنید،بغل کردن ،بوسیدن، قربان صدقه رفتن ،نگاه محبت آمیز به کودک و ... همگی در کمتر کردن حالت های نابهنجار کودک اثرات مثبت زیادی دارد. از طرفی سعی کنید مهارت های کلامی کودک را با صحبت کردن با او،خواندن شعر و قصه زیاد برای کودک تقویت کنید ، داستان هایی با مضمون درخواست های کودکان از والدین برای کودک خود تعریف کنید تا الگو های مناسبی برای این کار یادبگیرد. از طرفی زمان هایی که او درخواستنش را بدون گریه و با ارامش مطرح میکند هر چند کم باشد، تشویق کنید و دقیق بگویید که این کارت خیلی خوب بود، خیلی قشنگ بود و من خیلی خوشحالم که این طور حرفت را گفتی. اگر مسائل از این طریق حل نشد پیشنهاد میکنم با یک روان شناس کودک متعهد مشورت کنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام.مادری۳۲ساله هستم در زندگی زناشویی به لطف خدا مشکلی ندارم.پسری دارم۵ساله باهوش دچارمشکل خجالت شب ادراری و لکنت.در ۳سالگی روزی بامادربزرگ و پدرش بودند ک یهو یه خروس جنگی بهش حمله میکنه بعداز چند روز خیلی کم در ادای حروف دچار مشکل و بعد همینجور بیشتر شد.درمورد شب ادراری هم همیشه و هرشب با آن مواجه هستیم.منظور اینکه حتی برهه ای از زمان هم متوقف نشده.خانواده ای مذهبی هستیم با رفت و امد کم مخصوصا در ایام کرونا. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام ورحمت الحمدلله که رضایت از زندگی زناشویی تون دارید،ان شا الله با اجرای نکات زیر مشکل فرزندتان هم حل بشه ❇️دقت کنید مشکلات شب ادراری و لکنت ریشه در اضطراب و ترس های پنهان دارد لذا از اصلی ترین راهکارهای آن حل مشکل درونی کودک است لذا باید حتما و هرچه سریعتر به یک روانشناس کودک امین مراجعه کنیدو ان شا الله با دنبال کردن جلسات بازی درمانی و اصلاح رفتار مشکل کودک را حل کنید ،دقت کنید هرچه سریعتر اقدام کنید حل این مشکل آسان تر و سریعتر است لذا این مسئله را به هیچ عنوان به تعویق نیاندازید برای لکنت نیز بعداز جلسات مشاوره نیاز به گفتار درمانی و حل مشکل ایشان هست ان شاالله با پیگیری حتما به نتایج خوبی میرسید ❇️بطور کلی رفتارهای مخرب در تربیت مثل مقایسه کردن کودک،توقع زیاد و سخت گیری،سرزنش و تمسخر و... می‌تواند آسیب زا باشد و خود موید این مشکلا اگر در رفتارخود یا همسر چنین مواردی وجود دارد حتما اصلاح بفرمایید تلاش کنید همبازی هم سن و هم جنس کودک خودرا برای او پیدا کنید که روزانه ساعاتی به بازی بگذراند حتما خودتان با کودک بازی های مختلف انجام بدهید محبت کلامی،لمسی وفیزیکی را حتما در طول روز داشته باشید در مواقعی که دچار لکنت یا شب ادراری است اورا تحقیر ،تمسخر،دعوا و...نکنید خیلی از اوقات چون این موارد تحت کنترل کودک نیست،کودک عذاب وجدان بدی میگیرد و این مسئله خودش موجب اضطراب بیشترش میشود. تلاش کنید رفت و آمد خود را نیز بیشتر کرده و با دوستان و آشنایان مذهبی بیشتر ارتباط داشته باشید بدین وسیله مشکل کودکتان نیز زودتر و بهتر حل میشود. ان شاالله با رعایت نکات بالا و پیگیری درمان کودکتان به او کمک کنید تا آینده ی بهتری پیش رو داشته باشد. 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob
سلام استاد وقتتون بخیر من یه دختر ۱۲ ساله دارم خیلی بد اخلاقی و تنبلی میکنه حتی برای ریختن یه چای غر میزنه تو کارهای خونه خیییلی سخت کمک میکنه همیشه عصبی به هر حرفی گریه اش میگیره یه برادر ۶ ساله داره با اون رقابت میکنه فکر میکنه من طرفدار اون هستم اصلا باهاش بازی نمیکنه انگار هیچ محبتی به هیچ کدوممون نداره در حالی که بچه های همسایه رو خیلی خوب دور خودش جمع میکنه سعی میکنم طوری منطقی باهاش صحبت کنم که درک بکنه اما فقط سر تکون میده و باز میره کار خودش همون بد اخلاقی غرغر و تنبلی رو ادامه میده و از همه مهمتر بر خلاف سالهای اول که به سن تکلیف رسیده بود هیچ علاقه ای به نماز نداره و هر دوشون خیلی به تماشای تلویزیون علاقه دارن ممنون میشم لطف کنید و پاسخ بدین .. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی 🍁فرزندان شما در دوران مختلف سنی هستند و می‌طلبد که شما مادر محترم با شرایط و روحیات سنی هر کدام از فرزندان آگاه باشید تا بتوانید درک خوبی از روحیات و خلقیات فرزندان خود داشته باشید. 🍁رفتارهای دختر شما علل مختلفی می‌تواند داشته باشد که نیاز هست دقیق بررسی شود اما به صورت کلی راهکارهایی خدمت شما گفته می‌شود که ضمن رعایت ان شاء الله بتوانید روابط عاطفی خوبی با دخترتان برقرار کنید. 🌱1: دختر شما در دوره حساس رشد خود قرار گرفته است. یعنی شروع دوره نوجوانی... دورانی که تعبیر به دوره بحران و یا هیجانات می‌شود و به لحاظ رشد جسمی و هورمونی نوجوان با تغییراتی روبرو می‌شود. و یا حتی به لحاظ خُلقی بسیار تحریک پذیر می‌شود و سریع نسبت به هر رفتاری واکنش نشان می‌دهد. پس ضمن درک شرایط جسمی و روحی سعی کنید با نهایت صبوری با ایشان مدارا و همراهی کنید. 🌱2. از هر گونه بحث و تنش با همسر محترم جلو فرزندان پرهیز کنید و فضای امن و آرام برای محیط منزل فراهم کنید. 🌱3. از برخوردهای سلبی نظیر سرزنش کردن؛ مقایسه کردن؛ طعنه زدن؛ امر و نهی زیادی پرهیز کنید. 🌱4. در نهایت صبوری و با آرامش و با کلام محبت آمیز با دخترتان رفتار کنید. و گاهی محبتتان را چه به صورت نوشتاری و یا گفتاری و یا در نگاه و یا در عمل به او اثبات کنید. 🌱5. گاهی ممکن است ناخواسته توجه زیادی از طرف شما و یا همسر و یا سایر بزرگترها به برادر کوچکتر می‌شود که به ایشان نمی‌شود. در این رابطه دقت لازم را داشته باشید. 🌱6. در محیط منزل برای تماشای تلویزیون قانون تعریف کنید. دیدن افراطی تلویزیون و ارتباط با رسانه و به ویژه فیلم ها و یا بازی های خشن روحیات پرخاشگرانه به فرزند شما می‌دهد. 🌱7.نیاز ایشان به دوست و بازی با همسن و سالان را توجه ویژه نشان دهید. 🌱8. ایشان را به کارهای گروهی نظیر گروه های قرآنی؛ ورزشی؛ هنری.... هدایت کنید. و همچنین تشویق کنید که یک فن و هنر را دنبال کند در هر زمینه ای که علاقه اوست. نظیر آشپزی و یا روبان دوزی و.... و با تشویق به موقع از طرف شما و یا پدرش تاییدش کنید. 🌱9. زمینه ارتباط با پدر محترم را بیشتر فراهم کنید. گاهی برنامه های دو نفره و یا خانوادگی بیرون داشته باشید. 🌱10. در امور دینی نیز بهترین الگو برای ایشان باشید. و گاهی تذکرات را به مربی و یا معلم و یا هر کسی که رابطه خوبی با ایشان دارد بسپارید. و بهتر است مدام از جانب شما گفته نشود. که زمینه بداخلاقی و لجبازی را بیشتر می‌کند. 🦋پیشنهاد میکنم حتما مجموعه صوتی تربیت فرزند از ده سالگی تا 19 سالگی را از کانال تهیه و گوش کنید. که در امر تربیت بسیار به شما کمک خواهد کرد. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
دریافت سوالات یکشنبه ها راس 21.00: سلام طاعات قبول پسری ۴ ساله دارم که متاسفانه خیلی گریه میکنه برای هرچیزی بجای حرف زدن یا درخواست کردن یا شکایت گریه میکنه دیگه در ضمن اصلا اینطور نبوده که تا گریه کنه چیزی که میخواد بهش بدم یا تسلیم بشم ولی به گریه ش ادامه میده بغلش کردم باهاش حرف زدم حواسشم پرت کردم ولی دوباره شروع میکنه ضمنا خیلی جیغم میزنه کلا بلند صحبت میکنه هرچی میگیم آروم بگو اصلا فایده نداره یه وقتایی مجبور میشیم دعواش کنیم لطفابگید دیگه چیکار میتونم بکنم واقعا خسته شدیم یه وقتایی من و همسرم میزنیم تو سرمون از دستش،اینم بگم که خودم ۴۰ ساله و همسرم ۵۰ سالشونه میدونم که خودمونم حوصلمون کمه ولی حتما یه راهی هست در ضمن خیلی راجع بخدا میپرسه که چقدر بزرگه و چه اندازه ای هست. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر بزرگوار اینکه در برابر گریه کودک کودک تسلیم نمیشوید و به کودک باج نمی دهید، کار بسیار خوبی هست، توجه داشته باشید که این کار باید همیشگی و تحت هر شرایطی انجام بشود،مثلا اگر ۱۰ بار این کار را انجام دهید ولی یکبار در برابر گریه کودک تسلیم شوید، همان یکبار اثر منفی بیشتری خواهد داشت. از طرفی سعی کنید تا جای فضای بازی و آزادی را به کودک خود بدهید، یعنی تا جایی که به کودک آسیب جدی نرسد و برای خود او و دیگران خطرناک نباشد،از کار های او ممانعت نکنید، محیط را برای کودک ایمن سازی کنید و به او آزادی بدهید تا بازی کند ،کشف کند و در محیط پیرامونش کنجکاوی کند، حتی گاهی اوقات کثیف کاری هم میتواند در رشد کودک اثر مثبت داشته باشد،خب این کار ها نیازمند صبر و حوصله والدین هست.میدونم شاید براتون سخت باشه اما اگر اثرات مثبت آن را بدانید، قطعا راحت تر میتوانید این کار را انجام دهید. از طرفی سعی کنید خودتان و پدرشان حتما در طول روز حداقل نیم ساعت با کودک بازی اشتراکی داشته باشید. میدونم که از گریه کردن بیش از حد کودک اذیت میشوید اما نباید از محبت کردن به کودک و رفع نیاز های عاطفی او غفلت کنید،بغل کردن ،بوسیدن، قربان صدقه رفتن ،نگاه محبت آمیز به کودک و ... همگی در کمتر کردن حالت های نابهنجار کودک اثرات مثبت زیادی دارد. از طرفی سعی کنید مهارت های کلامی کودک را با صحبت کردن با او،خواندن شعر و قصه زیاد برای کودک تقویت کنید ، داستان هایی با مضمون درخواست های کودکان از والدین برای کودک خود تعریف کنید تا الگو های مناسبی برای این کار یادبگیرد. از طرفی زمان هایی که او درخواستنش را بدون گریه و با ارامش مطرح میکند هر چند کم باشد، تشویق کنید و دقیق بگویید که این کارت خیلی خوب بود، خیلی قشنگ بود و من خیلی خوشحالم که این طور حرفت را گفتی. اگر مسائل از این طریق حل نشد پیشنهاد میکنم با یک روان شناس کودک متعهد مشورت کنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با عرض سلام و خدا قوت حضور شما بزرگواران،بنده خانمی ۳۸ ساله هستم وپسر ۲ سال و ۸ ماهه و پسری ۱ ماهه دارم ،پسر اولم رفتارای بدی داره اگه چیزی بخواد و بهش ندیم مخصوصا گوشی ب شدت جیغ و داد میکنه و ب شدت کتک میزنه ، کمتر با اسباب بازیهاش بازی میکنه و بیشتر با وسایل خونه بازی میکنه تقریبا ب همه چیز آسیب رسونده ،همش ب برادرش حمله میکنه و دست و پاشو میخواد بکشه،وسایل رو پرت میکنه ...نمیدونم چ رفتاری باهاش داشته باشم همش نگرانم همینجوری پیش بره بزرگتر ک بشه چکار کنیم؟؟!!در ضمن من و پدرش خیلی رعایت میکنیم واهل مشاجره و یا بی احترامی ب همدیگه نیستیم و همین باعث تعجب ماست.البته این بچه کارای خوب هم داره مثلا کنار ما ب نماز می ایسته و گاهی چیزی ک بهش میگم واسم میاره،ولی ب شدت با خیلی چیزا مخالفه با حموم کردن ،لباس عوض کردن ،پوشک عوض کردن و ب هیچ وجه حاضر نمیشه دستشویی رفتن رو شروع کنه و هنوز پوشک میشه ،لطفا راهنمایی بفرمایید ،ممنون از لطف شما بزرگواران. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما بانوی گرامی بسیار خوب هست که شما با همسرتون در محیط خانه رفتار مناسبی دارید، ان شاالله که ابن روند را ادامه بدید اما نکات دیگری هم هست که باید نسبت به آن توجه داشته باشید اول اینکه در نوع رفتار خود با پسر کوچک و بزرگتون دقت کنید،هم شما،هم پدر و هم بقیه اطرافیان، احتمال دارد که حتی به شکل ناخودآگاه چون پسر کوچکتر هنوز شیطنت های پسر بزرگتر را ندارد و زحمت کمتری برای شما ایجاد میکند از طرفی ضعیف تر هست و نیاز بیشتری به مراقبت دارد،بیشتر توجه و محبت شما معطوف به فرزند کوچکتر میشود و همین مسئله حساسیت فرزند بزرگتر شما را نسبت به او برانگیخته است.وقتی دو فرزند شما حضور دارند اتفاقا بیشتر توجه و محبت شما باید معطوف به فرزند بزرگترتون باشه،چون او بیشتر میفهمد و متوجه میشود، و محبت های خود را نسبت به فرزند کوچکتر، زمانی انجام دهید که فرزند بزرگتر شما حضور نداشته باشد تا حساسیت او برانگیخته شود، در زمانی که کودک حس مالکیت پیدا میکند، نمیتواند مادر خود را با دیگری قسمت کند بنابراین نباید به شکلی رفتار کرد که حساسیت او برانگیخته شود. از طرفی این طبیعی هست که کودک در این سنین به دنبال کشف جهانی است که می خواهد در آن زندگی کند بنابراین در مورد هر چیزی کنجکاوی میکند، طبیعی است که نسبت به وسایل منزل نیز چنین کنجکاوی هایی دارد،اگر والدین نسبت به وسایلی حساس هستند یا کلا وسایل گران قیمت و شکستنی اصلا نباید دم دست کودک باشد یا اگر مورد استفاده هست، زمان هایی استفاده شود که در معرض توجه کودک نباشد، و اینکه کلا محیط منزل باید برای کودکان این سنین ایمن سازی شود، و هر آن چه روی آن حساس هستید، خود شما نباید در دسترس کودک قرار دهید. از طرفی همان طور که قبل هم گفته شده در این سنین کودکان خود را مجزا از محیط و والدین میشناسند و یکی از راهکار های عرضه این خود مخالفت با دیگران هست، این دوره طبیعی از رشد کودک هست که والدین متاسفانه از ان اغلب بی اطلاع هستند و این کار کودک را تعبیر به لجبازی میکنند و سعی میکنند، با کودک به مقابله برخیزند،او را مکررا امر و نهی میکنند، تنبیه میکنند و با کودک وارد بازی قدرت میشوند، این رفتار ها میتواند واقعا رفتار لحبازی را در کودک به وجود بیاورد، از طرفی بسیاری ار ناهنجاری های کودک و شیطنت های او ناشی از تخلیه نشدن انرژی کودک در محیط خانه ها به خصوص خانه های کوچک و آپارتمانی است که باید برای بیرون بردن روزانه کودک برنامه ریزی کرد، در محیط های خلوت که از جهت انتقال ویروس هم خطری نداشته باشد، از طرفی خود والدین حتما باید روزانه حداقل به مدت نیم ساعت بازی مشارکتی با کودک داشته باشند، و علت دوم امر و نهی و کنترل گری بیش از حد والدین هست، والدینی که مدام می خواهند همه کار کودک را کنترل کنند،مدام امر به نشستن، ساکت بودن و انجام ندادن کار ها میکنند،طبیعتا با چنین نتایجی مواجه میشوند. در صورتی که اصل بر این است که به کودک زیر ۷ سال آزادی و فضای بازی برای فعالیت و بازی داده شود، مگر در کار هایی که برای او،دیگران یا وسایل محیط خطرناک و آسیب رسان است. پس از رعایت نکات بالا،میتوانید در مورد نابهنجاری های باقی مانده از قانون تشویق و تنبیه به نحوی که در صوت های تربیت کودک گفته شده استفاده کنید. پیشنهاد میکنم برای بررسی بیشتر مسئله و آسیب شناسی دقیق تر،از مشاوره امین استفاده کنید. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
دریافت سوالات یکشنبه ها راس 21.00: سلام طاعات قبول پسری ۴ ساله دارم که متاسفانه خیلی گریه میکنه برای هرچیزی بجای حرف زدن یا درخواست کردن یا شکایت گریه میکنه دیگه در ضمن اصلا اینطور نبوده که تا گریه کنه چیزی که میخواد بهش بدم یا تسلیم بشم ولی به گریه ش ادامه میده بغلش کردم باهاش حرف زدم حواسشم پرت کردم ولی دوباره شروع میکنه ضمنا خیلی جیغم میزنه کلا بلند صحبت میکنه هرچی میگیم آروم بگو اصلا فایده نداره یه وقتایی مجبور میشیم دعواش کنیم لطفابگید دیگه چیکار میتونم بکنم واقعا خسته شدیم یه وقتایی من و همسرم میزنیم تو سرمون از دستش،اینم بگم که خودم ۴۰ ساله و همسرم ۵۰ سالشونه میدونم که خودمونم حوصلمون کمه ولی حتما یه راهی هست در ضمن خیلی راجع بخدا میپرسه که چقدر بزرگه و چه اندازه ای هست. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر بزرگوار اینکه در برابر گریه کودک کودک تسلیم نمیشوید و به کودک باج نمی دهید، کار بسیار خوبی هست، توجه داشته باشید که این کار باید همیشگی و تحت هر شرایطی انجام بشود،مثلا اگر ۱۰ بار این کار را انجام دهید ولی یکبار در برابر گریه کودک تسلیم شوید، همان یکبار اثر منفی بیشتری خواهد داشت. از طرفی سعی کنید تا جای فضای بازی و آزادی را به کودک خود بدهید، یعنی تا جایی که به کودک آسیب جدی نرسد و برای خود او و دیگران خطرناک نباشد،از کار های او ممانعت نکنید، محیط را برای کودک ایمن سازی کنید و به او آزادی بدهید تا بازی کند ،کشف کند و در محیط پیرامونش کنجکاوی کند، حتی گاهی اوقات کثیف کاری هم میتواند در رشد کودک اثر مثبت داشته باشد،خب این کار ها نیازمند صبر و حوصله والدین هست.میدونم شاید براتون سخت باشه اما اگر اثرات مثبت آن را بدانید، قطعا راحت تر میتوانید این کار را انجام دهید. از طرفی سعی کنید خودتان و پدرشان حتما در طول روز حداقل نیم ساعت با کودک بازی اشتراکی داشته باشید. میدونم که از گریه کردن بیش از حد کودک اذیت میشوید اما نباید از محبت کردن به کودک و رفع نیاز های عاطفی او غفلت کنید،بغل کردن ،بوسیدن، قربان صدقه رفتن ،نگاه محبت آمیز به کودک و ... همگی در کمتر کردن حالت های نابهنجار کودک اثرات مثبت زیادی دارد. از طرفی سعی کنید مهارت های کلامی کودک را با صحبت کردن با او،خواندن شعر و قصه زیاد برای کودک تقویت کنید ، داستان هایی با مضمون درخواست های کودکان از والدین برای کودک خود تعریف کنید تا الگو های مناسبی برای این کار یادبگیرد. از طرفی زمان هایی که او درخواستنش را بدون گریه و با ارامش مطرح میکند هر چند کم باشد، تشویق کنید و دقیق بگویید که این کارت خیلی خوب بود، خیلی قشنگ بود و من خیلی خوشحالم که این طور حرفت را گفتی. اگر مسائل از این طریق حل نشد پیشنهاد میکنم با یک روان شناس کودک متعهد مشورت کنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
باعرض سلام واحترام وقت بخیر خدمت سروران گرامی بنده دختر ۳سال دارم ک وابستگی شدید ب من دارد حتي درخانه ک هستم بامن میگرده چ کارکنم ک وابستگی کمتر شود ؟ درکانال همسران خوب فایل‌های صوتی بازی کودکان هست ولی دانلود نمی‌شوند خیلی ممنونم ک دوباره این فایلها رادر کانال بگذارید وهمچنین بنده فایل‌های تربیت کودک وهنر زن بودن راگوش دادم ازشما کمال تشکر را دارم ک برای ترويج محبت وآرامش درخانواده این کارها ی خدا پسندانه را انجام می‌دهید اجرتان باصاحب الزمان • 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی الحمدلله که از مجموعه تلاش همکاران و استاد ارجمند رضایت دارید. در این ایام که متعلق به آقا امام حسین علیه السلام هست ما رو از دعای خیر فراموش نکنید. 🙏 ♻️در رابطه با سوال شما در خصوص وابستگی کودکتان دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد که نیاز به بررسی دارد. آیا شاغل هستید یا خانه دار؟ آیا کودک خود را به موقع از شیر گرفته اید یا زود اقدام کردید که در این صورت باید جبران کنید. چرا که کودک نسبت به سینه مادر احساس امنیت می‌کند و اگر این اقدام به موقع و با پروسه صحیح اتفاق نیفتد منجر به وابستگی و برخی کمبودها در کودک می‌شود. برای جبران آن بهتر است کودک خود را در آغوش بگیرید نوازش کنید ببوسید و ادبیات کلامی محبت آمیز به کار ببرید تا در کنارتان احساس امنیت کند. ♻️ یا اینکه ممکن است خود شما باعث وابستگی کودکتان شده اید. به نحوی که وابستگی داشتید و اجازه استقلال و انجام کار را به خودش نداده اید. یا اینکه مرتب بغل کردید و از خودتان اجازه دور شدن ندادید. که این هم باعث وابستگی کودک می‌شود. و باید به مرور این وابستگی را کم کنید. برای کم کردن این وابستگی نکات زیر رو رعایت بفرمایید ان شاء الله که به مرور کمتر می‌شود: ✨هماهنگی و همراهی شما با همسر محترم خیلی مهم است. از هر گونه بحث و تنش با یکدیگر جلوی فرزندتان پرهیز کنید. تا کودک شما احساس امنیت و آرامش خاطر داشته باشد. ✨با صبوری و محبت با کودک رفتار کنید و از ادبیات و لحن تند پرهیز کنید. ✨بازی‌های مشترک در طول روز داشته باشید و گاهی هم به اتفاق پدر در جمع سه نفره بازی کنید. بازی مثل قایم موشک می‌تواند مفید باشد تا در این رفت و آمدها نسبت به عدم حضور شما عادت کند. ✨در این سن کودک گرایش به بازی با همسالان دارد زمینه حضور همبازی که مناسب سن کودک شما باشد را فراهم کنید. ✨گاهی به همراه پدرش بیرون برود از تایم های کوتاه و به مرور تایم را افزایش دهید تا کم کم وابستگی اش کم شود. ✨اگر برای جدا خوابی اقدام نکرده اید حتما طبق آنچه که در مجموعه صوتی استاد اشاره کردند و یا مطالبی که در گروه گذاشته شده سرچ کنید و این پروسه را به نحو صحیح انجام دهید. ✨بهترین فاصله سنی بین فرزندان 3سال و نیم تا 4 سال هست با توجه به نیاز کودکتان به همبازی ان شاء الله برای فرزند دوم نیز می‌توانید اقدام کنید. قطعا به بهبود شرایط فرزندتان کمک خواهد کرد. ♻️در رابطه با فایل صوتی بازی کودکان در کانال فعلا امکانش نیست. برای دانلود فایلهایی که باز نمی‌شود میتوانید به سایت همسران خوب به آدرس: http://www.hamsaranekhoob.ir مراجعه کنید. ان شاء الله فرزندانی صالح و مهدی یاور تربیت کنید. 🌺 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام وقت بخیر 25 ساله هستم 5سال ازدواج کردیم و یه پسر سه ساله دارم هنوز بینمون میخوابه هرکاری کردم نتونستم جداش کنم با تخت خریدن عوض کردن اتاقش و جایزه و تشویق نشد لطفا یه راهکار بدید که جداش کنم رابطه مون داره سرد میشه و من خیلی اذیت میشم از بابت عاطفی از همسرم دور شدم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم از پیام شما این را حس کردم که تمرکز شما روی این است چکار کنم که دیگر فرزندم در کنار من نخوابد و گویا دچار حسی منفی شده اید. یعنی تمرکز بر جنبه منفی باعث شکست در رابطه میشود. باید در وهله اول ذهن تان را آگاه روی جوانب مثبت کنید تا بتوانید در عمل هم موفق باشید. مثلا، چکار کنم که هم خودم و هم فرزندم خواب آرام و بهتری داشته باشیم تا هم رابطه ام با همسرم حفظ شود و هم کودکم دچار آسیب و اختلال نشود. و به این نکنه توجه داشته باشیم که فرزندم از من جدا نیست و من مادامی که بتوانم در وظیفه مادری ام خوب عمل کنم انشاالله در مقام همسری هم موفق خواهم بود و بالعکس. اما در خصوص جداخوابی اول پیشنهاد میکنم این هشتک را در کانال سرچ کنید تا مطالب و نکات کاربردی آن دستتان بیاید. و اینکه باید دید علت عدم موفقیت شنا در جداسازی کودکتان چه بوده است؟ آیا کودک عنوان می کند که میترسد؟ یا مکان خواب والدین را بیشتر می پسندد؟ و ... معمولا از مشکلات شایع کودکان بعد از جداسازی، ترس آنها از تنها خوابیدن است. معتقدیم که کودک از تنها خوابیدن نمی ترسد بلکه در واقع نوعی اضطراب جدایی دارند که نمی توانند تنها بخوابند. یعنی ریشه ترس اضطراب جدایی است. اضطراب جدایی یعنی ترس از دوست داشتنی نبودن و طرد شدن توسط والدین به ویژه مادر. اینکه کودک خود را به مادر می چسباند و نمی تواند از او جدا شود، یعنی من میترسم تو مرا از خودت برانی و تو مرا دوست نداشته باشی. این تصور درکن کودک را پر از اضطراب می کند و نتیجه آن میشود ترس، ناخن جویدن، پرخاشگری، لجبازی ، شب ادراری و .... راهکار: ۱. باید ریشه ایجاد اضطراب در درون کودک را میدا کنیم. در مواردی ممکن است یک عامل ترس آور واقعا باعث ایجاد ترس شده باشد مثل حشرات. ولی در اکثر موارد ترس وجود ندارد. مثلا، امر و نهی شدید، یک عامل ویژه است برای اضطراب. مقایسه کردن، تنبیه بدنی، انتظار بیش از حد داشتن، تحقیر کردن، سرزنش کردن، اسباب کشی، و ... ۲. از بین بردن ریشه اضطراب کودک ۳. اطمینان دادن به کودک که او را دوست داریم و مدام این را برایش تداعی کنیم که دوست داشتنی است و اگر او را از اتاق خود بیرون می کنیم به این دلیل نیست که دوستش نداریم. تذکر، به زور و تهدید و تطمیع کودک را وادار به خوابیدن در اتاقش نکنید بلکه با او همراهی کنید. و اینکه جداسازی نباید به یکباره و بدون گفتگو با کودک صورت بگیرد. باید حداقل یک هفته زمینه سازی شود. انشاالله موفق و سربلند باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام روزتون بخیر خدا قوت،ممنون که گره گشای مشکلات زندگی بقیه هستید،دختری دارم چهار سالو نیمه،از چند ماهگیش از مردا به خصوص غریبه ها میترسید مثلا اگه موقع بازی میدید مردی داره نگاش میکنه سریع میومد پیش من پناه میگرفت و با همین حس بزرگ شد ولی مثلا نسبت به شوهر خاله هاش یکم کم رو هست ولی ترس نداره،الان طوری شده که کلا فراریه از مردایی که آشنا نیست باهاشون مثلا خونه مادربزرگم دو.ماه پیش بودیم پسرداییم اونجا بود،تا موقعی که اونا بودن منو دخترم تو اتاق بودیم و.مدام با گریه بهم میگفت بریم خونه طوری هم میترسه که من نگران میشم حالا چند شب پیش خواستیم بریم اونجا یادش بود که دفعه آخر پسر دایی من اونجا بود همش گریه میکرد خونه مامانبزرگم و با ترس میگفت بریم دیگه ممکنه مهمون بیاد ،یا مثلا پدرو مادرم رفتن شهرستان باهاشون تصویری صحبت نمیکنه چون حدس میزنه جایی هستن که غریبه ها پیششونن،من همچین مواقعی چکار باید انجام بدم به حرفش گوش بدم. و نرم خونه کسی که غریبه هست یا اجبارش کنم تا متوجه بشه کسی براش خطری نداره،مثلا این حس ترسو نسبت به مردایی که مثلا تو سوپری هست و تو.خیابون میبینه نداره ولی وقتی حس کنه مردی میخواد بیاد پیشمون و نزدیک.ما باشه و باهامون صحبت کنه همین باعث ترسش میشه،عدر میخوام که طولانی شد،پیشاپیش ممنون از شما 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم سپاس از اعتماد و همراهی شما بزرگوار در خصوص مسئله پیش آمده، ببینید ممکن است تیپ شخصیتی کودک درون گرا باشد که این عیب نیست، گاهی والدین خودشان به این ترس ها و یا خجالت های بچه ها دامن می زنند. مثلا در هنگام مواجهه با افراد و یا مهمانی ها از کودک بخواهیم و یا اصرار کنیم که برو سلام کن، یا عمو هست یا ترس نداره، یا ببین برات فلان چیز رو آورده و ... در واقع هر طوری هست می خواهیم این ارتباط کودک با آن فرد موردنظر رخ دهد و لذا این مسئله برای کودک تشدید میشود. در صورتیکه کودک باید آزادی عمل داشته باشد و کسی هم بدون اجازه وارد حریم او نشود و یا به زور بوس و بغل و سلام بخواهد. اصلا این را توصیه نمی کنیم. ابتدا سعی کنید، به این مسئله بی تفاوت و عادی برخورد کنید و اگر دوباره در این موقعیت قرار گرفتید بدون حاشیه و یا سرزنش و یا توضیحات اضافه برای کودک که ترس نداره یا ببین بخاطر این کار تو مهمونی ما خراب شد ... و بجای دادن حس منفی و بار گناه، با کودک خود همدلی کنید. در آغوش بگیرید ، بیان کنید می دونم چه حسی داری، احساس ناراحتی و ترس بهت دست داده، اشکال نداره منم هم سن شما بودم این جوری میشدم گاهی وقت ها ولی بعدش که یکم فکر میکردم و با مامانم حرف میزدم آروم میشدم و بعدا که یکم بزرگتر شدم دیگه از این مسئله ناراحت و نگران نمیشدم، شمام که کم کم بزرگ تر بشید ، بهتر و بیشتر میتونید فکر کنید و دیگه بعدا خودت شاید خنده ات هم بگیره که چرا کوچولو که بودی از بعضی چیزا میترسیدی، مثل من... انشاالله با رعایت همین مسئله، مشکل برطرف خواهد شد. و اگر مسئله باقی ماند و یا تشدید شد و با همه رعایت ها دیدیم که ناآرامی و اضطراب بر کودک حادث شده، بهتر است از مشاوری حضوری نیز جهت ریشه یابی و بررسی ابعاد دیگر مسئله بهره مند شوید. موفق باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob